Nog even gluren naar ons nieuwe huis in Callantsoog en de duinen en het strand daar vlakbij. In de duinen zit een kleine vos. Vandaag loopt om twaalf uur de tijd af om te bieden op ons huis. Om vijf uur lopen we door het centrum van Schagen naar Westhuis makelaardij. Op de kerktoren zit een valk. Het valt mij op omdat ik graag vogels zie, en ook vanwege de hoeveelheid vogelpoep op de toren. Terwijl de kerk net gerenoveerd. Mijn oma Koning zei vroeger dat dat geluk brengt, vogelpoep op je dak. Met die mooie gedachte loop ik door naar de Laan 2. Waar het openen van de biedingen bijna onmenselijk is, of juist heel menselijk. Biedingen met foto's en persoonlijke verhalen. Daar was ik niet op voorbereid. Ik had me voorgenomen om de hoogste bieding te kiezen. Ineens werd het pittig om daar er maar eentje uit te kunnen kiezen.
Onze makelaar belde steeds een verslag door na de bezichtigen. Een aantal verhalen zijn blijven hangen en één verhaal bleef hangen vanwege de herkenning. De geschiedenis herhaalt zich. Deze maken de cirkel rond. De andere woningzoekende gun ik net zoveel geluk als dat wij hebben. Want wat hebben wij een geluk! Heel bijzonder, met of zonder vogelpoep op de torenkamer van het huis.
