Op de laatste dag

De laatste dag dat Op open was in Schagen pakte ik gelukkig nog veel in, niet alleen tot middernacht om het op te ruimen, ook voor de vele klanten van zaterdag. Het was een top maand, met een verslavend fijne omzet. De webwinkel loopt ook weer als een trein. Zo wil ik het komend jaar mijn maanden ook wel doorkomen.
Opbloeiers kreeg ik gister van Ellis Looy, op de laatste dag als shop-in-shop aan de Herenstraat 4, Schagen. De winkel is leeg. Huis is vol, maar nu eerst naar de film, kijken of het waar is, dat huisvrouwen niet bestaan.
Doei Herenstraat Schagen. Fijn dat ik even op kamers mocht zijn bij Casa Colora. Veel geleerd, kijken wat het volgende avontuur brengt. Afwachten tot half februari. Echt?! Ja echt! Dat besefte ik net bij aankomst met de laatste lading winkelinrichting. Ik heb zes weken vakantie! Want half februari heb ik zicht op een nieuwe locatie.
Wat zal ik na het opruimen eens gaan doen? Naar zee, Lissabon, kleien bij Olga de Ruiter, knuffelen met mijn dochter Teun, musea bezoeken met mijn Mars.
Dank jullie die bij me kochten en vooral en ook in de laatste periode van uitverkoop. Met jullie heb ik de investering tot een minimum kunnen reduceren. Soort van schoon het nieuwe jaar in. Tijd voor 2018.
Veel geluk gewenst.

Professioneel uitverkoopster

Ik weet het zeker. Ik ben verslaafd aan uitverkoop houden. Het ruimt niet alleen op in de winkel, het ruimt ook de investering aardig op en het ruimt op in mijn hoofd. Soort van therapeutisch van je afgooien, alsof je naar de vuilstort gaat en alles van je af gooit (een favoriete activiteit van mij).
Zo leuk dat ik zojuist dus nog meer mini's in de webshop op=op heb gezet. Verslavend leuk dat uitverkopen.
Nog twee dagen is de winkel open. Binnenkort tijd om nieuwe mini's te maken.

Alleen op de Herenstraat 4

Herenstraat 4, je zou denken, vier en vieren. Ik wil best vieren. Nu eerst het besef dat het aftellen voor mij nu ook is begonnen. Nog 3 dagen te gaan op de Herenstraat 4. Ruimte zonder de winkel Casa Colora, wat een groot pand is het. Er kunnen nog wel 10 mensen als mij erbij.
De verleiding is er, om mensen te verzamelen. Toch ga ik en wie weet blijft het leeg en kom ik er terug met al mijn plannen en vrienden.

Op=op

Mega uitverkoop op mijn mini's. Nu 50 tot 80% korting op=op

Op één oor

De griep of verkoudheid sloeg op mijn oren, met name de linker. Zo kwam het dat ik kerst op één oor doorbracht. Jammer van de oorpijn, wel fijn lekker nietsen en er was zon.

Slapende kerst

De eerste kerstdag bracht ik slapend door. De griep was op mijn linkeroor geslagen en aangezien ik daardoor last had van mijn evenwicht moest ik eerste kerstdag wel liggend op de bank doorbrengen. Het enige wat er door mij werd gebakken was een keramiek stook in mijn atelier. Gelukkig kookte Mars speciaal voor mij rijst met curry en 's avonds keken we een opgenomen serie 'China girl'.

Opgeheven huis

Vandaag was het de laatste dag van Casa Colora, de winkel waar ik vanaf juni een tiende van de ruimte van huur, 12 vierkante meter van de 120 om precies te zijn. Het pand staat nu te huur via makelaar Kim Boontjes.
Ik maakte alvast wat foto's van aardewerk van Nanda Smits en Imperio Imperfecto voor op de webwinkel van Op als de fysieke winkel gesloten is. Vandaag maakte ik, in verband met het succes van de uitverkoop, het besluit om nog een week open te blijven. Kom nog lekker langs in je kerstvakantie.
Woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag ben ik van 10 tot 17:30 uur open. Misschien morgen ook wel open, zodat je nog even op het laatste nippertje de tijd hebben om kerstcadeaus te kopen.

Borden voor Violaine

Op verzoek van Vio ging ik zwarte borden voor haar maken. Ongeveer een half jaar bezig geweest om te onderzoeken hoe maak ik zwarte glazuur, hoe giet ik een bord en wat voor vorm wil ik als ik het helemaal handgemaakt maak. Vanavond haalde ze ze op en daarmee kan ik nu het resultaat posten.
Het zijn 8 zwarte borden geworden, vier met witbakkende gietklei gegoten met zwart glanzende glazuur en vier met de hand tot bord gevormd van zwartbakkende klei met matte glazuur. Ik denk dat ik er nog wel een aantal ga maken, met name van de handgevormde met zwartbakkende klei, die klei is wel enorm mooi, ik denk zelfs dat ik daar nog meer van wil maken.
Violaine bestelde vier borden en mocht kiezen uit een stapel. Ze nam het dubbele aantal, zo mooi vond ze deze acht.
Binnenkort gaan Mars en ik lekker eten bij Vio van deze handgemaakte schoonheden. Dan zal ik er ook een fatsoenlijke foto van maken, want deze zijn genomen in de keramiek hemel van Olga de Ruiter, daar zijn ze ook gebakken, want mijn oven is toch redelijk primitief en het zwart wilde graag gependeld worden, dat kon bij Olga heel goed.

Kruis punt

Nog even een paar meter stof kopen voor het laatste stukje werk aan het nieuwe decor/achterdoek van Het Danspaleis en dan deze prachtige aanhanger zien bij de afslag van de stoffenhal.

Rood werken

Voor Het Danspaleis van Suna maak ik vanwege hun succes nog een achterdoek / decorstuk. Groot werk met veel zakdoekjes en het liedje 'Vandaag is rood' van Marco Borsato in mijn hoofd, blij als ik daar weer vanaf ben, van de verkoudheid en het liedje.

Werkende zon

Meters rode stof en draad door de nijvere naaimachien. Aan elkaar gezet met een net zo'n rode boei en neus van de griep.

Het is echt zondag, want kijk hem eens fijn schijnen.

Aan het werk voor Suna haar Danspaleis, met een vest aan van Anita haar Inti en verdrietig om Edwin zijn dood. Suna, Anita en Edwin ken ik alle drie van de Parade. Wat een grote invloed en indruk heeft de Parade voor altijd op mijn leven.

Doei Edwin

Vandaag werd Edwin Takens zijn lichaam gevonden. Rust zacht. Liefde gewenst voor ieder om Edwin heen.
Dank voor je lach, je verfijnde eten in je restaurant, je koffie van door katachtigen uitgepoepte koffiebonen, het eten op de Parade, je charme en je kracht, een goede smaak en humor. Ik weet niet of het humor was of het getuigt van je goede smaak. Zeker is dat je laatste keuze, een Koninklijk besluit was in de tuinen van Paleis Soestdijk. Rust zacht mooi mens.

Weg expositie en energie

Dat was de eerste en laatste expositie bij Op aan de Herenstraat, Schagen. Had ik niet kunnen bedenken dat het bij één expositie bleef. Ik heb er enorm van genoten. Wat een mooie kunstwerken van 10x10artist had ik aan de muur. Over 10x10 gesproken. Helaas stopt Casa Colora en daarmee ook mijn Op. Ik huur namelijk maar 1/10 en op dit moment kan ik niet 10 keer zoveel huur opbrengen. Wil ik dat ook wel?
Een tijd lang heb ik me eigenlijk alleen ingezet om te werken bij Op en Casa Colora, mezelf sociaal aanpassen, om niet meer gek genoemd te laten worden door degene waar ik van huur, en maanden gewerkt om Op op te bouwen. Net toen ik mezelf had weggecijferd, maar wel naar shiatsu therapeut moest om mijn lijf te laten herstellen, en de situatie accepteerde ging 'snoei!' ik in één keer onderuit.
Zonder ook maar één hint of aanwijzing die de kant van sluiten op.
Kut werk! Ik vloek bijna nooit en erger me kapot aan zij die het wel doen. Maar echt kut werk! Waardeloos voor jan lul zitten opbouwen. Weg energie. Ik wist het wel, gister liep ik er nog, op mijn middelbare school, ouderavond van Teun. Zij zit nu in hetzelfde gebouw, 16 jaar nu. Toen ik 16 jaar was en van school richting fietsen hok liep bedacht ik dat ik nooit oud wilde worden. Ik wist het toen al: werken is stom.
Ik creëer liever in mijn atelier thuis. Lekker in mijn eentje werken en soms een beetje naar de vogels in de tuin turen.
Gelukkig ga ik dat vanaf 2 januari doen. Wat er daarna volgt weet ik nog niet, helemaal. Duimen voor het pand met de witte eend voor de deur, om naar te turen en ook twee dagen samen met Nicole een keramiek Imperio Imperfecto op te bouwen.

Danig in de war

Van links naar rechts geschud word ik. Vanaf maandag heb ik -50% uitverkoop in mijn winkel. Het is een enorme hit zo vlak voor kerst. Net op het moment dat ik bedenk dat ik alleen een atelier wil word ik enorm getest door het succes van de uitverkoop.
Zo gaan er gedachten door mijn hoofd als, wat een top locatie, wat veel potentie heeft mijn winkel hier en ik moet toch werken en het zien als mijn werk, atelier kan ik er bij doen............ Heen en weer.
Vandaag kreeg ik ook nog te horen dat Casa Colora 1 maand eerder stopt dan vorige week aangegeven. Dus wellicht stopt mijn uitverkoop ook wel eerder dan 28 december. Want op het moment dat Casa Colora gaat leeghalen en de ruimte weer terug gaat brengen in de oorspronkelijke kleuren, kan ik niet open zijn. Vind ik stom. Niets te plannen meer met mijn winkel. Dat maakt onzeker en dat is echt slecht voor mijn balans en humeur.
Voorlopig pak ik morgen de cadeaus weer graag voor iedereen in. Er is nog genoeg te verkopen, al verkoop ik heel de dag. Dat ik deze zin zou schrijven, had ik zelfs een week terug niet kunnen denken. Toch doe ik het: Lekker hoor uitverkoop!

Eendjes spotten bij het nieuwe pand

Terwijl ik terug kom van een fijne middag in het keramiek atelier van Olga de Ruiter bedenk ik om een omweg te nemen. Ik heb een afspraak staan om binnenkort een nieuw pand te bezichtigen en ga nog even in mijn eentje kijken.
Ik stap uit en er stapt een witte eend in een plas om een bad te nemen. Ik had geen teken nodig, maar ik zag het als een goed voorteken. Vogels en groen kijken vanuit mijn werkplek. Net als in mijn thuis atelier, maar dan samen met Nicole, ons Imperio Imperfecto en dan veel groter. Ik hoop dat onze plannen werkelijkheid kunnen worden.

Verliefd op de toekomst

Ik neem een beslissing om mijn dingen waar ik van geniet (werken in thuis atelier en in de fijne keramiek werkplaats van Olga de Ruiter) voorrang op de uitverkoop in de winkel te geven en het licht ging aan.
Wat er precies gaat komen weet ik niet, er is besef van maanden frustratie, te veel pikken, uitsloven voor een ander, luisteren naar Sky love songs en op de tenen lopen.
Nu voel ik dat ik langzaamaan dichter bij een besluit voor de toekomst kom en dat geeft geluk en kriebels. Alsof verliefd op de toekomst.

In beweging

Na het aanschouwen van de 50% opheffingsuitverkoop drukte bij de buren besloot ik maandagmorgen om mee te gaan. Wat er gaat gebeuren met mijn winkel Op weet ik nog niet. Maar zeker is dat ik niet nog een paar weken roerloos blijf zitten kijken naar de overkant.
Dus ook 50% korting op alles in de winkel aan de Herenstraat. Het voelt goed. De beweging opzoeken.
Woei! en vlak na die beslissing ging het hier ook goed sneeuwen. Joepie ijspret! en we gingen ook nog naar de film!

Wonden likken 2.0

Blij met mislukking beker. Als je goed kijkt zit er een klein spikkeltje in de witte glazuur. Dus die kan niet verkocht worden. Jammer hoor, dat ik daar nu mee blijf zitten. Hahaa echt niet! Ze drinken echt vet lekker die bekers van ons, van Nicole en mij.
Vandaag de wonden gelikt door middel van kerstfilms kijken op de bank. Doe ik denk ik nog wel een paar dagen. Niet kerstfilms kijken, of wel ook, maar met name mijn wonden likken en dan klaar maken voor een nieuwe en volgende stap. Gaat mijn winkel weer dicht? Voor altijd dicht? Ga ik alleen verder in mijn atelier. Ga ik afwasser worden bij Stiel? Een vrijstaand huis kopen met groot textiel en een keramiek atelier? Naar Portugal emigreren en bij Amaro keramieken, collages maken, zeefdrukken, borduren en paardrijden?
Tips zijn welkom.
Terug lezend zie ik als eerste zin 'Blij met mislukking.........'. Ik zou willen dat ik binnenkort blij ben met de mislukking die Herenstraat 4 heet.
De sneeuwval was ook al mislukt bij ons. Overal in het land prachtige witte plaatjes te zien. Hier nog geen halve centimeter gevallen. Nu nog maar even een stukje 'All you need is love' kijken met een lekker kopje thee.

Op nieuw

Nog een keer! Nog een keer! De toekomst van mijn winkel is weer onzeker. Vandaag maakte Colette publiekelijk bekend dat Casa Colora gaat sluiten.
Wat doe ik vandaag in de winkel dan? Beginnen met verschrompelen van de onzekerheid en de onrust veroorzaakt door het bericht op facebook.
Om mezelf een beetje te redden ben ik de etalage gaan veranderen en gaan genieten van het verzamelde werk in Op om mij heen, zoals het prachtige steengoed van Pauline Hoeboer.

Op van de zenuwen

Zonder donker geen licht. Waarom kom ik daar toch wederom achter? Net toen ik had bedacht dat dit mijn werk was.

Balen. Casa Colora gaat sluiten. Met mijn winkel Op zit ik sinds juni bij Casa Colora als shop-in-shop. Met het sluiten van Casa Colora is de toekomst van Op in de Herenstraat, Schagen onzeker.

Wel een opluchting dat ik het nu kan delen met jullie. Ik weet het nu een aantal weken en had het niet zien aankomen. Ik voelde wel iets wrikken tussen ons, maar had geen idee.

Nu is er wel weer tijd om over mijn nieuwe carrièrekansen na te denken. Heb je ideeën of tips. Laat het me maar weten.

Dans Koning

Terwijl ik vanmiddag werk aan een nieuwe opdracht voor Het Danspaleis bezoekt Koning Willem Alexander Suna haar Danspaleis. Trots!

Suna, Het Danspaleis en Koning Willem Alexander

Vet danspaleis

Werken aan het achterdoek voor Het Danspaleis en al weer een vet cadeau.

Meters rood met witte letters

Het is bijzonder om met rood te werken. Altijd als ik met de enorme meters stoffen van het decorstuk stoei zijn mijn wangen net zo rood als het doek.
Een aantal jaar terug kreeg ik les in handlettering van Viktor van Chalkboard. Door het werk aan het nieuwe logo op het achterdoek van Het Danspaleis keek ik ineens naar allerlei letters en vielen mij posts met letters op sociale media op.
Het is een uitdaging en fijn om het werk voor Het Danspaleis weer te doen.

Witte maandag

Het is zo'ndag

We begonnen vandaag met een verjaardagsontbijt, en ik ben nog lang niet jarig. Arend was gister jarig en we kregen een soepzakje mee naar huis, mmmmmmmmmmmmm heerlijk die soto van Astrid.
Daarna ging ik aan het werk met het nieuwe logo voor het achterdoek voor Het Danspaleis. Heerlijke dag. De zon ging er spontaan van schijnen.

Mistig geluk

Een vaag en koud cadeau kreeg ik op weg naar het werk.

Dansa di Casa

Voor Het Danspaleis van Suna maak ik soms decorstukken. Zo ook het achterdoek. Er is een nieuw logo, en weinig tijd tussen twee Danspaleisen door. Dus Martin kwam het oude doek naar het werk brengen. Dus stond heel Casa Colora even in het teken van Het Danspaleis.

Mijn hemel haar hemel

Op woensdagmiddag ga ik sinds een tijdje naar de keramiek hemel van Olga de Ruiter in Waarland. Vanaf seconde één wist ik het. Van haar wil leren, en ik kan veel van Olga leren. En kijk eens wat een prachtig uitzicht vanuit de hemel naar de wolken hemel kijken.

Heeejj pannekoek

Moeder van de pannekoek.
Deze krachtige pannekoekplant en groene schoonheid is de moeder van vele pannekoeken. Kijk haar eens stralen in de woensdagochtendzon.
Het lijkt wel of er veel gist in zit en de pan uit rijst. Of dat het familie is van de kool. Zo groeit het in ieder geval. Ik observeer het goed. Wellicht groei ik mee.

Ring ring ring

Glimmende ringen moet je eerst glazuren. Vandaag zijn Nicole Rietveld en ik weer een een stukje verder gekomen met een grote bestelling servetringen. De laatste ringen zijn vandaag door Nicole geglazuurd. Eerst een biscuitstook en dan mogen deze ringen de oven in.

Verlangen

Heel Schagen, de straten en ook de winkel Casa Colora, waar ik als shop-in-shop werk, is kerst. Vandaag komt de Sint aan in Schagen, dus heb ik even de slingers opgehangen. Welkom Sint. Ik heb ook een verlanglijstje: Koop maar heel de winkel leeg!
Zondag extra open: koopzondag. Of is dat niet heilig genoeg voor een Sint?
Maandag ben ik er ook weer, van 12:30uur tot 17:30 uur.

Happy over de grens

Werk in uitvoering. Ik wilde tiepen 'work in progress', maar las net een stukje over het verengelsen van onze taal. Ik ben wel voor Nederlandse taal, al heb ik er al levenslang een haat en liefdesverhouding mee.
Nicole en ik zijn met ons keramiek duo al weer aan een nieuwe opdracht bezig. Het gaat goed met ons! De servetringen en onze bruin/gouden bekers zijn een hit. Blij mee, een hit en dan ook nog eens wereldwijd! O en dan mag ik natuurlijk ineens wel in het Engels schrijven, of moet dat dan? Nog maar even niet.... tja onze naam is ook niet geheel Nederlands 'Imperio Imperfecto'. Maar ja, dat gaat dan weer over humor en plezier in het werken met klei. En dat hebben we. Yes!

Even de zon vangen

Zo fijn om even de zon te kunnen vangen in mijn winkel.

Gorillaz knettergoed

Ik ben me aan het omscholen tot professioneel concertbezoeker. Het gaat aardig goed. Ik leer snel. Wat een tof concert weer van de Gorillaz! 7 jaar terug zagen we ze ook al, in de HMH. Nu in de ZIGGO Dome, mijn eerste bezoek. Het beviel prima.
Wat een kunstenaar is Damon Albarn, een prachtige stem, enorme energie, vette composities en videoprojecties. Het blijft één van mijn favoriete combinaties: muziek en bewegend beeld. Hij zette een onevenaarbare muziek/video show neer.