Plakkerig

Een trui en een vest van wol aan en nog kippenvel. Duf, vol, snot hoofd. Ook vol hoofd met beelden van auto's op z'n kop, meegesleurd door water en modderstroom in Valencia. Wat erg, een onbegrijpelijke ramp. Dan mag ik niet me rot voelen door een verkoudheid.
Ontevreden over mijn pagina in mijn dummy ga ik dan maar spelen met papier, schaar en lijm. Een ziek zijn excuus. Daarna mijn atelier opgeruimd. Vol hoofd vind dat fijn, een leeg atelier.

Besmet

Tja, waar je mee omgaat, daar word je mee besmet. Zelf ben ik dol op uitdrukkingen en gezegde, behalve als het gaat over verkoudheidsbesmetting. Gelukkig geloof ik nog niet in god. Dat zou nog een rottigerder besmetting zijn. Dit kan ik uitleggen. Zaterdag bij de uitvaartdienst zat een vrouw naast me te hoesten en proesten, ze bleef er bijna in, serieus. Nu mijn werk af is en de foto's zijn opgestuurd overvalt een snotneus en zere keel mij. Bah.
Fijn excuus om lekker het bed te verschonen en straks vroeg te gaan slapen. Even vielen de zonnestralen mijn werkruimte binnen. Mooi laag licht, met lange schaduwen.
Vanuit mijn atelier is de zonsondergang weer mooi te zien. Ik hoef even nergens heen.

Door stikken

Voor mijn werk bestaat er niet echt een gezellig woord. Ik naai en ik stik. Omdat ik er naar streef om op elke expositie nieuw werk te tonen ben ik nu nieuw werk aan het maken, voor de flyer van de expositie, in februari bij De Kapberg. Het is gelukt. Morgen nog de oude gebruikte houtjes van schoolposters er aan bevestigen, foto's nemen en versturen.
Tussendoor kreeg ik nog een fijne Art journal workshop van Mariëtte Ciggaar. Een streepgedicht. Tekst wegstrepen zodat er een gedicht ontstaat. Eigenlijk zoals de regering en de belastingdienst dat deed met vertrouwelijke stukken tijdens de Toeslagen affaire. Alles zwart weg pennen. Dus ik ging voor wit. Want zo gezellig was die affaire niet. Daar associeer ik het anders toch mee. Morgen nog een laagje wit, want nog steeds zie ik de tekst van de pagina. Dat wil ik natuurlijk anders.

Soelaas aan zee

Twintig oktober bezocht ik het project Tuin van Soelaas in de Katoen drukkerij in Amersfoort. Een inspirerend project, speels, grappig, wonderschoon, puur, imperfect en toch perfect werk van Maartje van den Noort, Mariëlle Schuurman en Vanessa Oostijen. Drie kleine schoonheden gekocht, van elk eentje. Zodat ik elke dag herinnert word hoe leuk het is als je een beetje lijkt te prutsen, maar toch precies weet wat je doet. Das klasse, het kinderachtig doen lijken, en ondertussen een professioneel zijn.

Windstil wandelen en werken

Een mooie windstille herfstdag. Een boekenmarkt voor de muziekvereniging Wieringerwaard. Wandeling door Kooijbosch en Nollenland van Abbestede. Even rust genomen bij dromerige paarden en via het VV bosje weer terug. Koffie met vers gebakken boterkoek, recept van Ank, hmmmm verrukkelijke zondagmiddag traktatie. Plus werken aan werk voor flyer expositie bij De Kapberg Egmond. Terwijl ik in mijn atelier werk zie ik bijzondere wolken boven de duinen. Even op het balkon om foto's te maken.

Mistige liefde loslaten

Only love werd er gespeeld op het kerkorgel vanmiddag tijdens een afscheid in Anna Paulowna. Tja, voor mij verbonden met mijn jeugd, een dame met een veel te grote bril en romantische gevoelens om mij heen. Ook vast aan de ziekte en de dood van Mieke. Ik herkende het nummer van Nana Mouskouri direct. Ach de tekst werd niet verwoord, de klanken, af en toe wat vals, zorgden er voor dat ik het de rest van de dag in mijn hoofd heb. Morgen misschien ook nog wel. Een mistig vaarwel.
Nog even gewerkt aan een uil. Voor een expositie bij De Kapberg moet ik foto's aanleveren. Dus alvast bezig voor volgend jaar. Das nieuw voor mij. Ik werk altijd korter op de expositie. Dan lijkt het meer verbonden en voor de plek ontstaan. Nu ontstaan uit een drukwerk deadline.

Zeewandeling

Weer zulk fijn herfstweer. Dus tussen het werken door even een fijne wandeling met De Leeuw.

Eén van de tien dagen spelen op de DDW

Met muziek zeg je het ook, spelen. Zo hoor ik mezelf vaak tegen Mars zeggen, als ik een muzikant op de tv zie, leuk, daar heb ik nog bij De Oktopedians van Herman de Wit in het Bimhuis mee gespeeld. Spelen doe je als volwassene gemakkelijk in de muziek. Ik ben er dol op. Fijn ook dat ik vandaag allemaal spelende volwassenen tegenkwam in Eindhoven en als toetje in Carré. Daar speelde Wende, zie je, ik schrijf het al weer, speelde. Dat is ook wat ze wil neerzetten met deze voorstelling Vrijplaats, een eigen plek om te spelen.
Ik zag het ook bij Atelier NL, zij doen het met klei. Dylan van Dael en Mick Thörig doen het met Pokka. Maartje Boer met de Knittomaton. Ton Zwerver speelt met poppen en biljartballen. Frits Achten inspireerde me met joekels van beelden van papier-maché. Mark Vrinzen speelt met lijnen en stenen. Véronique Driedonks heeft alleen al een speelse naam (ik lees drie ezels... tja das sowieso een sprookje op zich) maar ook inspireerde ze me weer met haar werk van papier. Harm en Elke hun werk en studio zijn jaloersmakend en inspirerend fijn. ARTeCHÓ speelt met AI Crypto Art, Bubble en Mais. Robin Beekman zet de kelder onder water en maakt nieuwe ruimtes van licht, een speelse en ook spannende show. Tot slot was het werk Fiera del Suono van een groep enthousiaste en jonge makers van Dropstuff media in de grote zaal van het Koelhuis echt heeeel koel. Een audio tour over de kermis. Alle zintuigen werden geprikkeld. Ik weet ook zeker dat ik op het eind van de audio tour suikerspinnen en donker rode wijnballen rook. Ik was echt op de ouderwetse kermis.
Van de kermis ging ik naar het circus, circus Carré. Voor Floortje haar verjaardag gaan we vanavond naar Wende haar show Vrijplaats. Linda bracht me van Eindhoven naar Carré Amsterdam. Wende speelt, danst, plaagt, vraagt, vertraagt, vermaakt, boeit en raakt. haar gast van vandaag was Roos Reebergen van Roosbeef, wat een feest. Ze zong en ik schoot vol. Samen met Wende en Nils zongen ze ook nog over het kunstenaar zijn. Wat anderen daar van vinden en zo. Heel grappig en speels zongen ze het. Carré staat ook voor vierkant. Nu is vier mijn favoriete woord. Twee keer vier is vieren. Mijn dag is rond.

Waar is de zee

Ik mist de zee. Zo dicht dat de strandhuisjes amper te zien zijn. Een wereld vol miniatuur druppels. Wandelen, werken aan nieuwe serie vogels en nagenieten van kringloop geluk. Die kleur van dat kistje is waanzinnig en heel de kist zo inspirerend, wat een feest.

Laatbloeiers en tekenworkshop

Er komt van alles op in de tuin, niet alleen zijn het laatbloeiers, ook vroeg opkomers. De tuinpeterselie heeft allemaal zaadjes achtergelaten en nu ontkiemen ze al. Interessant. Verse kruiden met de kerst.
Ik ben ook een onderzoek aan het doen met vlinders en dozen van karton van de kringloopwinkel. Aan het eind van de dag tekende ik mijn wit porseleinen pot met hert, paddestoelen en eekhoorn, een aantal keren tijdens de Art Journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Strand en vogels

Werken en wandelen. De storm roept. Het zit er gewoon in. Met harde wind en storm trekt de zee. Nu loop ik vaker aan zee, maar met dit weer voelt het oer, een kracht die gevoeld moet worden. De regen versterkt dat gevoel.

Tuin van Soelaas

Vanmiddag zijn Mars en ik naar Amersfoort gereden om het project Tuin van Soelaas van Maartje van den Noort, Vanessa Oostijen en Mariëlle Schuurman met eigen ogen te zien. Ik had het op sociale media gezien en had Monique er ook al heen gestuurd. Toch trok het zo dat ik moest gaan. Dat was een goed idee. De binnentuin van de Volmolen was speels omgetoverd en zacht aangeraakt door doeken die me het gevoel van spelen in een zelfgemaakte hut gaven. In de drukkerij zelf was een uitstalling van zaligheid, speels en in zoete zachte kleuren. Daar moest ik wat mee naar huis nemen.
Een mooie reminder om te spelen, te delen, samen te versterken, te kliederen, klieren en troost bieden met schoonheid.

Plus De Kunst10daagse Bergen

Vandaag een aantal exposities bekeken in Bergen. Natuurlijk eerst naar Jet Vlegels, want zij zat vorig jaar iets van een half jaar dagelijks met mij in mijn mini atelier, stage te lopen. Direct het werk van Sandra Vlegels bekeken, ik was er toch. Jet heeft echt hele mooie, inspirerende zeefdrukken gemaakt, Sandra brons en keramiek, een mooie set kippen en haan.
Natuurlijk ook naar binnen bij Stadspaviljoen Noord, zo'n mooie winkel en ooit mocht ik daar ook exposeren, dus een stukje van mijn hart ligt daar. En och wat is het er mooi, ook het werk van Loesje van Herp en haar doosjes met bloemen, oef, prachtig.
Via de bieb, waar een automaat van Pakje Kunst staat en we een leuk Keverkaravaan project van Kunstschool Artiance - speciaal zagen, naar de Van Blaaderenweg.
Voor de foto tentoonstelling van Violaine Jong gingen we naar de Min Hallen. Daar had Kunsthuis Steengoed aardig uitgepakt. Wat een werk was daar verzet. Knap hoor. Mooie exposities gezien van Marianne Duif, Rutger Jan Bredewold, Babette Hofstede, Riet Jimmink en Ilse Oelbers.
Via de expositie van Inge Koetzier van Hooff namen we als afsluiter een frietje met, van Bello. Een goede combinatie.

Boswandeling met boterkoek

Vanmorgen had ik een Italiaans ontbijt. Dol op. Koffie met koek, vers gebakken boterkoek. Het Duitse tijdschrift Patchwork professional stuurde mij een exemplaar toe. Een goed begin van de dag.