Boterkoek en pijlstaartvlinder

Het was weer tijd om de boterkoek van het recept van buurvrouw Ank te bakken. De combinatie van de ingrediënten amandelmeel, abrikoos en de schil van een sinaasappel maakt dat het onweerstaanbaar lekker is. Zo mooi als Ank ze kan snijden, dat wilde ik ook. Gelukkig kreeg ik prima tips.
Nieuwe werk met pijlstaartvinder en pop is af en heb het in mijn atelier gehangen, zoals ik het graag zie, eenvoudig met twee stalen naalden.

Expositie galerie De Kapberg

Vanmiddag met Teun en Mars naar mijn expositie gaan kijken in galerie de Kapberg, Egmond aan den Hoef. Teun was in Indonesië, dus kon ze niet naar de opening komen. Vandaag gelukkig wel, fijn. Ook fijn was dat ik een aantal stickers zag, van die oranje-rode. Deze-is-verkocht- sticker. Ook heel fijn.
Wil je ook nog gaan kijken. Dat kan tot en met 30 maart. Op vrijdag, zaterdag en zondag van 13.00 uur tot 17.00 uur.
Op de laatste zondag organiseren we, Suzanne van Baarsen en ik, een rondleiding. Wees welkom op de rondleiding langs onze expositie. Ik loop met je langs het werk en ik zal er wat over vertellen, over het proces en over wat mij bezighoudt. Ook zal ik dan tijd hebben om je vragen te beantwoorden. Mede exposant Suzanne van Baarsen zal je tijdens deze rondleiding meenemen langs haar geëxposeerde werk en je een en ander vertellen over wat ze doet en hoe zich dat ontwikkeld heeft. Ook Suzanne lijkt het leuk als je met vragen komt. Exposerend kunstenaar nummer drie Max Hofer zal ook aanwezig zijn voor het beantwoorden van vragen van geïnteresseerden. De rondleiding is dus op zondag 30 maart vanaf 15:00 uur. Welkom. Wij denken dat een uur genoeg tijd is voor de rondleiding en de vragen. We hebben uitloop tot 17:00 uur mocht dat nodig zijn. Lijkt mij wel gezellig.

Goud, riet en wilgenbos

Wat een wolken weelde, niet normaal. De vogels fluiten hun hele repertoire en ik loop op m'n tenen met mijn telefoon in de aanslag om de vogel-geluiden-app Merlin aan te zetten. Wat een kakofonie. Fijn woord. Past precies. Soms klopt een woord zo goed. Zoals nu in het gouden licht met tientallen vogelgeluiden. De gouden kakofonie.
In mijn atelier fladdert een pijlstaart nachtvlinder uit mijn handen.

A pa ta pa te

Fonetisch meezingen met een Koreaans nummer en het dan nog een uur lang in je hoofd hebben en geen idee hebben wat ik zing. Het klinkt als A pa ta pa te en dan nog een paar keer in herhaling.
Even het nummer opgezocht, blijkt het van Bruno Mars te zijn en Rosé. Tja, met zo'n naam, dan weet je het al. Het nummer gaat over een drinkspelletje. Een Koreaans drinkspelletje en in Korea hebben ze appartementen om het in te spelen, APT. Helder.
Ik naaide aan een pissebed, bracht Mars naar Heerhugowaard, nam naaigaren mee terug. Naaide daarna nog wat aan een pissebed, deed een pauzewandeling langs het strand en ging op reis in de vorm van de Art journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Suffragette optocht in Alkmaar

Wij demonstreren, jongens zonder kleren.....! Ik zong het als kind op het schoolplein. Zodra er demonstreren in mijn agenda staat, herhaalt die zin zich doorlopend in mijn hoofd. Het demonstreren zat er al vroeg in. Opkomen voor vrouwen. In Alkmaar, op Internationale vrouwendag organiseerde museum Kranenburgh en Lara Schnitger samen met WomanLink een Suffragette City optocht. Een demonstratie voor vrouwenrechten, vrijheid van vrouwen, gelijkheid, baas in eigen buik, baas over eigen lichaam, baas in eigen kruis. Mijn regels, mijn lijf en andersom.
Vrij kut dat het nodig is. Goed dat we het massaal doen. Eerst gingen we, in de Grote kerk, stokken maken om mee te demonstreren. Slut-sticks noemt kunstenaar Lara Schnitger ze. Daarna zongen we samen, een niet ingestudeerd, lied onder het kerk orgel. Daarna liepen we de Suffragette optocht door het centrum van Alkmaar. Zinnen brullen als 'No means no' en 'A dress is not a yes'. Mooi om dat samen met een grote groep mensen te kunnen doen.
Terug naar de Grote kerk om om te kleden en de Slut-sticks terug te brengen. Vlak voor de kerk moest de zin 'baas in eigen kruis' er toch nog even spontaan uit geroepen. Zo grappig werkt mijn hoofd. Daarna bier op het terras, lekker toepasselijk we kozen voor Mannenliefde van de tap. Want zo is het ook. Ik houd van ze. Van mannen, vrouwen en mensen. Terug naar huis kwam ik langs hijskranen. Mooi, en die zouden ook uitstekend kunnen dienen als Slut-stick.

Ronde vormen

Dol op rond en reeksen, zoals de Gulde snede en de Fibonacci reeks. Ik zie ze graag op mijn bord en in mijn werk. En kijk nou zelf, bloedsinaasappel is toch bloedmooi.

Watermerken en zee patronen

Carnavals ontwijkende vriend is weer terug naar het zuiden. Ik ga mijn atelier weer in en zie het met andere ogen. Atelier was logeerkamer. Dus flink ruimte moeten maken. Beddengoed eruit. Fris, ruim en stofvrij gemaakt. Nieuwe energie er in.
In de pauze even naar zee. Wat hou ik toch van herhaling en patronen, water, licht, zee en natuur. Ik werk veel met vogels en kijk goed naar bouw, vormen en veren. Nu zag ik het terug in de patronen die de zee had achtergelaten. Een fijn verenpak van zoals ik dat ook zie bij een uil.

De boot naar Texel

Ik ben dol op de boot naar Texel. Ik hoef niet eens Texel op. Kan gewoon met dezelfde boot weer terug en ik heb al het gevoel van vakantie. Zo ook vandaag. Het allermooiste aan de boot naar Texel zijn de vogels. Wat geniet ik toch altijd van die acrobaten. Jean Paul is hier logeren en dus moet die dat ook meemaken. Het vakantiegevoel van de boot naar Texel.
We gingen er overigens wel af. Want tja, ik doe mee aan zijn mini vakantie. We wandelen langs het strand van Texel en lunchen bij een strandtent.
's Avonds online Art Journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Jarig, Hotel Arena en de Sleep-inn

Met jarige vriend en oud Hotel Arena collega Jean Paul, die de 6/8e maten van het carnaval wilde ontlopen, gingen we over de over memory lane. Om het maar eens in mooi Nederlands te schrijven. Via het strand in de mist van Callantsoog, naar Amsterdam Noord. Waar ik direct een putter in de boom hoorde kanariepieten. Zo vind ik ze klinken. Toen met zonder jas in de zon op het terras, bezoek aan (biologisch, filosofisch en natuurhistorisch) museum Groote, en tot slot een liepen we naar het terras van Hotel Arena. Daar waar we allebei ongeveer dertig jaar terug achter de bar hebben gewerkt. De grote zaal, waar we nogal wat feesten en partijen hebben gewerkt, was dicht. Maar we kregen, nadat we zeiden dat we er hadden gewerkt, direct een kleine rondleiding. Dat was leuk zeg. Een goed verjaardagscadeau.

Heksen steken

Mirjam en ik gingen naar museum Kranenburgh voor de lezing van Margriet van der Linden (one handshake away from Nick Cave) en haar interview met kunstenaar Lara Schnitger en gastcurator Nina Folkersma.
Een indrukwekkende lezing gaf Margriet. Na zin twee schoot ik al vol. Heftig gevoelige onderwerpen. Femicide, aanranding, onderdrukking, vrouwenrechten en feminisme. Lara Schnitger is kunstenaar die ook activist is en met haar werk op een confronterende en speelse wijze aandacht vraagt voor de positie van de vrouw en daarmee ook de positie van de man.
Ik had daarna enorm zin om te demonstreren. Er was een kracht in me losgekomen. Ik kon demonstreren tot aan het puntje.
Fijn ook dat ik weer nieuwe werken, van tweedehands papier en textiel, uit mijn serie Rare vogels mocht brengen bij de winkel en kunstuitleen van museum Kranenburgh. Nog steeds trots dat mijn werk daar verkocht wordt. Leuk ook dat Mirjam dit moment even op de foto zette.
Daarna sloot ik me weer aan bij mijn Limburgse logé en samen gingen we via de zee, met zonsondergang, naar de supermarché. Rijmt beter dan de Appie.