Ja, met foto Serieus Spelen op tv bij Fotostudio de Jong

Ja ! met mijn foto op tv. Het duurde even en wat ik donderdag op mijn blog schreef over dat ik dacht dat er geen hond zou kijken omdat 'Fotostudio de Jong' tegenover 'Wie is de Mol' geprogrammeerd stond werd op een pijnlijke manier verholpen. 'Wie is de Mol' werd niet uitgezonden en wellicht hadden we daardoor wel meer kijkers.
We werden gevraagd om een uur van te voren aanwezig te zijn, toen gingen we een tijd op zwart vanwege een man die ook wat zendtijd wilde, hij zei heel beleefd U tegen de bewaker van het NOB gebouw, dat vond ik opvallend aan zijn gijzeling. Tijdens het stukje zwart zat ik te hopen dat ik er nog bij kon blijven met mijn gedachte. Gelukkig haalde Wilfried de Jong foto's te voorschijn die hij niet bij 'De wereld draait door' had laten zien. Zijn foto's uit zijn jeugd. De afleiding hielp, ik was er weer en de uitzending ging toch live. Mazzel dacht ik, want ik ben jaren video-editor geweest en ik weet hoe groot de kans dan zou zijn eruit gesneden te worden. Live dus. Nu duimen dat mijn foto op D3 gekozen ging worden. Ja! Maar wat is dat? Wilfried gaat zitten twijfelen, ik moet er om lachen. Toch kiest hij hem. Dat was fijn. Ik zei mijn ding en hij zei ook nog aardige dingen over de foto. Top. Hier de link naar de uitzending. Volgende week weer. Al was het alleen al voor de adrenaline kick. Ik lag half de nacht wakker van de adrenaline en wellicht van het glaasje rode wijn, of was het toch Wilfried. Op tv komen is misschien wel als drugs. Het vroeg direct na de uitzending om meer.
Wilfried de Jong had gezegd dat hij die avond bij 'De Wereld draait door' was geweest, dus ik keek ook even naar uitzending gemist, en ja ook daar was mijn foto in het klein met al de andere foto's te zien en wel met Wim Pijbes als tafelgast. Tjonge wat een geluk.

Serieus spelen op tv

Deze foto 'Serieus spelen' uit 2013 heb ik ingezonden voor tv programma van Wilfried de Jong 'Fotostudio de Jong'. Vanavond ben ik daar met mijn foto in het publiek aanwezig, live uitgezonden om 20:25 uur bij NPO2. Wilfried kiest uit welke foto's hij gaat bespreken. Spannend! en zin in.

Draad en tv kriebels

Stofwisseling dat is de naam van het project wat ik een tijdje terug was begonnen en van de week weer had opgepikt, werktitel was ik vergeten. Werk geïnspireerd op drieluik dat ik in Lissabon zag van Jeroen Bosch 'Het Antonius drieluik'. Wat een heerlijk inspirerend, maf en fantasierijk drieluik. Het bovenste werk heeft al een titel gekregen: 'De Gaeuw'
Vanavond ben ik met een foto van mij aanwezig bij het televisieprogramma van Wilfried de Jong - Fotostudio de Jong. Ik hoop dat hij mijn foto uitkiest om live te bespreken. Al ben ik nu best nerveus. Vanavond vijf voor half 9 op NPO2. Lekker tegenover 'Wie is de Mol', dus er kijkt waarschijnlijk geen hond. (Het is Rick!) Of alleen echt geïnteresseerde, weet niet of ik van deze gedachte nu rustiger word.

Lijnen over papier

Boekhouding, Daf de hond in het zonnetje en tamme vogels. Ik geloof in vogelfluisteren. Ze blijven tegenwoordig zitten wanneer ik naar buiten de tuin in ga. Ik vertel ze dan ook, niet hardop hoor, dat ik degene ben die ze voert, dus het is veilig wanneer ik langs loop. Nu kan ik op een meter afstand langs lopen terwijl de mussen en vinken eten. Dat vind ik nou leuk.
Gewerkt met thema geïnspireerd op het Antonius drieluik van Jeroen Bosch. Hieronder twee van de nieuwe werken te zien.
En wat is boekhouden toch leuk. Eens in het kwartaal komt Johan langs, onze boekhouder. Hij is grappig, doet de boekhouding met plezier en hij is gek op chocola. Heerlijk samen de bonnetjes invoeren, thee drinken met chocola en dan krijg ik ook nog geld terug.

Terug om vooruit te gaan

Tijd lang stil gestaan wat vrij werk maken betreft door vakantie, ziekte en het overlijden van mijn lieve vriendin Mieke. Nu ik de draad aan het oppikken ben doe ik dat met het terug grijpen naar waar ik ben gebleven en vandaar weer te starten met nieuwe dingen.
Ik begon vorige week al met Valentijnsdag cadeaus, die ik al eerder had bedacht en gemaakt, maar dan nu in zwart/wit, voor de winkel 'Gek op zwart/wit'. Toen maakte ik een nieuw werk, een koffie kopje met kant, een beloofd cadeau voor Manon 'Kant oor II' en gister ging ik terug naar Springsnow Amsterdam. Vorig jaar lente deed ik mee aan deze expositie en hopelijk dit jaar weer. Vandaag ben ik de dag begonnen met Springsnow inspiratie opdoen door sprookjes, mythen, sagen en legendes te gaan zoeken en lezen over de iep. Al snel zag ik de iepen zaad confetti overal in.
Daarna pakte ik mijn rare dieren dingen geïnspireerd op het werk van Jeroen Bosch weer op. Ik had daar vast al een werk titel voor, maar die is me ontschoten. Verder schrijf ik wat teksten over mijn werk, aangezien ik donderdag wellicht iets mag gaan zeggen over een foto van mij, op tv bij Fotostudio de Jong. Het is een live programma, dus dan is het wel handig om de tekst een beetje voor in de mond te hebben liggen. Wilfried de Jong bezocht ik vroeger wel toen hij nog in cabaret duo 'Waardenberg en de Jong' zat en toen was hij al bijna niet te volgen snel, (en ook smerig, jak bah, heel goor). Mijn antwoord zal nooit zo snel zijn als zijn teksten, dus een goede voorbereiding zal vast wel wat helpen. En als voorbereiding ging ik naar de kapper. Want wie zong dat toch ook al weer: 'als je haar maar goed zit, dan zit je haar wel oké'? Vulcano
En ohja, over terug grijpen gesproken. Teun is bijna jarig en dan koken we altijd voor onze vrienden. Het toetje is standaard hangop. Die moest ook even gemaakt, want als je terug grijpt, dan moet je het ook goed doen. Een tekst die ik kort geleden ergens las, staat gegrift in mijn geheugen en strak op mijn netvlies: 'Life is short, eat dessert first' hmmmmmmm. Gisteravond als toetje en vanmorgen als ontbijt met muesli. Heerlijk.

De Optocht - Poëzinema

Van de week waren het de Nationale voorlees dagen. 2013 was het jaar van het voorlezen en deze papieren sprookjes figuren, die zo mooi in het zonnetje in mijn werkruimte staan, figureerde in een van de filmpjes van Poëzinema. In samenwerking met Jos van Venrooij maakte we het hele jaar 2013 (bijna) elke week een kort voorleesfilmpje.
Tijdens het werken spraken we wel een over Mondo Leone, filmmaker, muzikant en theatermaker. Samen gingen we bij wijze van dubbel feest, twee verjaardagen en ons bedrijfsuitje twee weken terug naar zijn voorstelling. Jos schreef een mooi verslag, hier de link van het verslag. Door dat samen zijn dacht ik al helemaal terug aan ons project en soms mogen ze best nog een keer gedeeld worden, toch. Bij deze: 'De Optocht' van Poëzinema.

Opruimen en verzamelen

Ik lees het overal. Opruimen! Doe elke dag 25 dingen weg. Het is goed om dingen los te laten. Goed voor je hoofd, goed voor heel de wereld, schijnt. Dus toen Floortje vertelde dat ze wil gaan koken met de middenbouw groep van haar jongste dochter, viste ik snel mijn jarenlange verzameling eekhoorn wintervoorraad hazelnoten op. We gingen er 20 tellen en toen wegen en een schatting maken. Ik heb de berekening met de hazelnoten meegegeven, dus precies weet ik het niet meer. Ik gaf Floortje bijna vier en een halve kilo hazelnoten mee en volgens ons kwam dat grof geschat op 2600 hazelnoten. Nou dat ruimt lekker op.
Kan ik gewoon door blijven verzamelen met witte dingen en glaswerk. Verder kwam ik nog vreemde dieren tegen in mijn opruiming, eentje van 10 x 10 cm en twee op hout.

Het liefst doen

Dan maar cadeaus maken. Ik ben wat aan het opruimen en probeer zo gelukkig mogelijk te zijn en te doen wat ik het liefst doe. Die opdracht gaf ik mezelf aangezien er zo rond mij een aantal mooie en bijzonder lieve mensen wegvallen en ik kan doen waar ik zin in heb. Ik kan alles doen. Alles, en wat doe ik? Sorteren, opruimen, ordenen, wat foto's maken en ben een beetje stil van binnen. Best lastig om te doen wat je het liefste doet. Dus begin ik maar met het afmaken van een belofte, een cadeau.

Op tv bij Fotostudio de Jong

Omdat ik me had voorgenomen om wat meer uit mijn werkruimte te komen, om meer gezien te worden, pakte ik de kans aan om met een foto van mij op tv te komen. En ja:
Vandaag kreeg ik de bevestiging dat ik met mijn opgegeven foto de uitzending mag bijwonen van Fotostudio de Jong. 29 januari komt mijn foto langs en wellicht kiest Wilfried mijn foto uit om nader op in te gaan.
Link mijn beeld bij Fotostudio de Jong
De foto die ik ga laten zien is geïnspireerd op hoe de meeste foto's die mijn tante Jo maakte er uit zagen, mislukt en/of zonder hoofd. De oude fototoestellen van tante Jo heb ik van haar geërfd en de rolletjes die er in zaten heb ik, nieuwsgierig als ik was naar haar laatste opnames, laten ontwikkelen. Op de laatste foto's stonden foto's van mijn moeder, mijn dochter en ik. Ontroerend bijzonder.
Dit is mijn tante Jo toen ze jong was.

Blue bird

Niet heel ingewikkeld wat te gaan doen op 'blue monday', toch.

Regen op zondag

Regen en wind en een hond die heel goed zielig kan staan kijken, ook op deze zondag met regen. Dan maar luisteren naar wat Jack Johnson al zei en zong en dus bananen pannenkoeken bakken en binnen blijven, 'Banana pancakes..., no need to go outside'.

Only gek op zwart/wit

Hoe is het toch mogelijk dat ik de laatste tijd steeds 'Only love' van Nana Mouskouri in mijn hoofd heb? vroeg ik me al een tijdje af. Tja. Ik ben er achter: mijn dochter koopt bij kleding bij 'Only' en gebruikt de tassen als school- of gymtas en laat ze rondslingeren. Eén van de tassen was lekker groot en Teun haar afscheids-appeltaart met hartjes van snoeppapier paste precies in die tas. Dan blijft Nana dus nog maar even in mijn hoofd zitten zingen, ach ja lief liedje.
Verder bracht ik vandaag wat spullen van 'Keep van jute' naar winkel 'Gek op zwart/wit'. Cadeaus voor Valentijnsdag en een aantal handgemaakte hoelahoeps voor volwassene in zwart/wit. Vanaf dinsdag te koop op de Elandsgracht 19, Amsterdam.

Zonnig, blauw en trots

Wat een mooie zon vandaag, gemist. Gemist? Ik kan ook niets doen of schrijven of ik denk aan Mieke en nu dan op de radio 3fm 'I still miss you' en 'you are still with me in my dreams'... timing is alles op dit moment. Focus ligt daar natuurlijk op. Dat hoor en lees ik vaak, denk je aan een roze olifant, dan zie je die ook. Nou slecht voorbeeld wellicht, want die kans is vrij klein.
Nu appeltaart aan het bakken, het ruikt hier inmiddels heerlijk. Mijn knappe, stoere, mooie, slimme en lieve Teun neemt vandaag afscheid, (afscheid?: heb ik ook Mieke meteen weer in mijn gedachte), van vmbo-kader om maandag te starten op vmbo-tl. Ze is zo enorm gegroeid, daar waar ze jaren terug nog dyslectisch was, staat ze er nu zo goed voor dat ze midden in het schooljaar over gaat naar een hoger niveau. Zo staat ze nu bijvoorbeeld een 9 voor Nederlands. Wat een zelfvertrouwen heeft ze nu. Ik ben heel trots op mijn dochter Teun.

Valentijsdag werk tegen het missen

Deze week gewerkt aan Valentijnsdag cadeaus. Zaterdag breng ik ze naar Amsterdam, naar winkel 'Gek op zwart/wit' op de Elandsgracht. Vorige maand heeft Patricia van Bossum heel goed verkocht, ik duim weer voor goede een verkoop.
Om wat werk om handen te hebben en niet heel de tijd aan Mieke te denken deed ik dit. Maar waar ken ik die 'ik hout van jou' hangers toch ook al weer van? Oh ja, ik maakte ze ook voor Mieke haar bruiloft. X Ik mis je.

Waterwerken

 Ik heb altijd al een zwak gehad voor water in mijn werk. Nu droomde ik van zulk mooi werk in water wat lichtblauw licht doorliet. Ik bedacht dat ik er een expositie aan ga wijden. Maar dat het dan een dag later mijn huis in moet gaan stromen, dat wilde ik dan weer niet.

Verder ben ik nog een beetje labiel, duf en verdrietig en gedraag me als een kip zonder kop en let daarom ook heel goed op waar ik mijn vuile sokken in gooi, zodat ze niet zoals van de week in de wc-pot belanden. Ook deed ik aan Valentijnsdag, althans ik werkte aan cadeaus die binnenkort te koop zijn.

Eindeloos

Handig je fiets in de stalling zetten daar op Groote Keeten. Neem wel een goede schep mee, om eerst ruimte te maken en na je strandwandeling om dan weer je fiets uit te graven. Lak had je fiets dan ook niet meer, gratis zandstralen daar langs de kust.
Mijn dochter Teun en ik gingen even uitwaaien op strand Groote Keeten, goeie naam. Op weg daarnaartoe viel mij een bruin bordje op met de tekst 'Eindeloos' en pijl welke kant je daarvoor op moest gaan. Ik dacht natuurlijk direct aan Mieke, wanneer niet want net als Suna is onze lieve overleden Mieke de afgelopen dagen eigenlijk steeds meer in mijn gedachte. Dit had Mieke moeten weten.
Op de terugweg reden we dezelfde weg terug op zoek naar dat bord en toen zag ik dat het een camping aanwijsbord was. Toen dacht ik helemaal dat het klopte dat ik aan Mieke dacht. Ze was dol op kamperen en als er nu een goede naam voor een geschikte camping na de dood zou zijn, dan was het wel camping Eindeloos. Toen ik terug naar mijn aan de kant geparkeerde auto liep zag ik nog net in mijn ooghoek het verkeersbordje met verticale witte balk en klein rode horizontale balk: doodlopende weg.

Een liedje om te huilen en nog een mooie vriendin

Ik dacht net terug aan het nummer van Bear's Den -' Above the clouds of Pompeii '. Het werd gedraaid op 3fm toen ik net terug uit Haarlem kwam. Zodat mijn overleden vriendin Mieke lekker zacht en warm kon liggen op haar Essenhouten draagbaar had ik een vegetarisch schapenvachtdeken gekocht en bij haar gebracht. Het was 3 januari half 7. Ik ging mijn dochter Teun bij mijn vriendin Elzina halen. Terwijl de tranen over mijn wangen stroomde stond ik voor mijn vriendin Elzina haar deur. In de hoop dat het minder zou worden en dat ik een beetje fatsoenlijk naar binnen kon gaan, Elzina heeft immers een huis vol kinderen, bleef ik nog even in de auto zitten. En toen kwam dit nummer 'Above the clouds of Pompeii' en alle woorden leken te kloppen. Ben nog even blijven zitten en toen over de drempel gestapt bij Elzina. Dikke tranen. Ik kreeg een warme knuffel in de gang en daarna zei ze: 'ik heb toevallig voor 8 mensen gekookt, dus schuif aan'. Aardappelen met sperzieboontjes. Het was de beste maaltijd in tijden.

Foto's zijn van bij ons thuis en Paaspop koffiebar met Mieke, Elzina en Marcel.

De blauwe Es

Eigenschappen die vanmorgen bij me opkwamen, ik schreef ze op. Ik doe nu toch niet zo veel, behalve met het leven van Mieke bezig zijn. Dit terwijl ze is overleden. De woorden die ze zei over het zinloze van haar leven zo liggend in het ziekenhuis maakt misschien ook wel dat ik ze opschrijf en deel. Ze zei dat ze liever een boek had geschreven terwijl ze in het ziekenhuis lag, in plaats van liggen, braken, rusten en slapen. Morgen uitvaart.
Deze eigenschappen kwamen op over Mieke: relativeren, ontspannen, motiveren, genieten, rust, prachtig, verbonden, optimistisch, stralend, grappig, iedereen was welkom, oordeelloos (is dit een woord?) en alles was goed.

Doei Mieke

Tjeeee, mijn lieve vriendinnetje Mieke Sandkuijl is 3 dagen geleden overleden aan de gevolgen van kanker en ik zit nu al twee dagen op de memory lane. Zo'n 5 miljoen foto's en iets minder filmpjes heb ik thuis zitten bekijken. Dat doet me goed. Ik voel me omarmt door het besef van veel mooie vrienden en herinneringen. Heerlijk om in die blije toestand te zitten.

Maar ik ga noooit !!! nee nooit meer naar de supermarkt. Kak! Ik ging wat andijvie halen voor het avondeten en toen draaide ze, natuurlijk, muziek. Twee dagen was ik tranenvrij. Maar wat heftig zeg om me te begeven in de 'echte' werkelijkheid, met muziek en mensen. Bah. De zin was 'hoe rook het Vondelpark vannacht?' (geen idee waar de tekst over gaat), maar het overviel me met verdriet en tranen. Gelukkig was de kassiere niet van plan om me aan te kijken, of ze deed het uit beleefdheid. Dus dat was fijn.
Na het eten weer lekker verder gegaan op de memory lane. Hier een selectie van ons samen: op de Parade, Paaspop, bowlen, bij geboorte van mijn dochter Teun, Het Danspaleis, inchoc ons chocolade avontuur, verkleden voor inchoc en voor de Paaspop bejaardenbingo. En zelfs om 3 uur in de nacht, na 16 uur werk, zittend tussen al het afval zag Mieke er nog stralend en mooi uit. Dank nogmaals Mieke. Wat was het mooi met jou.

3 juni 1969 - 3 januari 2015