Onderscheiding aan zee

Al bijna een jaar ben ik met de vraag bezig hoe het er uit komt te zien, ik ben gevraagd om een award te maken. Nu komt de eind datum in zicht. Zo ook het einde van het proces. In mijn pauze doe ik een strandwandeling. Ik raap elke dag twee stukken zwerfvuil op. Soms is de afvalbak wat ver, dus laat ik het liggen, denk ik. Loop dan toch terug en neem het alsnog mee. Zo gaat dat vaker. Zo ook vandaag. Loop terug en raap het op. Met de gedachte dat als iedereen, elk mens op aarde, elke dag twee stukken zwerfvuil oppakt dat de wereld dan schoon is. Ik doe het niet voor mijn beloning. Toch gaat er vaak een stemmetje door mijn hoofd die fluistert: Wie goed doet, goed ontmoet. Bij de afvalbak aangekomen vliegt er bijna iets tegen mijn hoofd. Ik kijk op, landt er een meeuw dicht bij mij. Ik wacht, en de meeuw komt naar me toe. Even hebben we een zwijgend onderonsje. Dan lopen we door. De meeuw het duin in, ik tevreden richting huis. Ik ben er wel voor, voor dat gezegde.