Buiten op de Winterparade

Wat was dat fijn, vijf dagen op de Winterparade. Na dag één moest ik mijn verwachtingen of onwennigheid bijstellen en aanpassen. Heb ik altijd. Met vragen zoals, waarom ik ook al weer bedacht dat dit leuk zou worden. Nou dat werd het wel. Zulke lieve warme reacties. Fijne ontmoetingen en heel veel complimenten. Een aantal kritiekpunten. Maar die blijken achteraf eigenlijk mijn bewuste keuzes. Zo zei een man dat ik te veel toonde. Dat het daardoor niet exclusief leek. En deelde nog wat verkooptechnieken. Nou, na een dag dat te laten bezinken wist ik het. Ik hou van veel en van heel veel. Dus zat hij zijn eigen voorkeur op mijn expositie te plakken. Ook wil ik graag mijn werk tonen. Er geld mee verdienen. Dat ook. Kijken mag ook en dat lukte goed. Heel veel kijkers langs mijn werk gehad. Soms met lieve woorden, soms met een glimlach of een bedankje. Ondanks de kou, regen, wind, winter, lekkende tent, stroomuitval en schade aan mijn auto (door een heuse hit and run die de winst egaliseerde) kwam ik elke keer vol energie terug. Veel geleerd, veel gerepeteerd en heel veel echt contact. Het was precies waarom ik al sinds 1993 van de Parade hou.

Ik ben binnen

Vanwege de harde wind en regen van de afgelopen dagen is mijn plek op de Winterparade een binnenplek geworden. Ik zou met mijn werk uit serie Rare vogels in een klein Romeins tentje staan, maar nu lekker warm, heet, binnen in het café van de Tolhuistuin. Drie lagen winterkleding was wel wat veel. Het was net op ik opvliegers had. Dus wollen onderbroek en twee lagen truien konden uit.
De eerste twee dagen zat ik er dus warmpjes bij. Het voornemen is om morgen, donderdag 28 december, in een kleine tent naast de Poffertjes te gaan staan. Gezellig naast Kitty. Maar misschien bedenk ik me nog wel. Want het staartje van storm Gerrit is toch best pittig.

Amsterdam light festival

Vandaag liepen we bijna de hele route van het Amsterdam light festival. Bij kunstwerk drie begon het met regenen. Beetje jammer. Doorgelopen tot we bijna rond waren, toen de tram genomen voor een verwarmende kop soep. De laatste paar kunstwerken hoop ik binnenkort te gaan zien.

Rare stempels

Voor mijn werk uit de serie (inmiddels niet zulke hele) Rare vogels (want ze mislukken niet heel goed, eigenlijk lukken ze te goed) ben ik op Kerstavond bij Piet, Berend, Peter en Greet langsgegaan voor stempels van een koolmees. Super blij mee.
Doordat Jet Vlegels bij mij stage liep ben ik in het bezit van mooie lino inkt. Want wederom gegrepen door het lino drukken. Ik koos voor wit, want ook die ervaring had ik met Jet. Dat witte inkt er zo mooi uitziet op kraftpapier en karton.
Mooie tas krijg je dus als je van mij een werk uit mijn serie Rare vogels koopt op de Winterparade in de Tolhuistuin in Amsterdam Noord.

Oranje zee-ezel

Zitten voor koffie. Ohw, mooie zonsondergang. Even een foto vanaf ons balkon. Terug aan tafel. Kloek, koffie achterover. Gistermiddag kleurde de lucht al paars, nu weer en ineens brak de zon door. Een goud oranje gloed ontstond. Hup jas aan, het duin over even mijn oren laten zandstralen aan zee. Het was heerlijk en prachtig. Een kitesurfer deed ook nog een paar idioot hoge sprongen. Dus blij met mijn loopje over het duin.

Groen als Kranenburgh

Vandaag museum Kranenburgh bezocht. Mooie exposities van Diana Scherer, Muze en model en Duister van KCB. Het werk van Diana Scherer zag ik al eens op Vlieland tijdens festival Into the great wide open. Zelfs op de stoep op het waddeneiland maakte haar werk indruk. Het leeft en komt weer tot leven in het museum. Stoer, ruig, kwetsbaar en zelfs een vleug romantisch zie ik door de patronen van de wortels. Die in mijn ogen de vorm van kant aannemen.
Aantrekkelijk werk van Elly Stolwijk in het stuk van de KCB, in expositie Duister. De schilderijen zijn van Bergense kunstenaars Charly Toorop en Gé Meertens in de expositie Muze en model.
Op het eind nog een rondje door de museumwinkel. Tof werk van Mirjam Oosterbaan, fragiel werk van Leoniek Bontje, fijne geborduurde miniaturen van Marianne Duif. Mocht je dus nog kerstcadeaus zoeken. Het museum en de winkel zijn heel het weekend open. Dus voor maandag kun je nog een fijn cadeau halen bij de museumwinkel. Ook werk van mij. Zo fijn om daar mijn werk te zien en dat het wordt verkocht op die mooie plek daar in Bergen.

Zin in deze dag

Zo echt, wat had ik zin in deze dag. De zonnewende. Als sinds 21 juni had ik zin in deze dag. De dagen worden weer langer. Heerlijk. Lichter.
Kistje voor de Winterparade is af. Nu kunnen de gasten zonder interview zien hoe ik de Rare vogels maak. Leek mij een goed idee. Plus ik ben er dol op, op kistjes. Komt door m'n zwak voor het werk van Joseph Cornell, denk ik. Nu wil ik dus alleen nog maar werk maken in zulke kistjes. Heb ik altijd als ik weer iets doe met een kistje van de kringloopwinkel. Das toch goud. Misschien heb ik wel de allerleukste tijd van mijn leven op de kleuterschool gehad. Het zijn namelijk kistjes voor blokken of oude stempels. Interessant. Sowieso de vrijheid. Zagen op de gang. Spelen met de waterbak of in de zandbak. Doen. Bewegen. Creëeren. Met je vingers door het water en het zand.
Ook maakte ik een vlinder. Waar je mee omgaat word je mee besmet. Bij Artacasa is zoveel rood, ineens moest die rode vlinder eruit.

Mooier dan pauw

Pauw, pauw, pauw ik heb meer goud dan jouw. Sommige riedeltjes van vroeger blijven hangen. Fonetisch geheugen of zoiets. Een tekst met ritme blijft eeuwig hangen door gebruik van meerdere hersenhelften. In de Donkere Duinen, Den Helder, gingen mijn ouders met ons wandelen met de honden. Aan het begin van het bos is een kinderboerderij en daar zat minstens één pauw. Wie van ons ermee begon, geen idee, ik deed het waarschijnlijk ook. Roepen naar de pauw. 'Pauw, pauw, pauw, ik ben veel mooier dan jou'. En dan maar hopen dat de pauw beledigd was en zijn staart omhoog zwiepte om het tegendeel te bewijzen.
Vandaag met gouden garen twee pauwen gemaakt.
Ook die gaan mee naar de Winterparade. Ik sta daar vanaf dinsdag de 26ste, tweede kerstdag tot en met zaterdag 30 december.

Ik heb naam gemaakt

Vanmiddag vond ik dat dus een hele leuke tekst. Nu nog, dus gebruik ik het. Voor de Winterparade heb ik natuurlijk ook een naam nodig. Die naaide ik vandaag op oud linnen. Vorig jaar gekregen van Anna. Linnengoed uit de familie. Er staan letters op. Welke ben ik vergeten. Mooi zijn ze zeker, die initialen. Ik ben er dol op. Tradities en familie dingen, van een ander.
Voor goud garen ging ik vanmorgen direct op pad. Want ik moest een mus in goud maken. Gelukt.
Op de laatste dag van de Parade in Amsterdam wordt de Gouden mus uitgereikt. Een heel gala wordt er omheen gebouwd. Met allemaal tafeltjes, gasten en artiesten en drank. Echt feestelijk. Behalve als je heel de zomer hebt gewerkt en er geen genoeg van kunt krijgen. Dat had ik altijd. Plus ik was eigenlijk altijd nog aan het werk. Kon altijd maar eventjes om het hoekje gluren naar het feest. Eigenlijk nooit mijn feest. Het echte feest was na sluitingstijd. Een veel beter feest.
Maar goed, ik dwaal af. De Gouden mus wordt uitgereikt aan de beste theateract van het jaar. De mus hoort bij de Parade. Dus ik heb nu een mus. Ook een gouden kerkuil. Want ik moest even oefenen. Er even inkomen. Had wat starters problemen. Alsof het puur goud was waar ik mee moest gaan naaien.
Volgens mij ben ik er klaar voor. Na een aantal Winterparades en 19 zomers op de Parade heb ik er nog steeds zin in. De Winterparade begint op de zonnewende 21 december. Ik begin met kerst. Van 26 december tot 30 december sta ik met mijn serie Rare vogels in een mooi Romeins tentje in de Tolhuistuin. Welkom.

Mus

Telezondag

Aan het werk in mijn atelier. De zon schijnt ineens. Dus hup even een rondje zon vangen. Vanwege de flinke wind in de rug waren Mars en ik snel en bijna in Julianadorp. Het duin over en via het kleine bos terug. Konden we mooi de Teletubbie zonsondergang bekijken.

Lichtjes route Johanna's Bos

Vanavond ging ik langs bij Johanna's Bos. Enthousiast als ze daar altijd zijn, deden ze mee aan de Lichtjes route. Ooit ontstaan tijdens Corona tijd. Je kocht producten direct bij de boer. Reed het erf op, de schuur in, kofferbak vol en door. Vandaag kon je ook uitstappen. Dat deed ik bij Johanna's Bos. Een verrukkelijke pompoensoep en een kletspraatje op het winterwonderlicht erf.
Vanmiddag pakte ik alvast een pauw in. Gemaakt voor de Winterparade. Maar nu al verkocht. Leuk.

Hoezeee hoezo

Administratie... Hoezo staat er mini in dat woord? Alsof het een kleinigheid is. Nou ik hou er wel van, van mini. Het valt mij nu net op, op het moment van de letters typen. Ineens zie ik mini.
Goed. Ik deed dus administratie vandaag. In de pauze even naar de appie en dat doe ik dan via het strand. Wat bijzonder fijn en luxe is dat toch. Ik loop de straat uit, duin op en af, stuk strand, ik deed een extra stuk overigens. Want de zon brak door en er was geen wind, veel vogels en weinig mensen. Omkeren bij Zilte zucht, duin op en af, dorp door, appie in, appie door en uit. Straat weer in en thuis.
Ik heb dus iets gedaan wat ik met supermarkt associeer. Ik heb er nooit gewerkt, vriendin van de middelbare wel en die moest dat eens per jaar doen. Even het woord zoeken. Voorraad tellen, met een ander woord. Balansen is het woord. Opgezocht, het is een volksmond woord lees ik. Mini volks was ik dus vandaag. Weet wel wat ik allemaal aan kunst op voorraad heb en voeg er morgen weer nieuw werk aan toe.

Mussen Parade

De eerste drie nieuwe mussen uit mijn serie Rare vogel voor de winterversie van De Parade zijn klaar. Mussen associeer ik met De Parade, vandaag extra nieuw werk gemaakt.
Ik zag dus een aantal staartveren van een meeuw beetje scheef zitten, gaf een mooi patroon. Snapte ineens waarom ze worden gedragen op een hoed. Niet heel die meeuw, de veren.

Pauw, bonbon en strand

Wat je aandacht geeft groeit. Ik maak pauwen. Vanwege mijn aanwezigheid op de Winterparade. Buiten, sta ik in een Romeins tentje, met mijn Rare vogels. Vandaag maak ik pauwen. Want die associeren met Mieke. Met haar stond ik ooit met bonbon mussen op de Winterparade, toen in de Gashouder. Mieke en pauwen.
Ik zie dus nu overal de vormen van die vogels. In de kustlijn, de vloedlijn bedoel ik, zie ik de omtrek van de staart. In de bonbon van Willy Wonka, we waren er vandaag heen, naar de film. Niet naar Wonka zelf. Zou wel echt heel spectaculair zijn. Nu best zin in die ontmoeting.
Ook in het zand zag ik ogen van pauwenveren.
In de kleine zeehond zag ik dat niet. Werd ik wel gelukkig van, wonderlijke schoonheid. Minder blij van de mensen die het ook zagen en er heel dicht op gingen lopen en naast staan voor foto's. De groep mensen joegen de baby een woeste en koude zee in. Ik schaamde me, plaatsvervangend. Laat die baby zeehond met rust aan de kust.

Gouden duinen

Werken aan de kust en wandelen aan zee. Zesendertig werken geïnspireerd op posters die in het Biologielokaal hangen op de foto gezet. Waarschijnlijk inspireren ze mij zo omdat de opdracht meestal was om de posters na te tekenen. De tekeningen staan nog op mijn netvlies. Geen idee of ik er goed in was. Ik ging er sowieso helemaal in op. Fijne lessen waren dat.
Verder veel geknipt voor nog wat Rare Vogels om mee te nemen naar de WinterParade. Daarna was het droog. Tijd voor een wandeling. De zon kwam spontaan door de wolken heen. Na miezer komt gouden zonneschijn. Meestal neem ik geen foto's van mensen. Maar het licht op de wolken, golven en vogels was zo mooi dat de kitesurfer op de foto ging.

Zelfontkiemende kaardenbollen aan de goudkust

Bij Vroege vogels zag ik kaardenbollen waarin de eigen zaadjes aan het ontkiemen waren. Vanmiddag ging ik kijken naar onze kaardenbollen en inderdaad ook hier het geval. Volgens Vroege vogels het gevolg van een nat najaar.
De laatste vijf kleine werken van set van zesendertig werken, geïnspireerd op de posters aan de muren van het biologielokaal, zijn opgespannen. Heerlijk tevreden gevoel krijg ik als ik naar de stapels werken kijk. Mooi geniet met die hoekjes tweedehands damast netjes omgevouwen, alsof het cadeautjes zijn. Ik zou het bijna een fetish gaan noemen. Zo tevreden voel ik me als ik nu naar links kijk. Tijdens een wandeling besef ik dat het hier in Callantsoog nu nog meer lijkt alsof we aan de goudkust wonen. Op de velden ligt nu stro om de bloembollen warm te houden. Met het zonlicht er op een bepaalde manier op is het net een laagje goud. Je kunt aan de goudkust ook prima je eten op straat verzamelen. Vandaag ligt er boerenkool.