Immer imperfectie

Vleugels zie ik liggen op het strand, ik hoef ze alleen maar te pakken. Vliegen en hop weer door. Ik zie het wel. Maar vandaag is mijn zelfmedelijden groter. Ik heb werkelijk zo een hekel aan oude muziek dat ik er van moet janken. Met name rock. Waar het vandaan komt weet ik niet. Mijn zus en moeder waren er vroeger gek op. Misschien komt het daar wel vandaan. Pure bagger vind ik het. Echt pure bagger. Bagger en ik vraag me steeds af waarom dat is. De laatste week voor het nieuwe jaar zijn, sinds de Top 2000 hier in de woonkamer aanstaat, afschuwelijk. Sinds 5 of 6 december als de lijnen sluiten verlang ik al naar 1 januari. Dat die week van hel weer voorbij is. Sentimenteel gejank. Ik haat het. Wat ik dan ook weer haat en misschien is dat nog wel sterker, dat ik mezelf haat dat ik het haat. Wat een stomme domme cirkel kun je in gaan zitten. Vanmorgen waren de buren buiten muziek aan het draaien. Gister was er een buiten feest met veel harde muziek en vuurwerk. Ik voelde de bass m’n trommelvliezen bewegen. Doodop werd ik wakker.
Het was stil. Tot 10 uur. Toen ging het eerste vuurwerk af. Bij het ontbijt ging de radio aan. De combinatie van oude kut ruk ohm hardrock en de muziek van de box buiten maakte dat ik me niet kon concentreren op de cryptogram van de Volkskrant. Hoezo erger ik me toch zo aan muziek van een ander? Ergernis naar mezelf toe. Daar gingen de tranen. Nog meer ergernis, want dat veroorzaakt nu eenmaal ergernis bij mij, als ik me aan mezelf zit te ergeren. Dus cirkel is rond. Ja logisch een vierkant is vierkant. Geen speld tussen te krijgen. Dus dan maar mediteren in mijn atelier. Ik wil altijd snelle oplossingen, hup weg tranen, en weer door. Mediteren lukt niet. Want vuurwerk en geluiden. Plus de kat, wil nooit op schoot, nu wel. Dan kan ik niet echt naar mezelf kijken. Want ben niet met mezelf bezig. Dan maar een Tibetaans waterval muziekje opzetten. Dat werkt. De kat verdwijnt en ik kan even zakken. Zakken in mijn niks. Niks. Niks. Niks. Niks. Hoe zou het zijn om perfect te zij? Geen ergernis, geen stress, geen vergelijkingen met anderen. Hoe zou dat zijn? Hoe zou het zijn om in stilte te kunnen leven? Waar kan ik heen? Niet naar Noord-Ierland…. Tja, muziek. Het is overal. Ook zelfs in mijn hoofd. Altijd een liedje in mijn kop. Nu is dit. Morgen is nu. Laat ik zwelgen in de opmerking. Janken om muziek.

Frame-de tijden

Tijd gemaakt om frames te zagen voor nieuw werk.

Uitwaaien

Uitwaaien in de achtertuin. Das toch ideaal. Gewoon even het duin over en laten gaan. Daarna nog even m'n atelier in.
Blij met de oude damast servetten die ik kreeg. Dol op stiksel, reparaties en waslabels. Eigenlijk hoef ik er niets meer mee te doen. Uit zich zelf al prachtig. Deed ik wel. Ik knipte stroken met de labels er af, want zit vaak op de achterkant van het wasgoed of damast en stikte het prominent op het werk.

Kompleet uit m'n D.A.K.

Wat een mooi werk heb ik weer gezien bij D.A.K. aan de Bergerweg in Alkmaar. Heerlijk om via het werk in de hoofden van kunstenaars Ferry Jong, Mirjam Oosterbaan en Marieke van der Put te kijken. Werk vol schoonheid, fantasie, humor, esthetiek en zelfspot.
Het werk van deze drie en nog vier kunstenaars van D.A.K. is op afspraak te zien tot 23 januari.

Bijna een nieuwe keuken

Marcel vond een mooie tweedehands keuken. Die demonteerden we met z'n drieëen. We waren er nog niet klaar voor. Dus die ging tijdelijk bij vrienden in de stalling. Gister mocht ik weer in een dikke bus rijden. Want we gingen de keuken ophalen. Deel één staat. We zijn nog lang niet klaar. Maar ik moest een begin maken met inrichten. Wat een luxe. We hebben een grote mensen keuken. Nou ja, in wording. Zelfs met vaatwasser. Onze eerste en dat terwijl we al best een tijdje grote mensen zijn. Grote mensen met zonder grote mensen keuken. Tot nu dus.

Vorstelijke wandeling

Wat een prachtig weer. IJskoud, windstil helder en rust. De dag begonnen met een wandeling door winterwondercallantsoog. Daarna gewerkt. Eerst alleen, daarna met Pip aan mijn zijde, heel even met Pip op mijn werk. Wat ik dan wel weer komisch vind aan het hebben van een kat.

Waslabel geluk

Blij met de oude damasten servetten met waslabels die ik van Anna kreeg. Meteen de schaar er in omdat de labels aan de achterkant zitten. Bij mij mogen ze in beeld op mijn werk. Vissen geknipt uit oude prentenboeken en alvast neergelegd. Morgen verder.
En niet alleen waslabel geluk. Kijk eens naar mijn uitzicht vanuit mijn atelier. De duinen met daarachter de zee, waar de zon in zee zakt.

Johanna's (voedsel) bos

Als vriend van Johanna's bos mocht ik vandaag bomen planten. Op mijn verzoek mocht ik een pecannoot planten. Ook stak ik m'n spade in de vette klei voor een aantal duindoorns. Als toetje kregen de vrienden een eigen gebrouwen biertje en zelfgemaakte soep van aardperen.
Een mooi idee dat er ooit gegeten gaat worden van de bomen die wij vandaag hebben geplant in de polder van Anna Paulowna.

IJszee in de achtertuin

De werkkleren had ik al aan. Koffie op en klaar om aan het werk te gaan aan ons nieuwe huis. Ik ga toch. Zulk mooi licht. Alles ijskoud.
Het was ook werkelijk de moeite waard. Die wandeling in de zogenaamde achtertuin van ons. Zo dicht aan zee.
Vanmiddag mocht ik nieuw werk afgeven bij Kunstuitleen Kranenburgh. Ook heel fijn. Op de terugweg even langs galerie Klein Zwitserland om wat oude prentenboeken af te geven bij Willem Schotten. Omdat ik zo'n fan ben van zijn werk, kan ik dat niet laten. Nog een leuke ontmoeting met een werk van Eddy Kaijser. Die blijkbaar net zo dol is op water in plastic zakken als ik. Bij mij kwam die liefde al op de lagere school op gang. Door het zien van de verkoop van aquarium vissen bij de dierenwinkel. Een kleurige vis in een transparante zak vol water.

Wandelen en werken

Vanmorgen wandeling door Het Zwanenwater. Het was vroeg, ook voor de vogels. Heel veel nieuwe klanken gehoord. Wat zou ik graag meer vogel geluiden willen kunnen herkennen. Over vogels gesproken. Van een veren overschot in het gras word ik blij. Ik vind het mooi, een mooi stilleven. Vind ik best gek van mezelf. Het ziet er mooi uit, neem er altijd foto's van terwijl ik weet dat er daar dus een vogel is opgevreten. Rare vorm van esthetiek hou ik van.
Daarna fris aan het werk met papier uit tweedehands prentenboeken. Een start temperatuur van 12,1 graden. Dat maakte dat ik rozig werd op 16 graden. Op 19 viel ik bijna om van de hitte. Dat went snel, de thermostaat omlaag.

Pakjes kunst middag

Vanmiddag bracht ik nieuwe kleine kunstwerken naar Pakje Kunst Alkmaar. Dubbele foto's geplakt op een stukje hout. Weer leuk om 'mijn leven' in kleine foto's afgedrukt te zien. De kleine dubbele foto's, gemaakt voor mijn blog, zijn speciaal afgedrukt, geplakt en ingepakt voor de automaat van Pakje Kunst in de bibliotheek in het centrum van Alkmaar. Voor vier euro, twee keer twee euromunten, te trekken. Wel blijft het een verrassing wat je trekt. Want alle kunstwerken van alle deelnemers zitten verstopt in een mooi pakje, goed lijkend op een sigarettenpakje. Want ze zitten in een voormalig vintage sigarettenautomaat. Spannend om een pakje te trekken voor een ander of voor jezelf. Ook leuk als het geen pakjesavond is.

Wandellin

Wandelen met mijn Callantsoger wandellin. Daarna voorbereiding nieuwe voorraad dubbele foto's voor Pakje Kunst Alkmaar. Mars heeft het hout gezaagd en ik snee de super plakvellen op maat en plakte het op.