Het lukte niet, ik werd afgeleid en deed daarom de radio aan. Om de geluiden van het verbouwen van verschillende buren rond ons huis te verdoezelen. Aan drie kanten zijn er mensen net verhuisd. Bewegelijk stuk hier rond ons huis. Ik denk dat de radio mijn werkflow in de weg zat. Het kwam niet. Ik deed maar wat en zag niets, voelde niets, er kwam niks. Ja ergernis. Dat het zonde van mijn tijd was wat ik in mijn atelier aan het verprutsen was. Tijd verdoen. Grom. Gedachtes in de weg. Grom. Precies wat ik aanhang, dat er geen sterren zijn zonder mislukking. Of zo.
Kijk in nu net de foto's terug van het proces, doe ik altijd om een soort van afstand te nemen van mijn eigen werk, vind ik het heel mooi. Precies zoals ik het wilde maken toen ik vanmorgen begon. Ik zag het niet. Deed het weg. Ging nog wat zitten veranderen. Deed het weer weg. Keerde het om en vertrok naar Den Helder voor een afspraak. Net keek ik nog eens naar wat ik had gedaan. Ontevreden. M'n eerste opzet was immers weg gedaan. De foto's tonen mijn blindheid van vandaag... Morgen kijken of ik het nog na kan maken. Werkblind, vast ook te lang met m'n cd in de zon zitten kijken. Naar die zonsverduistering. Dat was wel grappig. Gisteren cd's weg geknikkerd, vandaag er twee uit de kliko gehaald om naar de zon te kijken. Op elf uur was er een hapje uit. Of wel de maan zwoof er voor. Wat doet de maan eigenlijk? Vliegen? Zweven? Hangen? Staan? Sowieso in de weg vandaag.
