HKU en Pakhuis Dekker

Via Alkmaar, voor een ontbijtje bij de Mac, het voelde als een verlaat verjaardagsontbijt. Later zei Mars precies dat tegen Jet. Dus het was ook zo. Naar Heiloo voor expositie Mirjam Oosterbaan in Pakhuis Dekker, naar Utrecht voor eindexamen expositie van Jet Vlegels aan de HKU.
Goed werk van Mirjam en Jet, dat wist ik al. Natuurlijk van beide iets gekocht. Nieuw, voor mij, en goed werk zag ik vandaag van Angeliek Rutges, Anne Cappendijk, Thijs Medema, Julianne Spilt, Janna van Bergen, Olivier Versteeg, Stans Yara, Thomas L. Fontein en Sophie Meyer Borst.
Op de HKU wil ik wel wonen. Wat is een kunstacademie toch een fijne plek. Pakhuis Dekker kun je me ook achterlaten trouwens, ook zo'n fijne plek. Afsluitend een verjaardags-bbq bij lieve vrienden.

Vliegerfeest in Callantsoog

Bij het openen van de gordijnen zie ik de eerste, vroege, vliegers al boven de duinen staan. Dit weekend is het Vliegerfeest op het strand van Callantsoog. Een bijzonder kleurrijk feest. Ik ken het sinds we hier wonen. Mij maakt het blij. Dus bel mijn zus op of die zin heeft om ook te gaan kijken.
Ja. 's Middags lopen we samen over het strand te genieten van de honderden vliegers. De wolken verdwijnen waar we bij staan, komen de kleuren nog beter uit. Wat een leuk feest.

Jarig in Voorlinden

Voor mijn verjaardag wilde ik van Teun samen naar museum Voorlinden, en dat kreeg ik ook van haar.
Toen ik een aantal maanden terug keek hoelang de expositie van Nick Cave in Voorlinden nog zou duren zag ik de vooraankondiging van de expositie Sweet memories van Simone Post staan. Ik ging mijn bezoek aan Voorlinden uitstellen. Naar Sweet memories wilde ik. Wat een leuk verjaardagspartijtje had ik samen met Teun. Nu willen wij dus ook onze muren met discodip en ik wil die naaimachine en een krukje van spekjes.
Of die expositie niet al genoeg feestelijk was, zag ik ook nog dat ze wel vijf werken van Joseph Cornell hebben. Mijn voor altijd favoriete kunstenaar.
Wat heeft Voorlinden toch een fantastische collectie. Ik zag overigens dat de hoek die bij mijn eerste bezoek vrij was, nog altijd vrij is. Vast bestemd voor mijn werk. Ik zelf zie het nog steeds wel zitten, slaan, of hangen, mijn werk in museum Voorlinden. Mooi bij het werk van Claes Oldenburg, Simone Post, Klaas Kloosterboer, Anouk Kruithof, Stéphane Thidet, Rob Birza, Josehp Cornell, James Turrell, Ai Weiwei en Jan Fabre. Sweet dreams.

Rommelmarkt speelgoed

Komende expositie geef ik mezelf de ruimte om te spelen. Om me soort van helemaal los te maken en te tonen. Los van wat ik denk wat de wensen of verwachtingen zijn van het publiek, of van degene waar ik mag exposeren. Ruimte om te spelen moet ik soms pakken, mezelf opleggen. Zo serieus neem ik alles. Het leven. Mezelf.
Op de rommelmarkt in Schagerbrug zag ik een tas met kleurrijk verzamel items. Die kocht ik en vandaag maakte ik er dit van.
Ik ging daarna verder in mijn atelier aan mijn serie pissebedden. In mijn koffiepauze zag tot mijn verbazing, of eigenlijk ook niet, dat het wel erg leek op de gekregen cadeaukaart van de HEMA, die daar op het aanrecht lag. Wat werkt dat hoofd toch grappig.

Oefenen in Land art

Binnenkort mag ik een workshop geven op een middelbare school en voor die tijd oefen ik zelf met het maken van Land art. In mijn atelier maak ik op gekregen textiel nog meer rol pissebedden. Want ik ben nu eenmaal dol op veel. Ook ben ik dol op initialen op textiel. Volgens mij meestal erop geborduurd voor de wasservice, om de was te kunnen sorteren. Meestal met rode garen op wit, een mooie combinatie. De 27e ben ik jarig en daarom denk ik dat ik dus dan ook meer dol ben op 27. Dubbel geluk. Dol op dubbel.

Weer anders

Zaterdagavond lag ik dobberend in een vlakke, groene algen, zee. Vandaag zijn de algen verandert is schuimgebakjes. De strandhuisjes liggen voor het eerst dit seizoen op hun kant. Wat een verandering van weer.
Wat fijn weer hetzelfde was, was dat ik vanavond een online art journal les van Mariëtte Ciggaar mocht volgen.

Net iets moeilijker dan de Billy in elkaar zetten

Van mijn ouders kreeg ik verjaardagsgeld. Ik kocht een lasersnijder, en planten en gekleurde elastieken. De lasersnijder heb ik vandaag in elkaar gezet. Best een leuke puzzel. De Billy van Ikea is een eitje. Hier deed ik een halve dag over.
Na de expositie heb ik weer meer tijd om het ook aan het werk te zetten. Nu staat mijn hoofd er niet naar. Ik kijk naar de Youtube uitleg filmpjes en mijn hoofd zit in mijn atelier. Dat werkt niet. Dus na 6 juli ga ik er voor zitten.
Op verzoek maakte ik een klein werk, een Zee-hertje uit mijn serie Stofwisseling.

Zak vol kleur

Op de rommelmarkt van de voetbalvereniging in Schagerbrug kocht ik een zak met gekleurde figuurtjes. Zeker iets wat je kon verzamelen. Geen idee wat het is. Nu is het van mij, mijn verzameling. Al snel was ik heerlijk alles op kleur aan het leggen.

Onderwater en Grains

Inge Koetzier van Hooff en Lex Koetzier exposeren tijdens Schok, Schoorlse Kunsten, hun nieuwe werk. Inge geïnspireerd door het onderwater leven en het onder water tekenen, dat ze heeft ontdekt, is gaan doen en er nieuw inspirerend werk uit is ontstaan. Zelfs de schaduwen zijn mooi. Lex heeft prachtige werken met hout gemaakt, een mooie combinatie van strak, natuur en handwerk.
Ik mocht zaterdagmiddag even voor ze op de expositie passen.

Exact onderzoek

Voor komende expositie ben ik op onderzoek. Ik heb een thema gekozen, soort mijn lievelingsdingen, eigenlijk. Exacte vakken, biologie, draadkracht en middelbare schooltijd. Mijn pissebedden gaan mee, deze kraaikop hoen, vlinders en allerlei anders leuks. Eigenlijk vind ik het wel lekker om mezelf een beetje te kietelen. Een soort wens expositie te maken.
Vanavond weer fijn online tekenles van Mariëtte Ciggaar. Kon ik nog even in mijn vakantie gevoel hangen. Daarna nog maar een strandwandeling, want eigenlijk is het hier aan zee alle dagen vakantiegeluk.

Ik ben een vogelspotter

Ze zijn overal, dat vind ik ook altijd zo leuk. Waar je ook bent, er is altijd wel een vogel te zien of te horen. Ik zie ze zelfs als ze er niet zijn. Zoals vanavond in het Kooibosch, gewoon via mijn hersenen. Een boomstronk met knalgele schimmel, en ik zie er een vogel in. Wil je zelf ook vogels spotten? Dat kan heel eenvoudig in de Kerkstraat, Amsterdam. De flamingo en het roodborstje zijn te koop bij Artacasa.

Strijdrok

In Galerie Eva's Appel, in Schoorl, was voor de vele makers van een stuk/onderdeel van de kunst installatie Strijdrok een Sneak preview. Het project voor SchoK 2025 van Marianne Duif is geïnspireerd op het boek 'De ontembare vrouw' van Clarissa Pinkola Estes. Ze vroeg tientallen mensen om een deel van de Strijdrok te maken, met het boek als inspiratiebron. Specifiek de paragraaf over het delen van geheimen. Dat het delen van je geheim goed is voor je hart en welzijn. Zo goed zelfs dat je er als een heuse ridder mee ten strijde kunt gaan. De Zonderok wordt een Strijdrok. Een groot aantal bevriende kunstenaars doen mee. Allemaal hebben ze hun geheimen verbeeld. Wel zo fijn om nu ridderlijke vrienden te hebben.
's Avonds een strandwandeling in onze achtertuin. Was ik vanwege mijn vakantie twee weken niet geweest. Het is heerlijk afgekoeld. Precies mijn favoriete temperatuur. Met zonder jas naar buiten en toch fris, een graad of twintig is mijn favoriete temperatuur.

Nijlganzen op ons dak

In de tuin hoorde ik luid, laag en zwaar vogel geluid. Dat moet wel een grote vogel zijn, een grote bijzondere roofvogel. Ik keek omhoog en tot mijn geluk zag ik twee nijlganzen op ons dak zitten te snateren. Een kort moment, dat wel, maar ik genoot er nog heel de dag van.
Het koolmeesje had ik nog liggen op mijn werktafel. Heb ik voor vakantie hermaakt. Heb ik van het frame gehaald om onder mijn naaimachine te passen. Beetje verandert en weer op het frame van hout gespannen.

Klaproos galore

Terug van vakantie Lissabon, Portugal. Mijn atelier is klein, dat heb ik nog nooit eerder zo sterk gevoeld en een troep. Vlak voor vertrek heb ik allerlei werk afgerond en geen tijd genomen om het op te ruimen. Mooi hoe het licht valt op de veld zuring. Pas na het nemen van de foto zie ik de tekst: De nieuwe generatie. Dat gaat vast over de klaprozen in onze tuin. Die hebben op een enkeling na allemaal gewacht op mijn thuiskomst. Of gaan ze over mijn jarige nicht Sharon. Ze is even thuis van Aruba en had als verrassing een verlovingsring om haar vinger. Zo romantisch.