Museumnacht Alkmaar

Met Inge sprak ik af op de parkeerplaats bij Hal 25. De eerste te bezoeken locatie. Onze nacht begon om half acht, tja. Nog niet gewend aan het vroeg donker worden, je noemt het nacht en je gelooft het. Wat een goed feest, Museumnacht. Het is zo'n uitgaansfeest dat ik bij het verlaten van de Grote Kerk naar de rokende jongeren kijk en bijna voel alsof ik jong en aan het stappen ben. De museumnacht doet waar veel kunstinstellingen jaloers op zullen zijn, ze brengen hordes jongeren naar het museum. In het Stedelijk museum Alkmaar kreeg ik door de grote hoeveelheid jongeren licht het gevoel dat het ongepast was dat ik tussen al die jonge mensen aanwezig was.
Wat een goed feest. Goed gedaan Museumnacht Alkmaar!
Dansen in de Kerk, lino's drukken bij Grafisch Atelier Alkmaar, landschap schilderen in het Stedelijk, glinsterende lichtpuntjes via de installatie van Ayşe Emre, Het Grasveld X Perpetual Motion laten de ruiten lostrillen en zorgen voor een trillende vloer met gratis voetmassage in de Kunstuitleen Alkmaar en ons toetje was Hiqpy in Podium Victorie. Ze speelden lekker extra lang. Het voelde daardoor als extra laat opblijven. En wat voelde ik me toch hip.
Tot ik Monique tegenkwam en ze m'n haar vol met vliegjes zag. Haha. Toen ik thuis vertrok liep ik door een spinnenweb. Dat voelde ik wel. Alleen even de spin van mijn mouw gehaald. Dat heel het spinnenweb vol zat met vliegjes en die al de halve avond in mijn haar zat was nog niemand opgevallen. Ik dacht ook nog dat de zangeres van Hiqpy naar mij keek toen ik een foto nam. Ze keek zoals ze zong: She looked at me the way I have not seen before. Tja, ze keek naar de insecten in mijn pony, haha. Lang leve de nacht, die om half acht begon.