Bruce Lee achter het behang geplakt

Wie heeft Bruce Lee achter het behang geplakt? Wat een grappige ontdekking. Naast weer een nieuwe laag behang kwamen er ook getallen, tekeningen en teksten onder het behang vandaan.
Mars haalde de plafonds er uit. Teun trok de garage helemaal leeg en ging daarna verder in ons huis. Daarna kwam ze mij helpen en stak ze in een rap tempo het behang van de muren van één van de slaapkamers af.
Vanavond was er sneeuw verwacht. Ik dacht dat het wel mee zou vallen. Dus gingen we na het eten weer naar Callantsoog. Nou toen we rond tien uur terug reden lag er een dik pak sneeuw op de wegen. Weten we ook hoe dat eruit ziet in Callantsoog.

Lichtjaren behang

Vandaag weer met mijn moeder het behang van de muren halen. Vier lagen, soms vijf lagen, in ieder geval veel lagen. We gaan samen door vele lichtjaren behang heen. Fijn werken met mijn ma.
Thuis in Schagen probeert Pip contact te krijgen met de kauwen. Boven in de berk. Die zal ze nog gaan missen straks in Callantsoog. Die berk. Ik ook. 's Ochtends bij de koffie, geniet ik van de vogels in de berken.
Dat vind ik wel moeilijk te bepalen, waar bomen te planten in onze nieuwe tuin. Ik ben al vier rondjes gelopen om te bepalen wat en waar. Ik ben er nog niet uit. Komen doen ze in ieder geval. Dol op vogels en bomen in eigen tuin.

Kauwen en knappe krachtpatser

Lekker samen met Teun werken in ons nieuwe huis. Breken om straks weer op te bouwen. Teun is in de garage en de keuken aan de slag gegaan. Super mooi raampje ontdekt achter de schotten. Lekker opgeschoten met die knappe krachtpatser.
Het eerste wat ik deed na de sleuteloverdracht is een voersilo ophangen voor de vogels. Direct gevonden, joepie.

Cadeaus en kauwen

Vandaag weer het behang afsteken met mijn ma, gezellig samen, ook met twee kauwen in de tuin. Het is een heerlijk huis. Veel licht en goede energie. Relaxte buren en vrienden met cadeaus komen langs.

Vanavond nog even mijn atelier in. Want 16 tot 19 april mag ik exposeren bij Aad Holkamp exposeer ik bij 'Nieuw bouwlust' in Anna Pauwlowna. Met als thema 'La dolce vita', ofwel het zoete leven. Pluk de dag, heb respect, heb lief, leef gezond, ontspan, het leven is een snoepwinkel en jij kunt kiezen.

(t)Huis feest

Het leek wel alsof we gingen trouwen. We werden tijdens ons rustig aan kopje koffie geappt dat er bezoek was in Callantsoog. Hup koffie achterover en op naar Callantsoog. Vervolgens kwam er heel de dag af en aan visite. Met ook twee honden in de tuin. Dat past perfect daar. Wat een mooie vrienden en familie hebben we toch. Om te vieren! Weinig geklust, veel genoten. We kregen ook cadeaus, veel groen, bomen struiken en appeltaart.
Later bij mijn ouders nog eens appeltaart en soep want m'n pa is jarig. Zevenenzeventig jaar, hoera!

Wat een mooi begin

We zijn begonnen! Vandaag zijn mijn moeder en ik begonnen met het behang afsteken. Zie haar staan op het krukje! Ze is vorige week 75 jaar geworden. Terwijl we aan het werk waren vond ik het heel leuk en heel gewoon om dit samen met mijn ma te doen. Tot mijn nicht Monique, bij het zien van deze foto, vroeg of het mijn moeder was op dat krukje. Toen besefte ik hoe bijzonder fijn het is om zo een fitte, stoere, lieve, handige, snelle, felle, krachtige moeder aan mijn zijde te hebben.
M'n pa bracht voor de lunch heerlijke kadetten. Wat een mooie dag daar in Callantsoog.

De sleuteloverdracht

We hebben de sleutel van ons nieuwe huis in Callantsoog! Wat een mooie dag. Met paaseitjes, een keycord, een fles met veel plastic, das een beetje jammer, want waarom denken we dat dat feestelijk is? En hoezo neem ik dat aan? Een aardig bloemetje ook met dat feestelijke plastic, de eerste post, een kaart met het Puttertje, meeuwen en katjes over het tuinhek van de boom van onze achterburen. We hebben een heerlijke tuin en de eerste stappen van de verbouwing zijn gezet. Plastic van de deuren peuteren, behang los trekken. Overzet vensterbank er uit rukken met breekijzer en daar kwam een prachtige vensterbank onder de  vandaan. Een goed begin.

Twee keer applaus

Vroeg uit de veren voor een dagje Heino en Zwolle. Flink genoten, gewandeld met twee keer applaus en mini slingers en werk afgegeven bij Blauwdruck Zwolle.
Bij het station in  Zwolle genoten we van de prachtige bloesem op de stam van een boom. Als cadeau kregen Floortje en ik daar het zicht op een bestickerd verkeersbord bij. Grappig en leuk.

Glimmend uit de oven

Oven uitpakken na transfer stook. Een derde stook. De eerste is biscuit op 960 graden, dan glazuurstook, die ik op 1130 doe en dan de laatste stook om de transfers in te branden op 830 graden. Ze staan er weer mooi glimmend op.
De collage Beermann vind ik nog altijd mooi, net als Bart. Mis hem mooie, grappige, lieve, maffe, Keerkring vriend. Nu het weer bijna april is zeker. Bart is en was op dezelfde dag jarig als Mars. Deze maakte ik voor hem, om geld op te halen tijdens een groot feest. Borrel voor Bart. Dat zegt toch alles. Laten we het leven vieren en ik denk met veel plezier terug aan die mooie vriend. 6 april viert Schagen Paasvee, das toch een mooi eerbetoon. Heel Schagen drinkt dan op Bart.
Deze bekers zijn nu ook bij Blauwdruck Zwolle te koop.

Lente

Een mooie eerste dag van de lente. Ik breng het door in mijn atelier. Ik werk aan nieuw werk voor de expositie in Anna Pauwlowna. In de pauze ga ik heel even in de tuin zitten. Super blij met de nieuwe boshyacinten van Huiberts biologische bollen. Nooit eerder over nagedacht dat die ook gewoon bij ons in de tuin zouden kunnen staan. Nu moeten ze ook in de nieuwe tuin geplant. Net als het zomerklokjes. Die doen het hier al jaren goed en komt op steeds meer plekken in de tuin op.

Vruchtbare zak

Juni is blijkbaar een vruchtbare maand. Zo werkt mijn hoofd, terug tellen. Er zijn zoveel mensen jarig in deze periode. Vandaag weer een feest van twee jarige jet / jobben. Altijd een goed excuus voor ballonnen. Om te vervoeren in wind en fietskrat heb ik ze in een zak gedaan. Mooi. Nu dus zin in suikerspin. Want gek genoeg heb ik die associatie bij de kleuren in de zak.

Lente op je bord

Nieuwe kleine borden geïnspireerd op de natuur uit de oven en transferstook voor Blauwdruck Zwolle met Beermann ingepakt. Bijna lente in de achtertuin.

La dolce vita, in de polder

Werk voorbereiding voor mijn deelname aan expositie tijdens de Bloemendagen 2022 in Anna Pauwlowna. Thema is La dolce vita, in de polder. Dit staat voor kleurrijk, uitbundig, genieten van de kleine dingen in het leven, voor oog voor pracht van de natuur en elkaar. 

Vijfenzeventig keer appeltaart

Vandaag is mijn moeder jarig. 75 jaar! Hoera voor mijn lieve, grappige, stoere, trouwe, behulpzame, slimme, dwarse, gevoelige, sterke en leukste moeder. Mijn moeder.
Ze gaat niet graag op de foto. Vanmiddag wilde ma wel met Teun en mij op de foto. Een mooie drie-eenheid. Ik sta in goed gezelschap. Al die dingen die ik van mijn moeder vind, vind ik ook van mijn dochter. Liefde. Leve de liefde en de appeltaart van mijn moeder. Voor altijd verbonden.
Over verbonden gesproken, mijn pa hangt dus 's nachts de slingers op voor mijn moeder. Das toch echt liefde.

Bloemen aan zee

In het Paasweekend mag ik exposeren tijdens de Bloemendagen bij 'Het nieuwe bouwen' aan de Kleiweg in Anna Pauwlowna. Met een blij thema 'La dolce vita'. Ik ben er dol op. Leven in een snoepwinkel. Niet weten wat voor lekkers allemaal te kiezen. Alles ziet er verrukkelijk uit. Dierenwinkel, snoepwinkel, de verleiding van het verzamelen.
Ondertussen doet de natuur in onze tuin ook goed mee. Mee met het verleiden. Een snoepwinkel aan bloemen schiet de grond uit. Ik kan ook niet wachten op onze fruitbomen. Wat een heerlijke tuin hebben wij gemaakt in die achttien jaar dat wij hier hebben gewoond. We gaan er in ons nieuwe huis ook een groene weelde van maken. Hoe, nog geen idee, als het maar groen is. Veel groen met een zee aan bloemen.

Volg de bloemen

Voorbereid zijn

Plakken en knippen, er over denken, verleggen, kijken.. oftewel voorbereiding op expositie.

Het giet op zondag

Nog meer nieuwe mallen maken, voor mega productie. Ik hou van veel en soms geef ik daar aan toe (Lees: altijd). Daarom nu de voorbereiding. Veel gietmallen maken en straks veel gietwerk doen.

Bloembekers

Bekers na glazuurstook uit de oven, inspiratie opdoen en voorbereiden voor expositie in april. Miniatuur narcissen en halfgare tulp. Wat kunnen bloemen toch mooi zijn. Ik heb ze niet zo vaak in huis, vind ze buiten prachtig, maar voor de kijkers een boeket neergezet. Dat verval, dat is toch prachtig, bij een bloem.

Klei fijn

Kleien doe ik liever dan dat ik een huis verkoop. Gelukkig kan ik dat nu weer. Het huis is verkocht. Alle spullen het atelier weer in. Nu weer tijd om te werken. Klei fijn.

Op naar de duinen

Nog even gluren naar ons nieuwe huis in Callantsoog en de duinen en het strand daar vlakbij. In de duinen zit een kleine vos. Vandaag loopt om twaalf uur de tijd af om te bieden op ons huis. Om vijf uur lopen we door het centrum van Schagen naar Westhuis makelaardij. Op de kerktoren zit een valk. Het valt mij op omdat ik graag vogels zie, en ook vanwege de hoeveelheid vogelpoep op de toren. Terwijl de kerk net gerenoveerd. Mijn oma Koning zei vroeger dat dat geluk brengt, vogelpoep op je dak. Met die mooie gedachte loop ik door naar de Laan 2. Waar het openen van de biedingen bijna onmenselijk is, of juist heel menselijk. Biedingen met foto's en persoonlijke verhalen. Daar was ik niet op voorbereid. Ik had me voorgenomen om de hoogste bieding te kiezen. Ineens werd het pittig om daar er maar eentje uit te kunnen kiezen.
Onze makelaar belde steeds een verslag door na de bezichtigen. Een aantal verhalen zijn blijven hangen en één verhaal bleef hangen vanwege de herkenning. De geschiedenis herhaalt zich. Deze maken de cirkel rond. De andere woningzoekende gun ik net zoveel geluk als dat wij hebben. Want wat hebben wij een geluk! Heel bijzonder, met of zonder vogelpoep op de torenkamer van het huis.

Rood uitgelopen

Dat je in de weg staat. Dat je dan weggaat en je werk meeneemt uit je eigen expositie. Dat dus. Het zal het thema zijn van de expositie; 'Rood'. Twee stieren in één ruimte en dat de ene de ander de tent uit jaagt. Dat gebeurde vandaag. Wederom kom ik erachter dat ik zo op de kast zit en spontaan iemand haat, eigenlijk altijd is dat een man van rond de zestig. Freud zal er wel wat over geschreven kunnen hebben.
Of ik wilde gaan zitten, want ik stond al drie keer in de weg zei de ober. Huh? Ik sta op een opening van mijn eigen expositie en wil iedereen spreken en wil het werk van iedereen zien. Ik ben in een café. Ohja dat was het. In een café daar hoort geen kunst. Dat wist ik al. Maar ja, dat zeg ik altijd als iemand vraagt of ik meedoe. Ja. Dus hing mijn werk in een café vlakbij het Leidseplein. Ja hing. Want eerst ging ik na de eerste slok van mijn pils het café uit en daarna weer in om ook mijn werk uit dat café weg te halen. Geen seconde was daar nog iets van een fysieke verbinding met de ober en het café.
Snel terug naar Schagen. Waar alles een stuk simpeler en normaal is. Waar ik soms zo tegenaan loop. Maar vandaag snel terug naar mijn dorp waar ze in de Jumbo altijd vriendelijk zijn en behulpzaam, aardig, sociaal, klantvriendelijk en je het beste wensen. Daar in de Jumbo in Schagen ben ik tevreden en kom ik graag. Laat die Amsterdamse ober eens die Jumbo bezoeken.
Voortaan ga ik mijn werk exposeren daar waar ik wel mag staan waar ik wil en waar mijn werk uit de verf komt. Ik wil dat zelfs in de Jumbo van Schagen. Of in m'n kofferbak. Of onder m'n arm in de Metro. Pleur op met je Amsterdamse klantvriendelijkheid. Ik huppel met m'n roodborstjes naar de buurtsuper.