Van Sugar daddy naar kroonjuwelen en terug. Al tijden terug zag ik de oproep van Coda om deel te nemen aan de wedstrijd om een sieraad te maken van spullen in en om het huis. Wegwerpmateriaal, verzameld materiaal, rommeltjes op je bureau in en om het huis.
Er stond een foto bij van sieraden van Onno Boekhoudt. Daar houd ik van. Jaren terug was ik op een expositie, ik denk dat ik kwam voor de Papier Biënnale. Boven was een expositie ingericht van werk van Onno Boekhoudt en ook delen van zijn atelier. Ik weet nog hoe ik onder de indruk was van zijn werk. Kocht bij vertrek direct zijn boek.
Ik ben beeldend kunstenaar, en geen smid. Dus hoezo voel ik de behoefte om deel te nemen. Het blijft borrelen en ik denk terug aan mijn eindexamenwerk van de academie. Daar maakte ik twee bijzondere colliers. Eentje met kandijsuiker aan touw en eentje van knoflookteentjes. Die exposeerde ik in vogelkooitjes. Dit werk was geïnspireerd op mijn reis door Turkije. Daar zag ik pracht en praal en zelfs gouden kooien voor vrouwen in Topkapi.
Ik hou van onconventioneel zijn, mislukt en gek. Van gebruikt en materialen met een verhaal. Bij een kringloop vondst doet mijn hoofd er nog een schepje bovenop. Hoe dat werkt en waarom me dat zo inspireert weet ik niet. Wat ik wel weet is dat ik werkelijk mijn ingewanden een sprongetje voel maken bij het zien van iets oud en gebruikte schoonheid.
Tijdens de corona crisis wandel ik veel. Zo ook de derde zaterdag van de maand. De dag dat het oudpapier in Schagen aan de weg gezet wordt. We gingen aan de rand van Schagen wandelen en net op pad zie ik een oude waspoeder-ton staan vol met prachtige oude versleten huisjes van papier. Dat is mijn goud! Ja mijn ingewanden deden dat dansje.
Het onconventionele in mij zei al eerder dat ik als ik deelneem ik een sieraad voor een man wil maken. Dit in het kader van gelijkheid. Ook omdat het me een gevoel van nostalgie geeft en het me doet denken aan de plaatjes uit oude sprookjes- en geschiedenisboeken met jongens en mannen met prachtige versiering op en om het lijf.
Het werd een kroon met hanger.
Tijdens het werk verzin ik dan dat de huisjes, die ik nu gebruik, jaren zijn bewaard. Waarschijnlijk gemaakt door een man. De man heeft zijn best gedaan om het zo mooi mogelijk te maken. Heeft avonden zitten knippen, plakken en zeker ook lange tijd luciferdoosjes zitten te verzamelen. Want heel de ton zat vol met huisjes van papier die geplakt zitten op hele oude luciferdoosjes. Zo oud dat ze van een dun soort hout zijn gemaakt. Prachtig vind ik het. De liefde en aandacht en het plezier van het maken voel ik terwijl ik het materiaal gebruik voor mijn kroon. Een hoedje van papier.
Gebruikte materialen Kroonjuweel:
schroefoogjes, oud lint, bh elastiek, gevonden huisjes van papier, oude luciferdoosjes, kogelketting met slotje.
Dank je wel Marcel Valkema.
