Het komt met kannen uit de lucht

Het giet, niet alleen vanuit de lucht, tijdens het witten van mijn nieuwe tijdelijk atelier in Sint Maartensbrug, ook 's avonds als de zon weer schijnt giet het in mijn mal. Ik maak in opdracht een serie zwarte kannetjes. Hierover later meer.
De bloemen genieten van de regen, ik ook, we schieten de lucht. Dat was even terug dat het hier regende.

Warm wit

Vandaag in de groene overall. Dan denk ik altijd aan Bart, ik had altijd de behoefte om mijn overall met hem te delen, een foto althans. Toen ik in Schoorl aan het klussen was in mijn mini winkel/atelier aan de Paardenmarkt was het net als nu ook zo bloedheet en toen stond er op de emmer latex: warm wit. Vond ik heel grappig.
Nu keek ik op de emmer, dat stond er niet. Warm was het wel. Het leek meer op waterverven, het liep met stroompjes van me af bovenop die trap.

Nieuw atelier met groen uitzicht!

Soms loopt het raar en bijzonder fijn. Weet wat je wenst!
Op het moment dat ik thuis, na een lange zoektocht naar geschikt atelier met groen uitzicht, meer ruimte vrij maak in thuis atelier, komt er beweging in de dingen die ik zoek. Heel graag wilde ik een atelier met groen uitzicht om uit het raam te kunnen turen met kop koffie en staren naar de fratsen van de vogels. In mijn thuis-atelier, ben ik altijd heel gelukkig in mijn eentje met grote ramen met groen uitzicht en veel vogels in de tuin. Ik heb al wat ik zoek.
Toch had ik nog een wens gedropt, en dat is dat ik wel heel gelukkig ben in mijn eentje, maar dat dat ook best beperkt is. Inspirerende creatieve jonge mensen om mij heen, is wat ik nog verlangde.
De dingen kwamen in bewegen en ik ging er in mee.
Één van de nieuwe ateliers liep de verbinding nogal stroef, dus dat was niet mijn plek. Toen kwam ineens toch ook dit bij DepArtment in beweging! Een kleine ruimte werd speciaal voor mij vrijgemaakt. Precies zo groot als in Schoorl. Het is een voormalig kantoor, van de hoofdmeester geweest denk ik.
Per 1 juni huur ik dit tijdelijk in voormalig OBS de Brug in Sint Maartensbrug. Wonderlijk en mooi. Ik ga mijn spullen verhuizen, vandaag begonnen. Eerst mijn papier- en textiel werk om daar mee te starten. Even voelen en daarna kijken of ik ook mijn keramiek atelier die kant op verhuis.

Groot geluk met donkere materialen

Dat ik zo blij kan worden van een bord! Ik haal Teun straks van een feestje en dus gebruikte ik de wachttijd om een fotoshoot te doen met de zwarte keramiek serie Zeee, voor strandtent van José Zilte Zucht.
Tweehonderd foto's heb ik gemaakt. Ik ben er zoet mee. 's Middags was ik al naar de supermarkt gegaan voor donkere groente en fruit. Lekker spelen met eten en mijn serie Zeee.

Grapjas van mijn leven

Toen ik Marcel net kende vond ik zijn grapjes al grappig. Nog steeds. Getrokken door een snapchat filmpje van tokkelen vanaf de kerktoren van de Grote Kerk Schagen, die Teun me liet zien, wandelde ik naar het centrum. Sensatie zoeker als ik ben. Even kijken naar het (test) tokkelen van de kerk en kijken naar de voorbereidingen van de Landmachtdagen morgen in Schagen.
Mars kwam net dat ik weg was thuis. Hij kwam ook en had nog niet gegeten en wat neemt hij: een patatje oorlog. De grapjas van mijn leven.

Zeespiegel

Spiegeling van de zee. Ziel van de zee. Kracht. Krachtstroom. Er kwam een enorme inspiratie bij me op tijdens de koffie buiten aan tafel met de nieuwe zwarte Zeee serie borden voor me en de vogels aan het eten en een merel in bad.
Zo goed dat de eerste borden zijn mislukt. Deze zijn mooi. Het doet me goed, die serie maken voor strandtent Zilte Zucht in Callantsoog.
Ergens in mijn achterhoofd weet ik dat dan ook. De borden uit de gekochte mal zijn best lelijk en standaard. Maar ja. Mal gekocht, dus dan ook gebruiken. Niet direct mijn fouten toegeven.
Voor alle onderdelen, soepkom, bekers en mokken, van de serie Zeee maakte ik de mal zelf. Dus. Soms moet je fouten maken, als je een bord voor je kop hebt (ik vind dit dus een hele grappige). De borden mallen, voor de kleine en grote zwarte borden, nu ook zelf gemaakt.
Wat een fijn begin van de dag.
Daarna liep de inspiratiestroom wat anders. Niet met een heel inspirerende stroom. Dat lag wat verder onder de zeespiegel. Meer op de bodem.
Maar! Ik ga gewoon terug naar de inspiratie die ik kreeg bij de borden aan het begin van deze dag.
De zwartbakkende gietklei is op. Maar ik ga binnenkort nieuwe halen. Niet alleen ik wil er meer van, om mij heen is er interesse. Overstromen in de borden.

Eurovisie blaasfestival

Tijdens mijn wandeling vanmorgen geniet ik van alles van de natuur. De enorme treurwilgen maken me gelukkig. Zelfs de boterbloem vind ik vandaag prachtig. Toch een heel gewone bloem.
Bij het fotograferen van de bijna-blaas-klare paardebloem vraag ik me ineens af of de maker van het logo van het Eurovisie Songfestival zich door deze bloem heeft laten inspireren.
Knoppen van de rozenbottel zijn dicht ook zo mooi. Open ruiken ze dan weer heerlijk. Verder kijk ik vandaag naar de diamanten die glimmend uit de oven zijn gekomen. Die liggen vlakbij, ter voorbereiding op expositie bij Esther Lang op 2 en 3 juni, tijdens het kunstfiets route Castricum.

Schoonheid uit de oven

De eerste glazuurstook gestookt met mijn nieuwe stook computer. Heel gelukkig word ik er van. Wat een luxe die computer. Ik hou van de TC66.
Ook is er, eindelijk, een prachtig zwart bord en gebaksbordjes uit de serie Zeee, speciaal gemaakt voor strandtent Zilte Zucht, uit de oven gekomen.
Voor expositie bij Goudsmid en ontwerper Esther Lang kwamen er ook stukken uit de oven. Schitterende diamanten! en voor Evie van Evielfie bakte ik miniatuur bekers. Die ik meteen vanavond langs bracht. Evie sliep al, maar de zonsondergang kreeg ik cadeau op de terugweg naar huis.
De oven staat al weer aan! Ha ik stook als een malle met die nieuwe TC66. Joepie! en de kauwen in de tuin hebben een nieuwe voorraad strooivoer gekregen van 20 kilo. Ik doe het dan wel in de silo. Strooien doen ze zelf maar, haha.

Op Schoorl blijft

Sinds een maand of twee denk ik aan het weglaten van Schoorl in het webadres van Op. Met vriendin Floortje Bakker van Tada!, die mij altijd helpt, besproken. We vonden het een goed plan. Want Op was immers niet meer verbonden met Schoorl. Op had in Schagen en even heel kort in Alkmaar gezeten. Dus tijd voor een nieuwe naam.
Op instagram had ik het al doorgezet. Maar ineens ging de webwinkel als uit zichzelf lopen. Heel fijn. Dus nu durf ik er niets meer aan te veranderen en blijft het www.opschoorl.nl
Vandaag pakte ik een brievenbuspakket in en maakte een zon-schaduw-selfie-met-planten.

Bewegend theater

Het is net theater, absurt en dramatisch. Ik vind het prachtig om al die krioelende trossen rupsen met hangende draden in de bosjes te aanschouwen tijdens mijn zondagochtend wandeling.
Ze waren overigens ook mooi tijdens onze avondwandeling. Maar toen had ik ze al op de foto gezet.
En zijn mijn foto's van de bloemetje niet heerlijk romantisch? Het huwelijk van een prins Harry en de lookalike van Pocahontas Meghan is er niets bij. Grapje, wat een mooi sprookjes huwelijksvoltrekking was dat gister zeg. Met recht een pinksterweekend, ik pinkte er eentje weg. Lastig schrijven met een ks. Hier is het namelijk altijd Pinksterweekend met twee van Pinxterens in huis.
En!!! Laat ze vooral hun gang gaan, die rupsen, laat ze gifvrij. De struiken en bomen zijn sterk genoeg. Het is voedsel voor jonge vogeltjes.

Sloot genieten

Bezoek aan Open Huis expositie Romee Kanis aan de Grote Sloot, Sint Maartensbrug, met een leuk extraatje van een ontmoeting met middelbare schoolgenoot en nu ook kunstenaar Xander Poelman, die zijn werk exposeert tijdens dit tweejaarlijks Open Huis.
Wat is dat toch een mooie plek om te exposeren en daar te gaan kijken, alsof je een dag op vakantie bent en dat vlak om de hoek. Je kunt nog het laatste weekend van mei en alle weekenden van juni gaan genieten in de beeldentuin, galerie en het atelier van Romee Kanis. Via deze link krijg je al de info.
Op de foto's is details te zien van het werk van Minke Koopmans en John Penning, en buurman boer en een tor en gezwam. Ook dol op.

Compu stook

Schuren en afwerken van de nieuwe zwarte borden voor Zilte Zucht en de eerste stook met computer. Joehoe! Brrrrrr. Best spannend om hem aan te zetten.

Purple pearls

Ik heb het gedaan. Kon de verleiding niet weerstaan. Voor expositie bij Esther Lang, 2 en 3 juni, ben ik aan het werk en schreef al dat ik op paars fluweel wilde naaien. Naaien op paars met Prince in m'n kop.
Over kop gesproken, er kwam een specht langs. Thuis werken met de deuren open en de vogels in de tuin is fijn.
Toch denk ik nu ook aan de nadelen. Waarom ik dan dit wil delen, waarschijnlijk om de echtheid te laten lezen, dus bij deze. Thuiswerken is fijn, al had de buurvrouw haar muziekinstallatie verplaatst en resoneerde de muur achter mij van 's morgens tot 's avonds laat op de bass toon mee en als de zon dan schijnt kun je best tussendoor poetsen, want dan zie je het stof op de vensterbanken en de was doen.
Nu weet ik waarom ik de voor en de nadelen op typ. Het heeft te maken met het besluit dat ik maakte om thuis te gaan werken. Waar ik dacht geen plek buitenshuis te kunnenkrijgen werpt mijn zoektocht van afgelopen tijd nu zijn vruchten af. Ik krijg alsnog twee kansen om buitenshuis een atelier te gaan nemen. Net toen ik dacht, ik ruim het thuis goed in. Dus..... Wat nu weer te kiezen?
Eerst maar zand in de klei, huh? hand in de klei, kop in het zand. Borden voor Zilte Zucht afwerken en werk expositie Castricum maken.

Uit vliegen

Nieuwe vlindermuur gemaakt. Ik mocht weer een zwerm vlinders van installatie 'Traveling North' uit laten vliegen. De installatie is geïnspireerd op de vlindertrek van de Monarch vlinder die in de herfst met miljoenen tegelijk duizenden kilometers (meer dan 4 000 km) vliegt van Canada en vanuit het noordoosten van de Verenigde Staten om in Mexico te overwinteren.
Mijn vlinders zijn van papier, geknipt uit verzamelde sprookjes- en prentenboeken.

Purple plastic parels borduren

Parels aan het borduren voor de expositie bij Esther Lang, in juni tijdens de kunst fiets route Castricum. Ik maak nieuwe mini's. Wat een heerlijk werk. Lang terug dat ik mini's maakte of dat ik werkte met textiel.
De expositie hebben we een soort van anker, titel of thema gegeven: Draad en clusters. Iets wat ons beide inspireert en terug te zien is in ons werk tijdens de expositie bij Esther.
Toch heb ik al heel het weekend 'Diamands and pearls' in mijn hoofd en geen draad en clusters. Ik wilde al bijna plastic parels op paars fluweel gaan borduren. Het komt vast vanwege, natuurlijk dat ik nog altijd fan ben van Prince, maar vooral omdat tijdens mijn start van fan zijn van Prince, ik samen met Esther op de RSG zat, en dat er muziek nu bij me op komt.
Ik keek toen MTV, zette ipv de radio of lp de tv aan en maar wachten tot je favoriete video kwam. Hoeveel tijd had ik toen??? Ik werkte, ging naar school, ging uit, zag vrienden, deed soms ook nog huiswerk, speelde elke dag saxofoon, en als ik zo op youtube kijk, keek ik dagelijks uren MTV, want ik ken werkelijk elk detail van de video's van Prince.
Met deze expositie ga ik even fijn met Purple rain over de memorylane en wat was ik verliefd op al die knappe mensen in de videoclips, vooral op Prince maar ook op Wendy Melvoin, van Wendy and Lisa, en nog als ik nu zo tijdens het schrijven van dit blog terug zit te kijken.

Buiten borduurborden

Borden buiten gieten en borduren. De nieuwe borden mallen voor Zilte Zucht zijn klaar en soort van droog. Althans, ik verklaarde ze droog. Toch blijkt dat de borden nog niet echt met gemak uit de mallen komen. Ongeduldig als ik ben gebruik ik ze misschien te snel. Ze hadden immers fijn in de wind en zon gelegen. Dus drogen als de tierelier. Toch nog even wachten voor de volgende giet.
Voor de expositie bij mijn oud klasgenootje goudsmid en ontwerper Esther Lang, tijdens Castricum Kunst fiets route, ben ik aan het borduren. Wel opletten dat ik mijn handen was, want ik wil niet borduren met dat chocoladebruine giet goedje aan mijn vingers.

Alles is fantastic

Klaproos en zak. De enorme zak van 20 kilo strooivoer is leeg. Prachtig zo in het licht. Plastic fantastic. Klaproos ook fantastic! Gips ook zo fijn drogend in de zon. Zon ook fantastic.

Mallen maken

De borden uit de serie Zeee voor Zilte Zucht zijn mislukt. Dus ga ik andere borden maken. Eigenlijk vond ik ze niet zo mooi, de borden die ik had gemaakt. Ze passen niet echt in de serie, echt niet. Dan krijg je dat. Daar hoef je geen Ikea voor te zijn om te ondervinden wat er gebeurd als je er negatieve energie in stopt.
Mallen maken. Ik doe het zelfs na de cursus bij Piet van der Sluis vorig jaar nog steeds houtje - touwtje (letterlijk met knijper en trekband). Maak wel gebruik van de kennis die ik bij hem opdeed. Een optelsom van jaren mallen maken. Het begon op de academie bij Claire Verkoijen, daarna bij Pauline Hoeboer in het atelier in Amsterdam, bierbommetje schaaltjes maken, hahaaha, daar maakte we meters. Drie jaar terug gaf Esther van Groeningen me, tijdens een workshop weekend in Pauline Hoeboer haar atelier in Den Haag, een goede duw om weer met mallen te gaan werken. Allemaal andere technieken, ik combineer ze en zal nog wel eens een meervoudig mal, uit 12 stukken zoals die van Peter Pincus bijvoorbeeld, willen leren maken.
Drie nieuwe mallen. Fijn dat de zon schijnt. Kunnen ze direct buiten drogen.
Nu opruimen, want voor ik aan de mallen kon beginnen moest ik eerst van alles verplaatsen. En als ik ergens een hekel aan heb is het wel dingen die voor elkaar staan, grrrrrom.
Maar dat kan ik ook best nog even uitstellen. Het is immers zomer en het gaat vast nog wel regenen binnenkort. Goed excuus om eerst te gaan relaxen, of te verplaatsen. Naar de troep te kijken en de deur te sluiten. Naar stellingkasten te gaan kijken en internet weer te sluiten voor er een beslissing is gemaakt.
Kortom zo loom als het weer. Behalve als het gaat om werken in het atelier. Gewoon negeren dat ik me in bochten wring om klei, gips, emmers, knijpers en spanbanden te pakken en nieuw werk maken. Morgen weer een dag, wellicht niet een dag om orde uit te stellen.

Zeee servies

Speciaal voor Zilte Zucht maak ik servies. Vakantie achter de rug en nieuwsgierig ging ik mijn werk ophalen. Speciaal laten stoken in de oven van Olga de Ruiter. Naast een raar en opgeblazen serie mislukte borden zijn er echt schatten van schoonheden uit de oven gekomen! Hoezeee!

Vlieger show Callantsoog

Dol gelukkig, al weer een dagje naar de Efteling, en dan noemen ze dat in Callantsoog Vliegerfestival. Joepie!! Wat een feest! Mediteren voor gevorderden, speel met de wind en de vreemde fantasie van de bedenkers van de enorme vliegers.
Simpel met vrijheid, op te stijgen en dansen in de wind.

Leve Koningsdag

Ik voel me als een Koning in Frankrijk. Zelfs de kruiden in Venetië zijn geschikt in de vorm van kroontjes. Op onze roadtrip langs onder andere Fügen, Sundhouse, Kramsach voel ik me alle dagen Koning in Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en in Italië. Mijn achternaam doet mijn gevoel eer aan.
Wel jammer dat meer mensen zich Koning in Venetië voelen. Onze timing is precies in een lang en vrij weekend van Italië en zo'n beetje de rest van Europa. Gelukkig kunnen we in Venetië alles bezoeken en gingen de pas door de burgemeester verzonnen toegangspoortjes niet voor onze neus dicht.
Leve Koningsdag! Ik moet het blijven herhalen. Want wie zegt nu niet nog steeds 'Leve de Koningin' na de troonrede. Leve de Koningin, en Koninginnedag, want Koningsdag kan ik echt niet in mijn systeem krijgen. Misschien juist wel door mijn achternaam. Die is niet verbonden met de Koning, al is het Koning.
Als ik het er over heb is het nog altijd Koninginnedag. Jammer dat onze Koning zo ijdel was om het op zijn eigen verjaardag te vieren. Hij heeft nog wel drie dochters. Laat hem lekker Koninginnedag terug roepen. Leuker voor iedereen, toch.
Ik had een leuke 'voorheen' Koninginnedag in Venetië en een goed tijd.