Voor aankomende exposities ben ik groter werk aan het maken. In plaats van het oude damast in stukken te knippen hou ik het nu heel. Ik ben dol op gele vlekken, maar soms irriteert een gele streep van het opgevouwen liggen me wel. Dus hang ik ze nu een paar dagen buiten in de zon om te bleken. Eerst deed ik het op de ouderwetse manier, zoals de vroegere bleekvelden, liggend in het gras. Maar katten liepen er overheen. Dus had ik binnen een half uur pootafdrukken op mijn witte damast. Niet echt een verbetering. een docent (naam vergeten) op de Rietveld zei ooit dat je moet opletten op gebeurtenissen die zonder jou invloed gebeuren. Daar kunnen cadeaus tussen zitten. Op dit cadeau zat ik niet op te letten. Dus weer nat gemaakt en opgehangen aan de droogmolen.
Poot ooievaar was totaal mislukt. Uithalen is nooit een optie met zulke kleine steken die ik gebruik. Plus oud damast is vaak kwestbaar, scheurt snel en het is stom werk, dus naaide ik er een lapje overheen. Wel zo gezellig. Zelf ben ik namelijk dol op herstel werkzaamheden door anderen. Gestopte gaten in oud beddengoed of tafellakens, daar ben ik dol op.
Ondertussen week ik de etiketten af, van het glaswerk meegenomen bij vrienden uit België. Die gaan mee naar het monument de Turnhal in Ellecom voor mijn expositie met een aantal installaties, waaronder het werk Groei briljant. Te zien tijdens
Open Monumentendag (weekend) 14 & 15 september.
