Mallen maken. Ik doe het zelfs na de cursus bij Piet van der Sluis vorig jaar nog steeds houtje - touwtje (letterlijk met knijper en trekband). Maak wel gebruik van de kennis die ik bij hem opdeed. Een optelsom van jaren mallen maken. Het begon op de academie bij Claire Verkoijen, daarna bij Pauline Hoeboer in het atelier in Amsterdam, bierbommetje schaaltjes maken, hahaaha, daar maakte we meters. Drie jaar terug gaf Esther van Groeningen me, tijdens een workshop weekend in Pauline Hoeboer haar atelier in Den Haag, een goede duw om weer met mallen te gaan werken. Allemaal andere technieken, ik combineer ze en zal nog wel eens een meervoudig mal, uit 12 stukken zoals die van Peter Pincus bijvoorbeeld, willen leren maken.
Drie nieuwe mallen. Fijn dat de zon schijnt. Kunnen ze direct buiten drogen.
Nu opruimen, want voor ik aan de mallen kon beginnen moest ik eerst van alles verplaatsen. En als ik ergens een hekel aan heb is het wel dingen die voor elkaar staan, grrrrrom.
Maar dat kan ik ook best nog even uitstellen. Het is immers zomer en het gaat vast nog wel regenen binnenkort. Goed excuus om eerst te gaan relaxen, of te verplaatsen. Naar de troep te kijken en de deur te sluiten. Naar stellingkasten te gaan kijken en internet weer te sluiten voor er een beslissing is gemaakt.
Kortom zo loom als het weer. Behalve als het gaat om werken in het atelier. Gewoon negeren dat ik me in bochten wring om klei, gips, emmers, knijpers en spanbanden te pakken en nieuw werk maken. Morgen weer een dag, wellicht niet een dag om orde uit te stellen.
