Ik doe mijn best om naar de mooie dingen te zoeken. Die vind ik ook. Zo staat hier heel het huis binnen en buiten in bloei. De pannenkoekplant doet zijn best. Zo ook de bloesems in de fruitbomen, paardenbloemen, madeliefjes, alle vetplanten in huis en zelfs de tijm die ik bij de supermarkt kocht heeft bloemen. Volop schoonheid en pijn.
Ook naai ik een vlinder, maar met die losse draadjes, is het ook net een spin. Ondertussen vind ik de wereld maar raar. Dus kunnen ik en mijn rare vogels er ook wel bij. Maakte ik ook nog een aantal van. Al moet ik bij mezelf ook de focus op schoonheid leggen. Het is makkelijker om de schoonheid van het licht te zoeken. Best gemakkelijk als het donker is in je zere hoofd. Ik wil zo graag weten. Op alles een antwoord. Waarom reageren mensen zoals ze doen? Dan trek ik een kaart en die zegt dat ik al mijn vragen eens in een emmer moet gooien, en hup weg ermee. Ik denk dat het tijd is om niet te willen oplossen, voelen. Dat lukt goed. Verdomme wat een pijn.
