Terug naar weer een kust

Gisteren terug gekomen van Vlieland. Festival Into the great wide open was weer heerlijk. Vandaag festival tas opruimen, wandelen, was doen en 's avonds een fijne online Art journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Vogels en wortel in de taart

Carrot cake van Sil als ontbijt en Rare vogels maak ik in mijn atelier.

Art journal boek twee

Een jaar en twee weken doe ik mee aan de Art journal online lessen van Mariëtte Ciggaar. Vandaag begonnen in boek twee. Mariëtte is (ook) dol op aalscholvers en vanmorgen vlogen er honderden langs de kust. We zaten aan de koffie en ik kon het bijna niet geloven. Overal waar ik keek zag ik ze, aalscholvers. Mooie oervormen van vogels. Ik filmde een deel van die vlucht. Misschien gaan ze al verzamelen om in augustus samen naar het zuiden te migreren. De vogel op de vogel is overigens een meeuw. Ik had geen camera bij de hand toen de aalscholvers overvlogen.
Vanavond was weer een fijne les van Mariëtte.

Rommelmarkt speelgoed

Komende expositie geef ik mezelf de ruimte om te spelen. Om me soort van helemaal los te maken en te tonen. Los van wat ik denk wat de wensen of verwachtingen zijn van het publiek, of van degene waar ik mag exposeren. Ruimte om te spelen moet ik soms pakken, mezelf opleggen. Zo serieus neem ik alles. Het leven. Mezelf.
Op de rommelmarkt in Schagerbrug zag ik een tas met kleurrijk verzamel items. Die kocht ik en vandaag maakte ik er dit van.
Ik ging daarna verder in mijn atelier aan mijn serie pissebedden. In mijn koffiepauze zag tot mijn verbazing, of eigenlijk ook niet, dat het wel erg leek op de gekregen cadeaukaart van de HEMA, die daar op het aanrecht lag. Wat werkt dat hoofd toch grappig.

Jarig, Hotel Arena en de Sleep-inn

Met jarige vriend en oud Hotel Arena collega Jean Paul, die de 6/8e maten van het carnaval wilde ontlopen, gingen we over de over memory lane. Om het maar eens in mooi Nederlands te schrijven. Via het strand in de mist van Callantsoog, naar Amsterdam Noord. Waar ik direct een putter in de boom hoorde kanariepieten. Zo vind ik ze klinken. Toen met zonder jas in de zon op het terras, bezoek aan (biologisch, filosofisch en natuurhistorisch) museum Groote, en tot slot een liepen we naar het terras van Hotel Arena. Daar waar we allebei ongeveer dertig jaar terug achter de bar hebben gewerkt. De grote zaal, waar we nogal wat feesten en partijen hebben gewerkt, was dicht. Maar we kregen, nadat we zeiden dat we er hadden gewerkt, direct een kleine rondleiding. Dat was leuk zeg. Een goed verjaardagscadeau.

Boswandeling met boterkoek

Vanmorgen had ik een Italiaans ontbijt. Dol op. Koffie met koek, vers gebakken boterkoek. Het Duitse tijdschrift Patchwork professional stuurde mij een exemplaar toe. Een goed begin van de dag.

Glazige afwas

Vandaag doe ik niks. Bijna niks. De afspraak die ik maak is dat ik alleen maar koffie drink en langs het strand wandel. Dat mag ik een dag na de expositie in het kerkje in Haringhuizen. Toch doe ik de vieze flessen afwas. Daarna etiketten afweken van het witte of transparante glaswerk. Dol op de werking van het licht en water van glaswerk. Dit ter voorbereiding van mijn expositie in de Turnhal van Ellecom. Half september exposeer ik daar tijdens Open monumentendag (weekend) met installaties. Ook mijn installatie 'Groei briljant' kun je daar gaan zien.
Mijn oog viel op een mooie mini vlinder op de deur van een kast. Wat bijzonder onopvallend, klein en mooi.

Dag Jacob

Met een Italiaans ontbijt geniet ik van het begin van de dag. Koffie met appeltaart, was over van mijn verjaardag van gisteren. Daarna namen we met een volle zaal afscheid van Jacob. Een prachtige vent, met luide stem, grappig met een kleine treiter humor in de achtergrond, een gouden hart, voor altijd een kind. Voor hem was ik dan ook altijd 'de moeder van Teun'. Mijn naam of verdere rol was onbelangrijk. Hij was dol op kinderen, alle kinderen. Hij was ook dol op het leven, spelend, soms vervelend, een heerlijk mens en jammer dat ik zijn laatste optreden heb gezien zonder het te weten. De spreekstalmeester van de zweefwedstrijd op De Parade, een enthousiaste man. Jacob met zijn koe Helena.
Het is nu de tijd van de Sint-Jacobsvlinder rupsen en ik probeer een brug te slaan, lukt niet. Dag Jacob. Genoten van een groot mens.

Rondom gelukkig

Daar is de zon. Mijn vriendin uit Portugal komt logeren. Dan ga je toch anders naar je huis kijken. Zo ook naar de mand van Pip. Die was veel te klein. Dus verlengen. Door de midden geknipt en wat vilt, viltwerk, stuk van een wollen deken en schapenwol toegevoegd. Heerlijk onder de bomen in het gras zitten werken. Het witte met groene vilt was een een vilt cirkel gevilt tijdens een 'Live changing workshop' bij Claudy Jongstra. Dat ging om de ervaring, niet om het resultaat. Dus die lag te niksen in mijn atelier. Mocht best verknipt. Het beige vilt is van één van de schapen van het ECN die Teun mocht scheren. Kan ze ook al, schapen scheren.
Op de tafel is te zien hoe ik werk, en misschien ook hoe en wie ik ben. De mand van de kat is een ovaal en zo maak ik dus een mal van die ovaal. Ik scheur, plak en knip een ovaal vorm van karton. Verder zie je gewoon alles eigenlijk, in m'n blote kont op tafel, zou je kunnen zeggen. Koffie drink ik uit een grote mok. De tuin is wild, insect- en vogel vriendelijk en (wordt geheel) inheems. Ik ben dol op buiten zijn, maar dan wel in het gras in de schaduw. Met een beetje wind, heerlijk. Zwaluwen vliegen boven mijn hoofd af en aan. Ekster is aan mij gewend en komt zelfs om rozijnen of pinda's vragen. Altijd bij dit soort dagen begrijp ik dat je je huis een naam als 'Rondom gelukkig' wilt geven.

Feestelijk ontbijt

Gisteren vergeten de gebakjes op te eten die Mars bij de bakker had gekocht. Dus stond ik op met de gebakjes in mijn hoofd. Weer eens wat anders dan een liedje. Dus koffie met gebak werd mijn ontbijt. Verrukkelijk Italiaans ontbijt. Term heb ik eens bij mijn vriendin in Lissabon bedacht, toen we verse cake als ontbijt aten.
Drie werken uit mijn serie Rare vogels gemaakt. Ik deed een poging om een nat geregende huismus te maken. Met veren door de war van water en wind. Want wat een regen. En las ik ook nog eens dat de jongen er onder lijden. Door koude sterven, vanwege niet helemaal kunnen opdrogen en dus steeds minder gaan bewegen en dan gaan de ouders ervan uit dat ze genoeg te eten hebben gehad. Zielig.
Mijn nicht op Aruba is vandaag jarig. Dus was het eigenlijk een prima idee om vandaag de gebakjes te eten. Twee halfjes, één halve slagroomschnitt en een halve kardinaal. Want ik wil nooit kiezen. Dubbel op.

Rozijnen voor ontbijt

Als het droog is ontbijt ik buiten. Samen met de vogels, mussen, kauwen en eksters. De eksters krijgen extra's. Een soort van verlangen om ze tam te krijgen. Dat ze me herkennen en dichtbij komen. Lukt al aardig. Naast strooivoer in de silo's geef ik ze persoonlijk rozijnen en pelpinda's. Ze wonen aan de overkant. Dus zien al snel dat ik in de tuin ben en komen dan bij ons in de boom zitten. Meestal ontbijt ik ook met Pip, onze kat. Sinds kort ook met de kat van de buren. Die hebben een jonge hond en de oude kat van de buren vindt het denk ik wel lekker rustig achter onze schutting.
Daarna in mijn atelier heel veel geknipt in oude prentenboeken.
's Avonds ontdek ik kleur in het gras. Vanwege mijn deelname aan 'Maai mei niet' staat er nogal wat tussen het gras. Zo ook de allerkleinste klaproos van de wereld. Ja, gewoon bij ons in de achtertuin. Achtertuin geluk!

Filterkoffie en sprookjes

Vanmorgen stopte onze koffie automaat ermee. Het apparaat zet verrukkelijke koffie. Maar wilde vandaag even met vakantie. Nou, dan doe ik dat ook. Tenminste zo leek het. Kamperen deed ik. Of alsof. Eigenlijk ben ik dol op kamperen, de eenvoud en een beetje onhandig rommelen op de vierkante meter. Die ouderwetse koffiefilter op een thermoskan smaakte verrukkelijk. Naast koffie drinken las ik heel de dag sprookjes met bloemen in de hoofdrol. Dit voor mijn nieuwe serie met cirkels van hout.

Koffie, keramiek en cake

Voor twee verzoeken ben ik bekers aan het gieten. Dat gaat prima buiten. Buuf Ank komt morgen met de Vrouwen van Nu. Als traktatie voor bij de koffie morgen, voor de dames, bakt ze koek. Nu bracht Ank cake. Voor ons. Mazzel dat ik alleen ben. Eet ik heel de dag cake. Drie dagen achter elkaar denk ik. Hmmmm. Echt de meest verrukkelijkste cake ooit, ook dat nog. Natuurlijk zie ik een uil in de afgesneden plak. I see faces. Speciaal voor de twee groepen die morgen komen heb ik door heel het huis een expositie met mijn werk ingericht.
Het valt me de laatste dagen op dat mijn eten er vaak uitziet als een gebakje of een cadeau. Dus zet ik het maar op de foto. Lichtpuntjes aan mezelf geven.

Kleien

Eindelijk kon ik weer kleien. Het is een eeuw geleden dat dat kon. In verband met verbouwing was er veel gips, en geen ruimte. Nu had ik de hup en heb vier dagen opgeruimd om weer te kunnen kleien. Gips en klei gaan namelijk slecht samen. Ze gaan overigens prima samen, zolang gips in één vorm zit, zoals een mal. Maar wanneer het kleine stukken of brokjes zijn dan is het super gevaarlijk met klei. Want als er een stukje gips in de klei komt dan kan het een ontploffing veroorzaken in de oven. Rond het stukje gips in je klei zit lucht. Lucht bestaat uit water en dat gaat dan koken en verdampen. En bam! dan kan het je werk vernielen. Dat is stom. Dus heb ik heel lang moeten wachten. Er zijn even geen klussers. Dus ik greep mijn kans. Heerlijk. De zon scheen en ik heb zelfs het werk in de mallen buiten laten drogen.
Als traktatie voor zoveel geluk at ik buiten in het zonnetje een heerlijk vers croissantje.

Knippen en door

Aan het zoeken. Dus is doorgaan met knippen een goede methode om toch het idee te hebben dat ik werk. Bewegen werkt beter dan wachten op inspiratie.

Werken brengen Kunstuitleen Alkmaar

Vandaag mocht ik weer nieuwe werken brengen bij de Kunstuitleen in Alkmaar. Plus mochten de ansichtkaarten van mijn werk weer aangevuld.
Fijne plek. Kop koffie een een kletspraatje. Daarna scheen de zon wel heel fijn. Dus voor ik aan de administratie ging, nog even naar zee.

Oranje zee-ezel

Zitten voor koffie. Ohw, mooie zonsondergang. Even een foto vanaf ons balkon. Terug aan tafel. Kloek, koffie achterover. Gistermiddag kleurde de lucht al paars, nu weer en ineens brak de zon door. Een goud oranje gloed ontstond. Hup jas aan, het duin over even mijn oren laten zandstralen aan zee. Het was heerlijk en prachtig. Een kitesurfer deed ook nog een paar idioot hoge sprongen. Dus blij met mijn loopje over het duin.

Samen aan kop

Al een aantal maanden loopt Jet Vlegels stage bij mij. Samen hebben we gewerkt aan een installatie. Die is nu te zien bij galerie Zône in Leiden.
Met Jet Vlegels, mijn stagiair, van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, werk ik drie maanden in mijn atelier in Callantsoog. Daar werken we aan een gezamenlijke kunst installatie met koffiekopjes uit de kringloopwinkel. Kleur gebruik is wit-op-wit met oranje als accentkleur. We werken apart en toch samen. We reageren op elkaars werk, leren van elkaar en dat is terug te zien in de installatie. We doen onderzoek naar keuzes maken. Kies je voor veiligheid of sla je een andere richting in? Al snel hebben we de ervaring dat die andere keuzes maken veel meer oplevert dan gehoopt. Het werk gaat ook over verzamelen. Verzamelen van kennis, ervaring, beleving, mislukkingen en geluksmomentjes. Herhaling, of juist niet, verandering of ook juist niet. Veranderen en naar onze hand zetten. Leren. We leren. Het is een inspirerende samenwerking. Samen aan kop.
Elk kopje heeft een mooie verpakking gekregen. Een doosje met stempels en zeefdrukken.
Na deze expositie gaan we ook nog in de kerk van Haringhuizen exposeren met onze installatie en we werken aan miniaturen voor in Pakje Kunst in de automaat van Alkmaar.