Ik maak een toren van dozen van karton, speciaal voor mij verzameld door de AH Callantsoog.
Het idee was dat ik lekker kon spelen met dozen. Een speelse inrichting en expositie. Uitgedaagd door het leuke, vrolijke, mooie, kleurrijke, fantasievolle werk van Mirjam, mijn duo exposant dit weekend. Leuk bedacht. Maar het werd uiteindelijk echt werk. Eerst het verzamelen, toen op maat snijden en in de kerk opbouwen met knijpers en nietjes. Veel geniet en geknepen. Totaal het spelen kwijt geraakt. Het was gewoon veel snijden, klemmen, kijken, lopen, knijpen, twijfelen, nieten, plakken en ontdekken hoe de toren stabiel rechtop kan blijven staan.
Vanwege mijn autopech komt Teun mij ophalen. Ze komt zelfs eerder om me in de middag te helpen. Veel nietjes in de toren gejast. Tot blaren op haar handen. Terwijl ik nog werk aan de toren richt zij uiteindelijk mijn hele expositie in de kerk en kartonnen toren in. Jong, dus vanzelf speels. Ik voel trots dat we het voor elkaar heb gekregen en dat niemand in mijn omgeving, gezin en familie mij terug heeft gevloten toen ik met het idee van de toren kwam. Het is een mooie toren van karton geworden.
Blij mee, ook met de hulp van mijn fijne familie. In de avond al het resterende serieuze in mij er weer afgeblazen met een wandeling aan zee.
