Olieverf schilderles twee

Mars kreeg van Teun en mij voor zijn verjaardag olieverf schilderles bij Rob de Vries in Oostzaan. Het cadeau is inclusief dat ik hem breng. Daarom doe ik ook mee, ik krijg tekenles. De vlinderredder in mij wil aandacht voor de brandnetel. Dus teken ik het. Zonder brandnetels kunnen een flink aantal vlindersoorten zich niet voortplanten. De dagpauwoog, mijn voor altijd favoriete vlinder, de kleine vos, het landkaartje, de gehakkelde aurelia en de atalanta zijn afhankelijk van deze waardplant. Ze leggen hun eitjes alleen op de brandnetel en de rupsen eten dat en alleen maar dat. Zit vol eiwitten, zodat de rupsen ook snel groot groeien. Beetje saai, maar tja, als je dan zo een prachtige vlinder wordt, dan zou ik het ook gaan eten. Ik eet overigens wel eens de zaadjes van de brandnetel als ik ze tijdens het wandelen tegenkom. Heel heilzaam.
Vanmiddag zag ik tijdens een wandeling voor het eerst dit jaar een zwaluw vliegen. Het schepte water uit de sloot. Te snel voor een foto. Een andere vogel bleef wel stil zitten in het land (volgens mij) een graspieper.

Knip en sprinkhaanzanger

Gisteravond liep ik, ook vanwege mijn oorpijn en volle hoofd, voor het slapen nog even een stuk langs het strand. Terug over de duinen hoorde ik een raar vogel geluid. Merlin Bird ID app zei sprinkhaanzanger. Dus vandaag gluurde ik de duinen in, om de vogel ook te zien. Eentje zat ook te gluren, maar dan naar mij. Of het de sprinkhaanzanger is weet ik niet zeker. Ik vind van wel.
Verder knipte ik nog wat in oude prentenboeken en 's avonds art journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Is het van mij?

Vandaag administratie dag. Want de volgende expositie komt er al weer aan. Dit keer exposeer ik met Inge Koetzier van Hooff samen in de grote open ruimte van Oldskoel, in Burgerbrug. Inge haar werk en dat van mij zijn anders en hebben volgens mij ook overeenkomsten. Leuk om weer met Inge te exposeren. Drie jaar terug exposeerden we allebei ook tijdens een zomer-expositie bij Kunstuitleen Alkmaar. Verder exposeren Freya Boekel, Sonja Doevendans, Tineke Koks, Iet Kortschot, Marit Laan, Cees van Nieuwburg, Michiel Ruigrok, Jan Schelhaas, Marijke van de Velde, Jan Bekker, Marianne Berenschot, Tineke Henselmans,Evelien Linschoten en Helma Kuiper hun werk er tijdens het Kunstweekend van 5 en 6 juli.
Voor deze expositie laat ik me inspireren door mijn middelbare schooltijd, door water, pissebedden, exacte vakken, heldentroost en draadkracht. Een ode aan de natuur, natuurwetten, exacte berekeningen en logica. Biologie, wiskunde, natuurkunde, aardrijkskunde en spelen met water. Vogels spotten. Serieus spotten met mezelf.
's Avonds toch nog een wandeling langs het strand. Met als cadeau op de terugweg een bijzonder vogelgeluid. Het klonk als een nest jonge spechten, en het geluid van krekels of sprinkhanen. De Merlin Bird ID app aan en die zei: Sprinkhaanzanger. De vogel zat in de duinbegroeiing en helaas heb ik geen telescoop ogen. Dat zou toch leuk zijn, voor mij. Ach het geluid was ook al een feest. Focus op het kleine geluk. Ik zeg het nog even. Want ohww, wat maakte ik me toch weer druk om toeristen in de kwetsbare duinen, die verboden zijn om te betreden. Is het mijn probleem? Nee, niet echt. Laat het dan los. Neeeee, lukt niet. Oké, een beetje loslaten. Doorlopen en de mensen hun balspel laten spelen in het kwetsbare duingebied. Er van af rollen is toch ook heerlijk... grom, grom. Dus gelukkig was er een mooie zonsondergang en als toetje op weg naar huis hoor ik het geluid van een Sprinkhaanzanger. Ik maak een klein sprongetje.

Rustdag op één oor

Het zet niet echt door, maar al twee weken kriebel in mijn keel en één oor zit dicht. Vermoeiend is het, dus ik doe het rustig aan. Beetje laatste dingen afwerken, wandelen, uit oude prentenboeken knippen, genieten van de natuur, tulpen in het veld en de mooie bos die ik kreeg.

Nijntje in mijn gemberthee

Last van mijn lijf. Oorpijn, kriebel in mijn keel en moe. Dus rustig aan en veel kopjes gemberthee en wandelen in de natuur. Genieten van het licht, de volle maan, het plakje gember in de vorm van Nijntje bij strandtent Struin.

Tulpen aan tafel

Voor een verjaardag kreeg ik een mooie opdracht, om een tafelloper met tulpen te maken. Vandaag laatste details genaaid, de oplosbare vlieseline in water opgelost, werk gestreken en ingepakt. Mooie timing nu ook de bollenvelden weer vol komen te staan met tulpen. De omgeving van Callantsoog staat niet alleen vol bloeiende tulpen, het staat hier ook vol met de bloemen van de bloesems van de krentenbomen op de Nollen in het Kooibosch.
Bij het ophalen van het werk met tulpen kreeg ik ook nog een mooie bos tulpen cadeau.

Wolken aan zee

Ze zijn er weer, wolken. Er is nog geen spatje uitgevallen. Maar ze zijn er alvast.
Pip doet altijd dezelfde truc. Ze miauwt voor de deur, ik sta op, doe open, zij komt binnen en voor ik de deur van mijn atelier weer dicht heb zit ze op mijn stoel. Haha, en dan zo naar mij kijken. Komisch beest.

Tulpen en tekenen

Op verzoek naai ik tulpen. Ik gebruik daarvoor nieuw naaigaren en tweedehands damast, door mijn moeder meegenomen uit de kringloopwinkel. De tulpen komen ook op in de bollenvelden rond Callantsoog. Tijdens mijn wandelingen zie ik ze gewoon groeien.
In de avond teken ik, tijdens een les bij Rob de Vries in de Zaanstreek, drie koppige narcissen.

Teken draad

Aan het werk in mijn atelier, een wandeling aan zee en vanavond had ik weer online Art journal workshop van Mariëtte Ciggaar. Ze heeft mij een lettertype doen leren schrijven. Dat heb ik mooi al een aantal keren kunnen oefenen. Dat ontbrak me enorm in mijn leven, een goed lettertype. Nu heb ik het bijna onder de knie.

Veel zeeën meest

Ik kan er geen genoeg van krijgen, van die strak blauwe lucht met meeuwen en de duinen schitterend als goud. De volle maan nadert. Dus de strak blauwe lucht kan zomaar voorbij zijn. Ook wel goed voor de natuur, een flinke plens regen. Want nooit eerder stonden er zo vroeg in het jaar al borden met opgepast voor natuurbrand. Roken en open vuur verboden. Onze regenton is ook al leeg. Dat regenwater hebben de muurbloempjes in de bakken gekregen.

Mars jarig

Mars is jarig op 6 april, we gingen eten bij strandtent Struin in Camperduin. De meeuwen probeerde de cijfers van zijn leeftijd te formeren.

Auch, pijnlijk goed op Vouch

Nagenieten van de tentoonstelling Vouch in Loods 6. Voor Monique haar verjaardag bezochten we de tentoonstelling, gelokt en uitgenodigd door Rosemin Hendriks. We gingen voor haar werk en tegelijkertijd werd ik aangetrokken door ook het werk van Roos Holleman, tja, het zit vast ook in de bloemige naam, dat het mij aansprak. De natuur inspireert mij nu eenmaal enorm. Ook het werk met hout en papier van Gerbrand Burger blijft op mijn netvlies gebrand. (Oi, een flauwe tekst.) Prachtig hout, en bijzonder aantrekkelijk werk van gemaakt. Die vleugels (vogels en vlinders) met krijt getekend door Roos Holleman zijn niet normaal knap en mooi. De schalkse lach van de trefzekere portretten van Rosemin Hendriks geven mij vanzelf een binnenpretje.
Sowieso een goed doordachte tentoonstelling, met krachtig werk. Blij dat we mochten gaan.

Verliefde merel en zanglijster

Een prachtig concert in het Kooibosch, het blijft een feest. Direct ook het lieve liedje van Meneertje Peertje/ Peer de Graaf in mijn hoofd: Merel de vlinder.

Licht en lichter groen

Hoezo duurde die grijze periode zo lang? En hoe dan dat deze zonnige periode ook zo lang duurt? Niet normaal hoe fijn dat is. Alles knalt er uit: paardenbloemen, tulpen, knoppen, bloesem, de liedjes van vogels en mijn kunstwerken met vogels. Wat een heerlijk weer hebben we dit voorjaar. Ik zou de hele dag pauze wandelingen kunnen maken.

Ei ei ei

We zijn zo blij, want Floortje die is jarig en we gaan naar Roosbeef. Al jaren geef ik een concertkaartje van Wende voor haar verjaardag. Maar die speelt nog dezelfde show 'Vrijplaats', heel mooi trouwens. Toen wij er waren, in Carré, was Roosbeef de verrassende gast-artiest en dat was Floortje haar wens. Dat was toch toevallig, wat een goed cadeau. Dus nu geef ik een ticket voor het concert van Roosbeef.
Ik wilde in mijn atelier een kaart gaan schrijven, dat Floortje dat kreeg, toen ik mijn naaimachine zag staan. Tja, we maken graag iets voor elkaar. Dus ik naaide een Roos en de letters beef.
Ei, ei, ei, we zijn zo blij, de mooie kleine eitjes in het zonlicht, gekregen van Inge, passen goed bij de stemming. Ik schrijf het koolmeesje daarom ook gewoon verliefdheid toe, het is immers voorjaar en ze fluiten zo hard. Ze willen allemaal indruk maken, om ook allemaal eitjes te kunnen gaan leggen.

Fabel aan zee

Strand, werkbespreking over onze expositie met Inge Koetzier van Hooff, ze nam eitjes van haar kippen voor mij mee, kunstdagboek - tekenworkshop van Mariëtte Ciggaar en gouden bergen aan zee. Ik ben er dol op.
Vanmorgen scheen de zon via de muur heel mooi op het bronzen beeldje van Wessel Bezemer. De duiker nam een bad in het licht.

Blinde zoom zoeken

Of ik , vanwege personeelstekort bij de klerenmaker in Gent, de zoom van Marianne haar broek wilde naaien? Uhm.... Dat is niet wat ik heel goed kan. Maar natuurlijk doe ik dat. Wist wel van het bestaan van een 'blinde zoom' af, maar hoe die te naaien. Geen idee. Dus kwam de gebruiksaanwijzing van de naaimachine uit de la. Bleek ik niet het juiste voetje te bezitten. Probeerde nog andere naaivoetjes. Het werd wel een leuk proeflapje, maar geen blinde zoom. Dus werd het gewoon een zichtbare zoom.
Van Marianne, de logé uit België die vanmorgen weer vertrok, kregen Teun en ik allebei een mooie bos bloemen. De mini vakantie die ik samen met haar vierde is voorbij en 's middags ging ik aan het werk. Ik maakte een blinde vink... of is het toch een koolmees?
Van mijn installatie 'Witlof & raketjes', gisteren opgeruimd bij galerie de Kapberg, is dat bolletje losse draadjes over. Als aandenken aan de expositie laat ik die nog even op mijn werktafel liggen.

Logeren en afronden expositie

Marian is hier lekker aan het logeren. Wonen aan zee heeft zoveel voordelen. Zoals steeds mini vakanties meevieren met onze logees. We gingen vandaag twee keer naar het strand, en één keer naar mijn expositie in De Kapberg, Egmond aan den Hoef. Vandaag is de laatste dag van de expositie, samen met Suzanne van Baarsen deden we een rondleiding langs ons werk.
Op de terugweg reden we even langs Wildrijk om te kijken of het park al vol stond met wilde hyacinten, helaas hebben we er nog maar twee kunnen spotten. Na het eten nog even naar het strand, de kleur van de zonsondergang was zo mooi.

Logeren

Mijn logé, voor het weekend, haalde ik op in Schermerhorn. Ik kom wel eens in die hoek, maar als je kijkt met de ogen van een toerist uit België dan ziet het er heel anders uit. Platteland met molens en kerken. De zonsondergang deed ook gezellig mee. Heel de weg terug was het een kleurenfeest. Onze mini vakantie samen is goed begonnen. Zo fijn om vlak aan zee te wonen en dat je dan mensen kunt uitnodigen om te komen logeren.