Zeldzame tijden

Raar, raarder, raarst. Veel veler veelst. De rare tijden duren nog voort, zo ook het maken van de miniaturen uit de serie Rare vogels. Ik hou er wel van, gare tijden, uhm rare tijden, nee, rare vogels. Daar hou ik van. Rare vogels, mislukte vogels, imperfectie, werk geïnspireerd op kindertekeningen. De mist past dan ook wel weer. Zeldzaam rare mist.

Buizerd

Ook de hoeken van de buizerd heb ik geniet. Niet alleen de nieten genieten, ik geniet ook van de buizerd. Ook nog even wat favoriete details op de foto gezet en eentje met de miniatuur buizerd.

Baardmannetje en strandvrouwtjes

Nieuwe miniatuur vogel uit de serie Rare vogels, in rare tijden, gemaakt, een baardmannetje. De naam alleen al is grappig en lief.

Vandaag gingen we vakantie vieren in eigen wijk. De buurmeiden kwamen vanmiddag kleien. Daarna naar het strand om de volle maan in de zee te zien zakken. Of kwam die juist op en gingen de Teletubbies de zee in? Zoiets. Die ene foto van de zon deed me er in ieder geval aan denken 'Tijd om dag te zeggen, tijd om dag te zeggen'. Eerst nog bier en zelfgemaakte soep. Het was een heerlijke dag. Goed om samen vakantie te vieren met Monique, Anna en Mila, ook te volgen op Instagram als vrouwtje Mila.

Op de buis er mee

Ja, de buizerd is opgespannen. Twee keer zelfs. Want de eerste keer was ik niet tevreden met het frame. Die moest dikker en er moest toch nog iets anders genaaid. Dat zag ik pas toen het werk was opgespannen. Dus nietjes weer te niet gedaan. Nietjes eruit, gat in doek gestoken, want Mars had een tijdje terug de messen geslepen, ook het favoriete mesje wat eigenlijk het beste gereedschap in huis is, soort van duizenddingendoekje, maar dan in de vorm van een aardappelschilmesje en dat was te merken. Hup, terwijl ik het mes onder het nietje steek, zo door het doek heen. Het werk hersteld, de scheur dichtgenaaid, op z'n moderns, opzichtig. Pippi en ik hielden er en heel lang van, nu is het in. Het heeft zelfs een hippe naam: visual mending.
Voor de tweede keer de buizerd opgespannen. Bijna helemaal. Ik laat het doek nog op een paar plekken los, zodat het net als een pastagerecht even aan elkaar kan wennen.

Er vlogen ook nog rare vogels de webshop uit. Zo blij mee! Ik wilde de rare vogels al zeker tien jaar terug maken en was er ook al wel een beetje mee begonnen. Maar nu op de manier die ik echt al heel lang wilde, namelijk op open, rauw en ruw stuk katoen. Nog een wens gedaan en die komt gewoon uit. Ik wens me een tevreden persoon. Ik zei het al eerder 'Enjoy the little things'. De werken uit de serie 'Rare vogels' (subserie van Schijnen in kwetsbaarheid) zijn namelijk nogal klein, little, 5,5 cm x 8,5 cm. I do enjoy it.

En waarom ga ik het dan zo hebben over die little things. Over die miniaturen? Terwijl ik net een mega groot werk, soort van, klaar heb? Nou dat komt omdat die reuze buizerd, op verzoek van de man van de buis is gekomen door het zien van die serie kleine rare vogels van mij.

Kussen cadeau

Kussen cadeau en van de restjes een bijbehorende slinger gemaakt.

Wipneus en paarse wimpers

Notenkop uhm, notendop. I see faces. Ik zie gezichten in alles. Ook in een spruitende boom op de volkstuin van de Monique. Mooie paarse wimpers, toch.
Voor 10x10artist het atelier in gedoken voor het maken van foto's in atelier en aan het werk. Net doen alsof je werkt en dan toch ook nog even checken of de zelfontspanner werkt. Ja, klik.... hij doet het.
Nieuw miniatuur Rare vogel lijster gemaakt en na een rustpauze, blijf even van de buizerd af periode, de buizerd onder de naaimachine gelegd. Weer bijna klaar.

Tropische mussen voer

Bij Oer gezien, vanmorgen gemaakt en nu in onze tuin. De sinaasappelschil halve vetbol. Voer voor alle tropische mussen uit de buurt. Hiermee bedoel ik natuurlijk één van mijn favoriete vogels, de putter. Natuurlijk zijn alle vogels welkom om een hap te komen nemen.

Vorige week had ik flink wat vetbollen, in beker, gemaakt voor al die vogels met zonder dekbed in verwarmt huis. Maar met een temperatuurverschil van 25 graden, in de plus, zijn die vetbollen een beetje gekkig. Dus dan maar ombouwen tot deze tropische verrassing.

Zon hulp op zaterdag

De laatste dag van de tulpen in de vaas. De bloemblaadjes gaan nu vallen. De zon helpt nog even om de schoonheid goed weer te geven. De zon helpt bij alles. Heerlijk gewerkt in de tuin.

Dooie tulpen en rare vogels

Mooie tulpen en nieuwe Rare vogels uit de serie Schijnen in kwetsbaarheid gemaakt en in mijn webwinkel gezet.

Hartjes bak things van ing geluk

De dood of de gladiolen, tulpen. Ik heb niet vaak een bos bloemen in huis. Terwijl ik het prachtig vind. Het zal een combinatie zijn van geld, luxe, dode bloemen, gif, export, vervuiling en vrij buiten is alles mooier. Zo ook bloemen met de steel nog vast in de grond. Maar als ik ze dan heb, dan neem ik me altijd voor om het vaker te doen en dat doe ik dan nooit.

Vandaag kreeg ik ook een mooi pakket. Echt kringloopgeluk uit Amsterdam. Het blog Ingthings volgde ik al jaren en ineens kwam ik haar tegen op Instagram. Huh? Ik wist niet eens dat ik haar niet meer volgde. Net weer aan het volgen, heeft ze prachtige tweedehands vogelboeken in de aanbieding. Ik werd de gelukkige koper. Ingrid van Ingthings heeft op de inpakuniversiteit gezeten. Pip werd er ook blij van.

Nog meer geluk. Want buurmeisje Anna kwam met koekjes, zelfgebakken zandkoekjes in de vorm van een hartje. Die gingen er voor het avondeten nog in, hmmmm. En over bakken gesproken. Vandaag kon de oven open. Ik deed een biscuitbak. Eigenlijk net zoiets als Anna deed, soort van stevig en heet gebakken zandkoekjes in verschillende vormen. In het totaal zie ik er een gezicht in. Ik wel. Het was een goede dag.

Blij met een dooie tulp

Van de postbode kreeg ik een bosje tulpen. Een mooie kleur paars. Nu ze uitgebloeid zijn vind ik ze nog mooier en kijk er nog meer naar dan toen ze vers door de voordeur kwamen. De lijnen lijken pennenstreken en het stuifmeel lijkt wel goud. Ik laat ze nog even staan.

Rare vogels en gekke Pip

Plus de mondkapjes fabriek staat weer aan. Dus ook vandaag toon ik nieuwe mondkapjes. Anders dan in het begin kan ik het beter combineren. Even aan de mondkapjes en dan weer aan het werk. Toen ik er eind maart aan begon deed ik de hele dag niets anders. Dat was toen oké.

We gingen Facetimen met Teun in Costa Rica en Pip had ook wel zin in videobellen. Zag er heel lief uit. Ze nam de telefoon met Teun erop tussen haar voorpootjes en trok die naar haar toen. Die viel om in haar poten. Na een tijdje kijken en luisteren ging ze er maar op liggen spinnen.

Vier nieuwe werken gemaakt voor 10x10artist. Die gaan met ook nieuw werk van Marcel richting Amsterdam en drie 'Rare vogels' nog kleiner dan 10x10cm, namelijk 8,5x5,5cm. Ze staan in mijn webwinkel Op Schoorl.

In de greep van de keep

Al drie keer lees ik dat er veel kepen gespot worden. Mars leest zelfs een stuk voor. De keepkoorts is daarmee groot. Van het zien van één keep word ik al gelukkig laat staan een hele zwerm. Met de keepkoorts onder de leden ga ik een blokje om. Dat ik het bij me droeg, daarvan had ik overigens geen idee. Tot ik bijna thuis, met mijn tassen vol boodschappen, een aantal ander soort vogels dan normaal op zie vliegen. Vogels met een witte onderkant. Ik stond direct stil. Alleen nog oog voor de vogels. Er zat ook nog eens een putter.

Dit moment duurde twintig minuten, dat ik naar kepen stond te kijken en foto's te nam. Na zo'n vijftien minuten begon ik wat te twijfelen. Ze lijken best groot voor een keep en van de week hadden we ook al kramsvogels in de tuin. Zouden het niet kramsvogels zijn?

Thuis de foto's bekijken en inzoomen en tja tot de conclusie komen dat het inderdaad kramsvogels waren waar ik warm voor liep in de smeltende sneeuw.

Verder ging er een zwaluw en drieteenstrandloper op de post en maakte ik nieuwe miniaturen voor 10x10artist.

Om niet ook nog een gebroken hart te hebben hing ik tijdens de dooi het ijshart aan de stang van een fiets, boven een berg sneeuw. Precies toen ik foto's maakte viel het. Ik zag er een sneeuwuil in. Das dan weer mijn hoofd die dat er van maakt. Toch nog een bijzondere vogel gespot vandaag.

Mooi koud hart

Als het dan toch vriest, dan alles uit de kast. We hebben een thema: alles bevriest. Dus dan ook een ijs hart maken.
Het voelde een beetje raar en ongepast, om in deze rare tijd reclame te maken voor mijn hartjes slingers. Om mij heen nogal wat scheidingen en dus singles die niet zomaar even een lekker ding tegen het lijf lopen. Ik ben ook best anti als het gaat om commerciële feestdagen. Toch zit er ergens een verlangen om wel deel te nemen en een hart te maken op deze Valentijnsdag. Twee dagen mee bezig geweest. Ik loop er wel warm voor. Die vorst. Of zal dat in de naam zitten? Vorst is immers verwant aan Koning. Straks valt de dooi in en heb ik ook nog eens een gebroken hart. Pfffff. Gelukkig zit de mijne, mijn ware hart, warm bij mij binnen.

Waterijsjes

Wat kun je toch veel met vrieskou. Schaatsen, bellen laten bevriezen, veel vogelvoer ophangen en strooien, vogels voeren en spotten, ijs windlichtjes maken, overal om je heen kun je schaatsen en schaatsers bekijken en chocolade eten met José tijdens onze wandelpauze. IJskoud de beste.