Wandelen, werken en nog een keer. Lekker overzichtelijk. Het winterweer geeft een glimlach op de gezichten van de wandelaars die ik tegenkom. Of ik geef het ze. Want mij doet het goed en wandel met een grote glimlach rondjes. Kijk in de bomen, zie spechten, eksters en een Vlaamse gaai, die doet alsof hij een kraai is. Werkelijk. Ik kijk omhoog bij het horen van gekraai. Zie een lichtgrijze onderkant van een vogel. Binnen in mij maak ik al een sprongetje. Is het een albino kraai? Een Vlaamse gaai spot ik en die spot mij en gaat direct over op gaais. Ik wist niet dat die dat zo goed konden. Geluiden nadoen.
Tijdens het wandelen bedenk ik dat ik het beter doe in winterweer zoals dit, dan bij temperaturen boven de 25 graden. Mars en Teun worden gelukkig van 30 plus temperaturen. Ik niet. Ben niet vooruit te branden, ook al doet de zon haar best om mij te helpen. Ik geniet van de winterzon op mijn frisse wangen en ga snel weer naar binnen voor ik te rozig word en niet meer kan concentreren op de buizerd die ik aan het borduren ben.
