De berkenhemel, ik ben er! Mijn verlangen was altijd zo groot om bij een berkenbos te wonen. Ik was zelfs van plan om er zelf eentje aan te planten. Zo dol ben ik op een sprookjesbos van heel veel berken bij elkaar.
De wind was gaan liggen, de regenwolken weg, tijd om nog een stukje van het 'Zwarte pad' te ontdekken. Ik loop de straat uit. Linksaf een bosje in. In de schaduw zitten twee mensen een peukje te roken tijdens het honden uitlaten. Vreemd bosje. Een bochtje verder en daar loopt een miniatuur bull terrier me vrolijk tegemoet. Nu ineens een goede wandeling. In één klap geniet ik en ben ik dol gelukkig. Ik zie berken en een soort landschap waar ik van hou tijdens wandelingen in Schoorl, Hargen en Camperduin. Het is gewoon ook hier! Ik woon bij het bos! Super mooi stuk landschap. Duizend keer mooier dan dat geasfalteerde eenrichtings-wandel-verkeer Het zwanenwater. En ik woon ook nog eens naast het strand! Daar was ik van op de hoogte. Nog nooit in het Kooibosch geweest. Het heeft immers ook een naam zag ik op een van de bordjes. Best logisch dat werkelijk iedereen een vakantiehuis hier heeft. Alle dagen op vakantie.
