Niet normaal. Nog geen kwartier binnen en ik wist het al. Hier wil ik blijven wonen. Overal waar ik kon kijken waren mensen met hun handen aan het werk. Er werd geschaafd, geweeft, gestempeld, getimmerd, gebreid, gekleid, geleemd, getekend, gelast, genoten en gecreëerd. Het was hoe mijn ideale werkplek er uit zo mogen zien. Eén grote kakofonie aan werkgeluiden. Timmeren, zagen, föhnen, en stemmen die uitleg gaven. De mooiste symfonie aan werkklanken op zondag.
Het Ambacht in Beeld festival bestaat al sinds 2013. Ik wist er niets over. Volgend jaar ga ik weer. En ik ga een heel jaar hopen dat ze het elk kwartaal, elke maand, wekelijks of dagelijks gaan organiseren. Ik kan niet wachten.