In de nazomer

De tuin en ik negeren de herfst. Het is toch nog zomer. Hoezo hoor ik mensen over herfst? Gelukkig zit ik op dezelfde golflengte als onze tuin. Die maakt ook gewoon nog nieuwe bloemknoppen aan. Het komt natuurlijk omdat wij aan zee wonen. De wolken waaien weg. Vandaag heeft het ook wel geregend hoor. Goed voor die bloemknoppen. Ik zag dat de geadopteerde klimroos het ook is gaan doen. Die maakt ook nieuwe takken met bladeren.
Vanmorgen het gras gemaaid, doe ik weinig, want ik hou van vogels, ook in de tuin. Hoog gras is goed voor insecten en insecten zijn voer voor vogels. Dus maai ik het maar een paar keer per jaar. Ik voelde me toch schuldig. Allemaal insecten in de war. Ik zag sprinkanen, rupsen en vlinders ineens dakloos zijn. Heb wel wat laten staan, zodat ze kunnen verhuizen naar een ander stukje hoog gras.
Eind van de dag had ik weer online art journal les van Mariëtte Ciggaar. Wat een fijne activiteit vind ik dat. Het is mijn hobby. Moet ik nog even goed voor mezelf herhalen. Want ik ben al geïnteresseerd geraakt in goede potloden, waterverf verf, een schetsboek van kwaliteit. Dus die hobby word me nu bijna te serieus en ik wil zo graag een hobby.

Pers, cake en Jan Mankes

De dag begon bij buuf Ank, zij is de dochter van de bakker, buurmeisje van mijn vader, nu van mij en een kennis van vroeger van het saxofoonspelen in Provadja Alkmaar. Waar ik in de jaren tachtig elke zaterdag bij Charley Nanlohy in zijn jazz workshop speelde. Verrukkelijke boterkoek had ik al eens bij haar mogen leren. Nu leerde ze me chipolata cake bakken, een recept geïnspireerd op een recept van haar vader.
Daarna gingen Mars en ik in Friesland een stevige etspers kopen en omdat we toch aan de overkant waren bezochten we de Jan Mankes expositie in museum Belvédère gewoon nog een keer. Want na het verlengen van de expositie was er nu de toegift. Een fijn inspirerende expositie. De expositie in de andere vleugel bezochten we ook nog een keer, met onder andere video-installaties van Nicolás Rupcich en Clint Baclawski. In de beeldentuin van het museum staat werk van Henk Visch.
Terug thuis was de cake bij Ank uit de oven gekomen en die moest geproefd. Verrukkelijk.

Terug naar weer een kust

Gisteren terug gekomen van Vlieland. Festival Into the great wide open was weer heerlijk. Vandaag festival tas opruimen, wandelen, was doen en 's avonds een fijne online Art journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Tekenkabinet

We hadden een dag over, want we gingen later naar Vlieland. Dus konden we de expositie van Tekenkabinet georganiseerd door Manja van der Storm in Amsterdam bezoeken. Misschien omdat ik nu al meer dan een jaar elke week teken bij de online tekenlessen van Mariëtte Ciggaar, maar ik ging aan. Enorm geïnspireerd en hebberig ben ik geworden. Werk van onder andere Rosemin Hendriks, Kim Streur, Kate van Harreveld, Astrid van den Berg, Monique van Stokkum, Wilma Stegeman, Manja van der Storm en Henrique van Putten. Naar huis met de catalogus en de 8 x 8 teken performance van Engel P-Luck topte het af.
Omdat we vakantie vieren namen we ook nog bij Soulfood verukkelijke Surinaamse nasi mee naar huis.

Ook stom werk

Ik kan niet alleen maar met mijn werk stralen in een tijdschrift. Bij mijn serie Rare vogels hoort ook dom werk. Dom is wel de grootste belediging die ik kan horen. Van alles kun je tegen me zeggen. Het raakt me, maar dom, dat snijd door alles heen. Hoe kan dat toch? Waarom wil ik het allerliefst intelligent zijn? Geen idee. Maar goed, dom werk is dus echt stom werk. De kleine werken van deze serie krijgen als versteviging een stuk karton aan de achterkant. Dat is zo gegroeid toen iemand zei dat er nog wat mee gedaan moest worden voor ze voor meer dan vijftien euro verkocht konden worden. Dat bedrag vond ik echt absurd weinig. Daar gaat het nu helemaal niet over. Ik dacht er wel vandaag aan terug. Tijdens mijn stomme werk.
Omdat ik eigenlijk het werk zo puur onder de naaimachine vandaan het mooiste vind. Klaar, nog een keer strijken en dan met twee spelden de muur in.
Goed, zo is het ontstaan, er zit nu al vijf jaar een stuk karton achter geplakt. Dat karton snijd ik op maat, net als het dubbelzijdige tape. Dus twee keer kleine rechthoekjes snijden met de guillotine papiersnijder. Daarna pulken en plakken. Niks aan. Stom om te doen. Helder wat ik er van vind? Haha.
Plus het is ook nog eens nieuw materiaal, en ik heb plastic afval. Terwijl ik met tweedehands materialen werk. Dat klopt ook niet. Als je een tip hebt hoe het anders kan met die kleine werken uit mijn serie Rare vogels, laat het me weten.
Begin van de avond weer online art journal workshop van Mariëtte Ciggaar en daarna uit eten op het strand. We zouden nu al op Vlieland zijn, dat liep anders. Dus gunnen Mars en ik onszelf elke dag uit eten op het strand hier in Callantsoog. Vandaag aten we bij Vos en dronk ik Moersleutel bier, past wel goed in het teken thema. Goed, das wat mijn hoofd er van maakte. Ik lees op het bord Moersleutel bier. Mijn hoofd maakt in korte tijd een heel rijtje wat eindigd op mijzelf: Moersleutel, moer, moerstaal, moedertaal, moeder, je moeder, ik ben een moeder.

Gejat en in Textiel Plus magazine

Wakker worden, rondje door de tuin. Planten water geven. Muizenkop in het gras, komt bijna tussen m'n tenen. Post openen. Lezen dat mijn kutgegevens zijn gejat. Of wel, de gegevens van het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker, uitstrijkje, zijn ontvreemd. Koffie, werken, wandelen in het bos, druk maken, wandelen aan zee, online art journal workshop van Mariëtte Ciggaar en afsluiten met het openen van de post die was blijven liggen, door de opwinding over persoonsgegevens lek. Er ligt al heel de dag een tijdschrift op mij te wachten. Ik sta in het TextielPlus magazine! Op de cover, in de introductie tekst en een leuk en mooi interview in het blad. Eind goed, al goed.

Slingers voor morgen

Nog een keer worteltjestaart als ontbijt. Daarna gewerkt, bijna gesmolten, een duik genomen in zee. Nou eigenlijk, een wandeling in zee gemaakt. De zee zat vol kwallen. Allerlei soorten, ook van die grote, met slierten. Ik weet niet veel van kwallen, maar volgens mij zijn die met slierten stekelig. Dus wandelde ik met de zon in mijn rug door het zee water. Het water is nog steeds heel helder. Dus na een goede inspectie of het kwalloos was nam ik tijdens het waterwandelen toch een paar keer even een duik. Daarna liep ik via de kant terug en deed ik het nog een keer. Met de zon in mijn rug wandelen door het zeewater. Met mijn blik op het heldere zeewater. Zodat ik de kwallen goed uit de weg kon gaan.
Daarna een ontmoeting met Björn op het strand. Hij kwam ook op visite en nam een emmer knalroze appels mee, uit hun tuin. Vergat foto's te maken. Schilde de emmer met de snelschiller, en bakte taart. De slingers schillen van de appels opgehangen. Morgenochtend weer taart voor ontbijt, mijn zogenaamde Italiaanse ontbijt.
Vanmorgen maakte ik, naast nieuwe werken uit mijn serie Rare vogels, ook nog een tekening op de neurografisch tekenen manier. Een teken techniek bedacht door de Russische psycholoog Pavel Piskarev.
Dagelijks tekenen wens of wenste ik misschien ooit. Maar de echte behoefte is er niet, of te klein. Of wat voor rede er ook is om het nooit te doen. Eén keer in de week doe ik het met plezier tijdens de online workshop Art Journal tekenen van Mariëtte Ciggaar. Deze manier van tekenen verleid me wel. Al drie van die tekeningen gemaakt. Omdat ik er zin in had. Omdat het niets hoeft te worden en het is ontspannend. Tekenen vind ik vaak heel intensief en vermoeiend om te doen. Ik doe het als hobby, of wil het doen als hobby. Dus moet het juist ontspanning brengen. Bij tekenen zit er bij mij druk achter, dat het goed moet zijn. Of interessant. De vrijheid die ik voel bij Neurografisch tekenen bevalt mij.

De Noordzee wil meer zijn

Vandaag deed de zee het weer, lijken op een meer. Ook was het door gebrek aan golven, prachtig helder in groen blauw tinten.
Naast wandelen maakte ik ook nog werk uit de serie 'Rare vogels' en had ik weer mijn favoriete thuis online artjournal les van Mariëtte Ciggaar.

Jan Mankes expositie twee

Het is gelukt. Met dank aan de verlenging van de expsosities van Jan Mankes in Museum Arnhem en Museum Belvédère hebben we ze beide kunnen bezoeken. Wat een bijzondere exposities. Zoveel werk geleend bij andere musea en van particulieren. Ga ook kijken. Het kan nog tot en met 24 augustus.
Op de foto's is werk van Jan Mankes, Maria Roosen, Louise te Poele, Ted Noten, grote eikels in de boom naast het museum en standbeeld van Ignatius van Logteren te zien.

Vogels en lijnen

Nieuwe Rare vogels en online art journal teken workshop van Mariëtte Ciggaar.

Sterren kijken in Friesland

Mars is een Jan Mankes fan, een ster. Door hem zie ik vaak exposities van het werk van Jan Mankes en ik ben nu ook wel in de buurt van een fan zijn. We gingen naar Heerenveen.
Onderwerg nam ik de afslag richting Franeker, we waren er nu toch, aan de overkant van het IJsselmeer. We bezochten Eise Eisinga Planetarium. Een leuk, interessant en speels museum. Met lekker veel radartjes en glimmende elementen. Het kind en de kraai in mij kwamen helemaal tot leven. Had ik trouwens maar die kleine afmetingen. Boven bij het radarwerk was het voor kleine wezens. Met zonder neus ook trouwens. Want poeh daar in die kleine ruimte was die sterke oud- zweet zweetlucht van andere museumbezoekers niet te harden.
Dus door naar Heereveen. Wat een prachtig werk van Jan Mankes zag ik vandaag weer in museum Belvédère. Een bijzondere tentoonstelling met veel werk uit privé bezit. Die je normaal dus nooit ziet en zeker niet bij elkaar in Friesland. En dat op maar ander half uur rijden van ons huis. Echt de moeite waard.
De spreeuw van Sabine Liedtke, de beelden-bloementuin en de fotoserie van Gjert Rognli toppen ons bezoek aan Friesland mooi en inspirerend af.

Op een Texels wolkje

Het was wolken dag vandaag. Met Marianne ging ik fietsen op Texel, mijn online art journal workshop van Mariëtte Ciggaar deden we samen en als afsluiter nog een stukje langs het strand van Callantsoog.
Ik keek heel de dag mijn ogen uit, naar boven. Wat een prachtige wolken waren er vandaag. Als toetje waren ze ook nog mooi rood.
Op Texel fietsten langs Landgoed De Bonte belevenis, een mooie expositie in Het Boetje van Klemat, aten soep bij Strandpaviljoen twaalf en fietsten terug naar de veerboot, terug naar het dek om van de meeuwen, de wolken en de zee te genieten.

Zeee pier

Ja, ik mag weer kleien. Heerlijk. Het weer doet dat ik mijn werkplek vergroot naar de achtertuin. Ik maak nieuwe bekers uit mijn serie Zeee. Pronk servies geïnspireerd op de kust van Callantsoog in de kop van Noord-Holland. Nu mijn achtertuin. Dat had ik niet bedacht toen ik er in 2018, op speciaal voor José van strandpaviljoen Zilte Zucht, aan begon.
Na het kleien had ik weer fijn een online art journal tekenles van Mariëtte Ciggaar.

Ik ben thuis

Ben je thuis? Ja, ik ben thuis. Een mooie tekst in de app als het gaat over Jet haar eindexamenwerk van de HKU. Ze maakte het boek Iksland. Een project dat gaat over thuis. Natuurlijk kocht ik een exemplaar van Jet Vlegels. Want voor altijd is zij mijn leukste stagiaire en sowieso is ze leuk, maakt mooie dingen en boeken zo mooi vormgegeven, die moet ik kopen.
Ze kwam het brengen. Zit klaar met watermeloen, limonade, thee en Iksland. Ik ga genieten van het werk van Mussemeisje.

Art journal boek twee

Een jaar en twee weken doe ik mee aan de Art journal online lessen van Mariëtte Ciggaar. Vandaag begonnen in boek twee. Mariëtte is (ook) dol op aalscholvers en vanmorgen vlogen er honderden langs de kust. We zaten aan de koffie en ik kon het bijna niet geloven. Overal waar ik keek zag ik ze, aalscholvers. Mooie oervormen van vogels. Ik filmde een deel van die vlucht. Misschien gaan ze al verzamelen om in augustus samen naar het zuiden te migreren. De vogel op de vogel is overigens een meeuw. Ik had geen camera bij de hand toen de aalscholvers overvlogen.
Vanavond was weer een fijne les van Mariëtte.