Het nieuwe geheim

Waar je mee omgaat, word je mee besmet. Tja, ik kreeg vandaag dus een nieuw geheim te horen. Ik wilde er juist vanaf. Ik was lekker bezig met het verminderen van de geheimen, een beetje opruimen van mijn leven en lijf. Lekker dan. Vermeerdering van geheimen als gevolg.
Verder gewerkt voor de Lokale Lente Markt in Breukelen van aanstaande zaterdag. Nog meer slingers naaien en lucifersdoosjes beplakken en bestempelen. Het voelde als winkeltje spelen, lekker gevoel is dat. 's Avonds weer fijne online art journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Knip en sprinkhaanzanger

Gisteravond liep ik, ook vanwege mijn oorpijn en volle hoofd, voor het slapen nog even een stuk langs het strand. Terug over de duinen hoorde ik een raar vogel geluid. Merlin Bird ID app zei sprinkhaanzanger. Dus vandaag gluurde ik de duinen in, om de vogel ook te zien. Eentje zat ook te gluren, maar dan naar mij. Of het de sprinkhaanzanger is weet ik niet zeker. Ik vind van wel.
Verder knipte ik nog wat in oude prentenboeken en 's avonds art journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Rustdag op één oor

Het zet niet echt door, maar al twee weken kriebel in mijn keel en één oor zit dicht. Vermoeiend is het, dus ik doe het rustig aan. Beetje laatste dingen afwerken, wandelen, uit oude prentenboeken knippen, genieten van de natuur, tulpen in het veld en de mooie bos die ik kreeg.

Stap voor stap

Voor mijn vlinder installatie Traveling North - detail in handgemaakte deksel doos, nu te vinden bij Artacasa, heb ik een stap voor stap uitleg gemaakt hoe de vlinder op je eigen muur te timmeren.

Rondje en rondjes

Vandaag doe ik in rondjes. Ik repeteer rondjes. Ook een rondje langs de velden. Wolkenvelden, tulpenvelden, gouden velden. Voor Blauwdruck Zwolle maak ik slingers van papier en stop ze in een klein luciferdoosje 'Enjoy the little things'. Een eeuwige reminder, voor mezelf.
Daarna weer fijn een art journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Traveling North - detail

De cadeaudozen met vlinders van mijn installatie Traveling North, geïnspireerd op de migratie van de Monarch vlinder, zijn klaar. Gesneden, geplakt, bestempeld, vlinders er ingeprikt, deksels er op en tot slot een mooi lint erom. Morgen breng ik ze naar Amsterdam. Binnenkort in de verkoop.
Tussen de hagelbuien door scheen de zon heel lekker op mijn dozen met vlinders van papier. Pluk die zonnestralen!

Pop!

Ontpopt, zo lijkt het. Na een onderzoek van anderhalve maand is dit het resultaat. Een aantal vlinders van mijn installatie Traveling North kan binnenkort gekocht worden in een handgemaakte cadeaudoos. De muur installatie Traveling North, gemaakt met vlinders van papier uit tweedehands prentenboeken, is geïnspireerd op de migratie van de Monarch vlinder uit Noord Amerika. Die vliegen met miljoenen soortgenoten duizenden kilometers om in bomen van hetzelfde bos in Mexico te overwinteren.
Vanavond had ik ook nog en weer een fijne Art Journal workshop van Mariëtte Ciggaar. Ik was dit keer de klos. Of toch niet. Ik tekende het, vier keer. Speciaal voor mij dat getal uitgekozen. Ik ben dol op vier, twee keer vier is vieren.

Laatbloeiers en tekenworkshop

Er komt van alles op in de tuin, niet alleen zijn het laatbloeiers, ook vroeg opkomers. De tuinpeterselie heeft allemaal zaadjes achtergelaten en nu ontkiemen ze al. Interessant. Verse kruiden met de kerst.
Ik ben ook een onderzoek aan het doen met vlinders en dozen van karton van de kringloopwinkel. Aan het eind van de dag tekende ik mijn wit porseleinen pot met hert, paddestoelen en eekhoorn, een aantal keren tijdens de Art Journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Teken workshop met de Greta Thunberg van de Renaissance

Vandaag was het een mixed media art journal workshop die Mariëtte Ciggaar gaf. Ik scheurde uit een boek met Franse Renaissance kunst en na afloop zag ik ineens dat het schilderij op Greta Thunberg lijkt. Of ben ik dat, die altijd in alles iets anders ziet dan dat het is?
Twee nieuwe zwarte zwanen en een grutto uit mijn serie Rare vogels, na strijken en persen, op karton geplakt.
In de tuin staan nog steeds bloemen. Vanwege onze dochter Teun staan er Teunisbloemen. Ook omdat ik er dol op ben. Op beide, das logisch. Die Teunisbloemen hebben een fel gele kleur en een X/kus als stamper. Dat blijft leuk.

Expositie in Turnhal Ellecom Open monumentendag

Maanden voorbereiding en nu is het zover. Mijn grote solo expositie in de Turnhal van Ellecom. Omdat ik gisteravond niet meer door kon werken door gebrek aan elektrisch licht begon ik vandaag heel vroeg. De bezoekers zijn hier vanaf twaalf uur welkom. Dus ik kan nog wat extra vlinders van papier in de muur timmeren. Zo vroeg in de morgen en met een stralend zonnetje moet ik oppassen dat ik niet vergeet mijn installatie Traveling North van honderden vlinders af te maken. Ik neem elke seconde een foto van mijn werk en de lichtbundels door de Turnhal. Wat een mazzel met het weer.
Het lukt me om de installatie af te maken. Zelfs nog een stuk witte muur meegenomen om te vullen met mijn werk Traveling North.
Frans de Boer komt rond elf uur de vlag van Open monumentendag ophangen en de bezoekers druppelen ook direct binnen. Vanaf dan heel de dag bezoekers. Veel interesse in de Turnhal uit 1942 en mijn expositie. De meeste bezoekers kennen de geschiedenis een beetje. Elk uur komt er een vrijwilliger uit het dorp om de bezoekers te vertellen over de geschiedenis. Inmiddels weet ik het ook. Voor de expositie heb ik me ingelezen. Hoe de SS-ers een sportcomplex met turnhal in 1942 ontwikkelen, onder andere met 139 Joodse dwangarbeiders. Die gruwelijk worden misbruikt. Afschuwelijke gebeurtenissen, een les om daar zacht mee om te gaan, te respecteren en er van te leren. Voor mij was het daardoor ook best spannend. Is het oké om hier te exposeren? Ik denk het wel. Mijn werk gaat over verhalen, natuur, beweging, fantasie en schoonheid. Dat wil ik graag hier delen. Fijn dat ik die kans kreeg.

Teunisbloem en de kreukels

We horen ze al een tijdje, krekels. Of zoals ik ze noemde sprinkhanen. Maar das dus heel iets anders, weet ik nu, nadat ik op de vingers getikt werd. Sprinkhanen maken geen geluid. Wel een beetje opletten Judith. Op digitaal onderzoek uitgegaan en nog is het me onduidelijk, wat het verschil is. Vanmorgen dacht ik ze dus te zien. Toen de eerste bloemen van nieuwe Teunisbloemen zich lieten zien. Ik ging naar die leuke stamper kijken, die is in de vorm van mijn handtekening/tag namelijk een X (kusje). Nou ja, deze had een afwijking, dat is jammer. Geen kruis, maar een soort handje. Ik ga dichterbij en zie twee krekels. Dat dacht ik, vanwege het geluid en het gecorrigeer. Ga ik net opzoeken welk soort het is. Is het een Struiksprinkhaan.... Tja.
Ik ga het binnenkort nog eens nalezen en wie weet snap ik het. Of ik laat het zo en geef de kenner gelijk.
M'n hoofd is nog een beetje weeïg door de zomerverkoudheid, toch maar aan het werk. Want deze zomer vier exposities. De eerste is al begonnen. Eén werk heb ik mogen inleveren bij Kunstuitleen Alkmaar voor de Zomer expositie - Ode aan het licht. De volgende is in het kerkje in Haringhuizen. Dan deelname Kunstroute van Krommeniedijk. Dan twee expositie tijdens Open Monumenten dag (weekend). De ene in Dieren en de ander daar om de hoek, namelijk in de Turnhal van Ellecom.

Rozijnen voor ontbijt

Als het droog is ontbijt ik buiten. Samen met de vogels, mussen, kauwen en eksters. De eksters krijgen extra's. Een soort van verlangen om ze tam te krijgen. Dat ze me herkennen en dichtbij komen. Lukt al aardig. Naast strooivoer in de silo's geef ik ze persoonlijk rozijnen en pelpinda's. Ze wonen aan de overkant. Dus zien al snel dat ik in de tuin ben en komen dan bij ons in de boom zitten. Meestal ontbijt ik ook met Pip, onze kat. Sinds kort ook met de kat van de buren. Die hebben een jonge hond en de oude kat van de buren vindt het denk ik wel lekker rustig achter onze schutting.
Daarna in mijn atelier heel veel geknipt in oude prentenboeken.
's Avonds ontdek ik kleur in het gras. Vanwege mijn deelname aan 'Maai mei niet' staat er nogal wat tussen het gras. Zo ook de allerkleinste klaproos van de wereld. Ja, gewoon bij ons in de achtertuin. Achtertuin geluk!

Het madeliefje

Ga het niet lezen, het sprookje van Het madelief en de leeuwerik. Ik las het twee keer en het is echt gruwelijk wreed. Zucht. Tranen over mijn wangen. Knap dat je dat kunt met tekst. Dat terzijde.
Dit werk maakte ik dus geïnspireerd op het sprookje Het madeliefje van Hans Christian Andersen. Nummer zeven van mijn nieuwe serie met bloemen in sprookjes, vertellingen en mythes. Gemaakt op tweedehands tafellaken van damast met bloemmotief, genaaid met tweedehands en nieuwe garen en papier uit oude prentenboeken. Met proppen tweedehands katoen vastgezet in ronde lijst, gekregen als restmateriaal uit een kleine werkplaats.

Distel sprookje is rond

Nummer zes van de nieuwe serie met zonder naam is af. Geïnspireerd op verhalen met de distel in de hoofdrol.
In de tuin staan al weer uitgebloeide paardenbloemen. Gek genoeg moet ik dan denken aan het songfestival en aan wensen blazen, pffffffffffffffffff. Zo een wens de weide wereld in. Of beter nog je wens het universum in. Een wens kan ik zo snel niet bedenken. Er zit namelijk nu weer een liedje in de weg. Dat krijg je dus met een hoofd vol liedje. .... " Welkom in Europa. Blijf hier tot ik dood ga. Euro pa pa. Euro pa pa." ... Dan wens ik dat ik nog veel meer leuke dingen van Joost Klein zal gaan horen en zien.

De twaalf broeders

Werk geïnspireerd op het sprookje De twaalf broeders van Grimm. Voor mijn nieuwe serie met cirkels maak ik werk van tweedehands damast, papier uit oude prentenboeken, naaigaren en een ronde lijsten van noten en kersenhout. Gekregen als restmateriaal. Heel blij mee. De inspiratie voor het werk haal ik uit sprookjes en verhalen over bloemen. Hier zijn lelies de bloemen die voorkomen in het sprookje De twaalf broeders.

Doornroosje werkt altijd

Voor een expositie met het thema bloemen was ik wat (lees enorm) aan het worstelen. Ik was ongevraagd in een tulpen project gesprongen en had er daarna toch nee tegen gezegd. Tulpen taboe ontstond, ook ineens op alle bloemen. Dat springen en beseffen dat het ongemakkelijk was zat me enorm dwars. Er kwam geen bloem meer uit mijn vingers. Duizend bloemen uit prentenboeken geknipt. Gaan zitten, schuiven, wandelen, zitten, schuiven. Maar er werd geblokt.
Tot ik ineens dacht aan Doornroosje. Bij sprookjes ga ik altijd aan. Dit is mijn werk geworden. De proppen gaan nog weg. Dat is voor nu, om het in de lijst te laten passen. De expositie is inmiddels gestart, met zonder mijn werk. En dat is oké. Kan ik even wennen aan de vorm en ik vind het fijn werk, dus blijft het nog even hier.