Ik ken het als dependance gekkenhuis van de Willibrordus Stichting. Mijn vriendin Brenda zat, voor ze zelfmoord pleegde, namelijk ook in de opvang van Willibrordus Stichting, wel in Heiloo. In dit gebouw zaten een tijdje de bejaarde gekkies.Vroeger of voorheen was het voor verschillende doeleinden in gebruik. Het was ook een hotel, pension, melksalon, café Dennenlust, opvang voor repatrianten uit Indonesië en restaurant.
Door die voorkennis was de drempel om het gebouw in te gaan wat hoog. Was dit een fijne plek? Of was er ellende? En was daar nog iets van te voelen? Het stonk er op verschillende plekken wel als een malle. Zweet, pies en iets chemisch.
Wat een mooie exposities zag ik daar. Een goede sfeer. Karakteristieke ruimtes. Genoten van het beeldschone werk van Willem Schotten, de Nederlandse versie van Joseph Cornell. Ook van de kleurrijke romantische glimmers van duo Annelies Horden en Gerda Schimmel, inspirerende witte beelden van Joop Hollanders, de fijne blauwe installaties van Esther Koeman en het speelse drukwerk van Niels Zwirs. Blij dat ik op de uitnodiging van Niels ben ingegaan. Bij de volgende uitnodiging ga ik weer naar de Duinweg 30 in Schoorl.
