Vandaag weer een kijkdag voor ons huis. Een mooie gelegenheid om naar Bergen te rijden voor een frietje bij Bello, een rondje om bij museum Kranenburgh en spullen doneren voor Oekraïne. Ik ontving een verzoek. Stuur het door naar wat vrienden en met een auto vol dekens, eten, medicijnen en maandverband kan ik naar Bergen. Daar vertrekt morgen een bus met donaties naar de grens van Oekraïne.
Wat mooi om op die manier te verbinden. Verbinden met vrienden. Mooi dat ze direct de voorraadkast in duiken en de zolder op gaan voor donatie. Plus verbinding met de mensen van Oekraïne. Een stukje steun en liefde die kant op.
Er was vraag naar mutsen. Zo kon ik mijn verzameling Inti mutsen uitdunnen. Nooit afstand kunnen doen van mijn verzameling van zo'n vijfentwintig jaar Inti inkopen. Nu wel. Ze zijn kleurrijk en ik zag het wel voor me, als een soort van dikke neus naar de vijand. Wij dragen kleur en vieren het leven. Natuurlijk snap ik ook wel dat camouflage kleding beter is om je te verstoppen. Maar er zijn er vast die het wel kunnen hebben. Weet ik veel. Ik heb mijn best gedaan. Hoop dat ze hun hoofd lekker warm kunnen houden in die kille oorlog. Steun aan Oekraïne. Liefde delen en verspreiden. De zon schijnt. Een lichtpuntje brengen. Wij hebben er genoeg om te delen.
