Resultaten

Mopperen deed ik vorige week bij het saaie repeterende werk, van opplakken van mijn werk. Het waren dan ook meer dan dertig kleine werken die klaar waren om opgeplakt te worden. Veel want, ik had het stomme werk behoorlijk lang weten uit te stellen.
Het plakken, van mijn kleine werken uit de serie Rare vogels, op karton is dan wel stom werk, het resultaat is dat ze nu mooi strak blijven en klaar zijn voor de verkoop. Binnenkort ga ik experimenteren hoe het anders kan. Of eigenlijk kijken of het anders kan. Zonder dubbelzijdig plakband te gebruiken. En misschien kom ik van mijn gemopper terug en ga ik gewoon voor altijd door met mijn Rare vogels op karton plakken. Dit zijn ze.

Ook stom werk

Ik kan niet alleen maar met mijn werk stralen in een tijdschrift. Bij mijn serie Rare vogels hoort ook dom werk. Dom is wel de grootste belediging die ik kan horen. Van alles kun je tegen me zeggen. Het raakt me, maar dom, dat snijd door alles heen. Hoe kan dat toch? Waarom wil ik het allerliefst intelligent zijn? Geen idee. Maar goed, dom werk is dus echt stom werk. De kleine werken van deze serie krijgen als versteviging een stuk karton aan de achterkant. Dat is zo gegroeid toen iemand zei dat er nog wat mee gedaan moest worden voor ze voor meer dan vijftien euro verkocht konden worden. Dat bedrag vond ik echt absurd weinig. Daar gaat het nu helemaal niet over. Ik dacht er wel vandaag aan terug. Tijdens mijn stomme werk.
Omdat ik eigenlijk het werk zo puur onder de naaimachine vandaan het mooiste vind. Klaar, nog een keer strijken en dan met twee spelden de muur in.
Goed, zo is het ontstaan, er zit nu al vijf jaar een stuk karton achter geplakt. Dat karton snijd ik op maat, net als het dubbelzijdige tape. Dus twee keer kleine rechthoekjes snijden met de guillotine papiersnijder. Daarna pulken en plakken. Niks aan. Stom om te doen. Helder wat ik er van vind? Haha.
Plus het is ook nog eens nieuw materiaal, en ik heb plastic afval. Terwijl ik met tweedehands materialen werk. Dat klopt ook niet. Als je een tip hebt hoe het anders kan met die kleine werken uit mijn serie Rare vogels, laat het me weten.
Begin van de avond weer online art journal workshop van Mariëtte Ciggaar en daarna uit eten op het strand. We zouden nu al op Vlieland zijn, dat liep anders. Dus gunnen Mars en ik onszelf elke dag uit eten op het strand hier in Callantsoog. Vandaag aten we bij Vos en dronk ik Moersleutel bier, past wel goed in het teken thema. Goed, das wat mijn hoofd er van maakte. Ik lees op het bord Moersleutel bier. Mijn hoofd maakt in korte tijd een heel rijtje wat eindigd op mijzelf: Moersleutel, moer, moerstaal, moedertaal, moeder, je moeder, ik ben een moeder.

Interview in Textiel Plus

Het magazine Textiel Plus heeft ook een x in de naam. Ik denk aan mijn X die ik op mijn werk naai en aan vier x vier is vieren. Thema van deze uitgave is Oog voor natuur. Ik werd uitgenodigd voor een interview. Blij met het artikel. Een tijdje terug werd ik geïnterviewd door Moniek Spaans, wist de details waar we het over gehad hebben niet meer. Ze heeft er een mooi stuk van gemaakt.
Vandaag wandelen aan zee en administratie. Gelukkig lag het blad op tafel, kon ik er af en toe even in kijken.
Over x-jes geschreven, ook bij de administratie voor de belastingaangifte kwam ik aardig wat x-jes tegen. Ook minnen, plussen en procenten. Ja ook punten en komma's. Een heel scala aan tekens.
Ik blader nog een keer naar mijn interview in het blad met een de T, een X en een Plus. De administratie is bijna klaar.

Gejat en in Textiel Plus magazine

Wakker worden, rondje door de tuin. Planten water geven. Muizenkop in het gras, komt bijna tussen m'n tenen. Post openen. Lezen dat mijn kutgegevens zijn gejat. Of wel, de gegevens van het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker, uitstrijkje, zijn ontvreemd. Koffie, werken, wandelen in het bos, druk maken, wandelen aan zee, online art journal workshop van Mariëtte Ciggaar en afsluiten met het openen van de post die was blijven liggen, door de opwinding over persoonsgegevens lek. Er ligt al heel de dag een tijdschrift op mij te wachten. Ik sta in het TextielPlus magazine! Op de cover, in de introductie tekst en een leuk en mooi interview in het blad. Eind goed, al goed.

Sprinkhaanzangers en zwanen

Wandelen aan zee en werken. Hier in de duinen van de strandopgang nestelen Sprinkhaanzangers. De vogels zijn niet heel gezellig van kleur of vorm, hun geluid wel. Sinds ik ze voor het eerst hoorde doe ik steeds mijn best om ze te zien. Met hun schutkleur valt dat niet mee. Ze zijn ook nog snel. Vandaag bleven er twee aardig stil zitten. Niet dat het lukte om een goede foto te maken. De takjes zijn wel scherp.
Benieuwd hoe ze het geluid van de vogels noemen ging ik op zoek. Lees ik dat het geluid ook op het geluid van een naaimachine lijkt. Hahahaaa! Wat grappig. Nou dat hoor ik er niet in, wel een insectachtig geluid.
Vandaag nog meer oefening gedaan in het zwanen-zwemvliespoten onderzoek. Een puzzel vind ik het. Hoe dat in een paar naailijnen weer te geven. De laatste die ik vandaag maakte, naaide ik met lichtgevende garen. Vast door de vacature voor het Amsterdam Light festival, die ik vandaag zag. Ik lees over licht en mijn werk gaat vanzelf licht geven.
Ik ben nu bijna door de Rare vogels voorraad voorwerk heen. Nog één zwaan te naaien en dan kan ik weer opnieuw gaan knippen, strijken en plakken met tweedehands papier en textiel.

Appels en zwemvliezen onderzoek

Nog meer appels gekregen. Appeltaart galore! Eerst de appelcrumble met havermout op. Dan maak ik weer iets van de nieuwe voorraad appels.
Een tijd terug heb ik heel veel voorwerk gedaan. Veel koppen van vogels uit tweedehands boeken geknipt en op een stukje tweedehands damast geplakt. Die waren bedoelt voor een expositie, waar ik veel nieuwe werken voor wilde maken. Dat gebeurde ook. Alleen geen nieuwe Rare vogels. Het werden heel veel nieuwe pissebedden. Want daar had ik zin in.
Nu ben ik door mijn voorraad voorgewerkte werken aan het gaan. Afgelopen dagen zijn het zwanen, heel veel zwanen te doen en ik tuur en tuur en onderzoek naar hoe doe ik dat, met poten van zwanen. Vliezen onderzoek doe ik.

Slingers voor morgen

Nog een keer worteltjestaart als ontbijt. Daarna gewerkt, bijna gesmolten, een duik genomen in zee. Nou eigenlijk, een wandeling in zee gemaakt. De zee zat vol kwallen. Allerlei soorten, ook van die grote, met slierten. Ik weet niet veel van kwallen, maar volgens mij zijn die met slierten stekelig. Dus wandelde ik met de zon in mijn rug door het zee water. Het water is nog steeds heel helder. Dus na een goede inspectie of het kwalloos was nam ik tijdens het waterwandelen toch een paar keer even een duik. Daarna liep ik via de kant terug en deed ik het nog een keer. Met de zon in mijn rug wandelen door het zeewater. Met mijn blik op het heldere zeewater. Zodat ik de kwallen goed uit de weg kon gaan.
Daarna een ontmoeting met Björn op het strand. Hij kwam ook op visite en nam een emmer knalroze appels mee, uit hun tuin. Vergat foto's te maken. Schilde de emmer met de snelschiller, en bakte taart. De slingers schillen van de appels opgehangen. Morgenochtend weer taart voor ontbijt, mijn zogenaamde Italiaanse ontbijt.
Vanmorgen maakte ik, naast nieuwe werken uit mijn serie Rare vogels, ook nog een tekening op de neurografisch tekenen manier. Een teken techniek bedacht door de Russische psycholoog Pavel Piskarev.
Dagelijks tekenen wens of wenste ik misschien ooit. Maar de echte behoefte is er niet, of te klein. Of wat voor rede er ook is om het nooit te doen. Eén keer in de week doe ik het met plezier tijdens de online workshop Art Journal tekenen van Mariëtte Ciggaar. Deze manier van tekenen verleid me wel. Al drie van die tekeningen gemaakt. Omdat ik er zin in had. Omdat het niets hoeft te worden en het is ontspannend. Tekenen vind ik vaak heel intensief en vermoeiend om te doen. Ik doe het als hobby, of wil het doen als hobby. Dus moet het juist ontspanning brengen. Bij tekenen zit er bij mij druk achter, dat het goed moet zijn. Of interessant. De vrijheid die ik voel bij Neurografisch tekenen bevalt mij.

De Noordzee wil meer zijn

Vandaag deed de zee het weer, lijken op een meer. Ook was het door gebrek aan golven, prachtig helder in groen blauw tinten.
Naast wandelen maakte ik ook nog werk uit de serie 'Rare vogels' en had ik weer mijn favoriete thuis online artjournal les van Mariëtte Ciggaar.

Helder pootje baden

Het zeewater is zo mooi helder, dat ik in mijn pauze wandeling in een poeltje ga staan en de kleine visjes en garnalen zie zwemmen. Ik had ook een voeten vreet vis manicure momentje. Garnalen kriebelden aan mijn voeten.
Nieuwe werken gemaakt uit mijn serie Rare vogels. Vandaag was het een vogelpoten studiedag. Heel internet afgespeurd voor plaatjes van verschillende soorten poten. Die van eenden en zwanen, met een vlies ertussen vind ik moeilijk om te maken. Bij losse tenen snap ik het wel, behalve dan in goed perspectief, maar met zo'n vlies ertussen is een andere techniek. Dus veel speuren, turen, zoeken, onderzoeken en maken.

Roerdomp en zee eend

Vogels en lijnen

Nieuwe Rare vogels en online art journal teken workshop van Mariëtte Ciggaar.

Vogel poten

Terwijl ik vaak inzoom op foto's van vogelpoten ben ik toch verdrietig als het me live wordt aangeboden. 's Morgens doe ik altijd een rondje door de tuin. Geef de nieuwe planten water en voer de vogels. Strooivoer in de silo's en rozijnen en pinda's voor een kauw met een paar witte veren en voor de twee eksters, die trouwens inmiddels ook hun twee jongen mee de tuin innemen. In het gras lag een dode vogel, een heggemus. Echt verdrietig vind ik dat.
Ik nam een foto van vier nieuwe werken uit mijn serie Rare vogel, met daaronder de originele onderkant.

Sterren kijken in Friesland

Mars is een Jan Mankes fan, een ster. Door hem zie ik vaak exposities van het werk van Jan Mankes en ik ben nu ook wel in de buurt van een fan zijn. We gingen naar Heerenveen.
Onderwerg nam ik de afslag richting Franeker, we waren er nu toch, aan de overkant van het IJsselmeer. We bezochten Eise Eisinga Planetarium. Een leuk, interessant en speels museum. Met lekker veel radartjes en glimmende elementen. Het kind en de kraai in mij kwamen helemaal tot leven. Had ik trouwens maar die kleine afmetingen. Boven bij het radarwerk was het voor kleine wezens. Met zonder neus ook trouwens. Want poeh daar in die kleine ruimte was die sterke oud- zweet zweetlucht van andere museumbezoekers niet te harden.
Dus door naar Heereveen. Wat een prachtig werk van Jan Mankes zag ik vandaag weer in museum Belvédère. Een bijzondere tentoonstelling met veel werk uit privé bezit. Die je normaal dus nooit ziet en zeker niet bij elkaar in Friesland. En dat op maar ander half uur rijden van ons huis. Echt de moeite waard.
De spreeuw van Sabine Liedtke, de beelden-bloementuin en de fotoserie van Gjert Rognli toppen ons bezoek aan Friesland mooi en inspirerend af.

Ooievaar en iiwi

Pauw en de gouden mus

Parade logeer vriendin is weer naar huis. Met Marianne was ik woensdag op De Parade. Ik ken haar ook van theaterfestival De Parade, van met name toen onze kinderen klein waren en we vaak met z'n alle over het terrein gingen en met zoveel mogelijk Parade-kinderen voorstellingen bezochten. Dus terug in mijn atelier maak ik als eerste een mus, een gouden mus. Een mus uit mijn serie Rare vogels, van tweedehands papier en textiel, met gouden naaigaren. De mus is verbonden met de Parade. Als je goed kijkt zie je de vogel overal op het terrein. Voor je binnen bent al. Tijdens het gala, gevierd op de laatste dag van het Parade seizoen, wordt de Gouden Mus uitgereikt aan talent, een inspirerende voorstelling, publiek of alle voorstellingen.
Ook maakte ik een pauw. Die is met de Parade verbonden. Ook met Mieke, die ik ook daar leerde kennen toen ze met Mars in De Fontijnbar werkte en ik in De Bogen, Café Correct.
Van Teun kreeg ik voor mijn verjaardag bloemenzaden. Tot vandaag heeft het bijna niet geregend, dus na het zaaien heb ik een maand lang elke dag twee keer de zaden water gegeven. En jawel! Ik heb bloemen. Nu gelukkig even pauze. Want een aantal dagen regen, is de voorspelling.

Op een Texels wolkje

Het was wolken dag vandaag. Met Marianne ging ik fietsen op Texel, mijn online art journal workshop van Mariëtte Ciggaar deden we samen en als afsluiter nog een stukje langs het strand van Callantsoog.
Ik keek heel de dag mijn ogen uit, naar boven. Wat een prachtige wolken waren er vandaag. Als toetje waren ze ook nog mooi rood.
Op Texel fietsten langs Landgoed De Bonte belevenis, een mooie expositie in Het Boetje van Klemat, aten soep bij Strandpaviljoen twaalf en fietsten terug naar de veerboot, terug naar het dek om van de meeuwen, de wolken en de zee te genieten.

Zeewater, wolken en regen

Wandelen, zwemmen in zee, in bikini in de regen. Toen het ging regenen ging het ook hard. De opvangbak onder de uitloop van ons balkon stond te dichtbij het huis. De stroom goot eroverheen. Dus in bikini die bak verzetten. Dan blijft mijn kleding droog. Straks kan ik het regenwater weer gebruiken voor de nieuwe biologische bloemen van Sprinklr.
In het gras zag ik een oude vlinder, Pip zag het ook. Dus heb de vlinder een beetje beschermd en het wat vocht van meloen gegeven. De vlinder vloog gelukkig toch nog weg.
Wie ook wegvliegen, of in ieder geval verzamelen om weg te vliegen zijn de aalscholvers die naar het zuiden gaan. Wat een prachtig schouwspel speelt hier de afgelopen dagen af. Honderden aalscholvers vliegen over de duinen en vandaag over zee. Misschien door de zondagsdrukte op het strand.
Tijdens de regen twee nieuwe kopjes van Mirjam Oosterbaan opgehangen. Drie weken terug aangeschaft, nu pas opgehangen. Daarna mijn atelier in.