Stap 1 is het gieten, die heb ik vandaag niet op de foto, dan zit ik ook meestal met mijn handen in de klei, nat en precies werk en ben ik niet met foto's maken bezig. Dat ga ik ook nog vragen, of iemand dat wil doen voor mij. Ik heb al zitten denken aan de zelfontspanner, maar zag daar toch van af.
Na het gieten komt het drogen, stap 2. Met zulk weer, warm, zon en wind gaat dat vrij snel en kun je binnen een week gaan afwerken. Dat is stap 3. Eerst droog afwerken. Dat doe ik met de meest fijne mesjes van roestvast staal. Daarna nat afwerken met water, een nat dienblad en een spons. Stap 3 is het meest riskant, want de keramiek is dan nog ongebakken en zo broos als wat. Ja wat eigenlijk? Ik zit na te denken, en denk aan een schelp die je van het strand mee naar huis neemt en dan niet weet waar te laten. Waar je hem ook stopt, hij komt er altijd verkruimelt uit. Zo broos is de ongebakken gietklei.
Stap 4: drogen van het afwerken. Stap 5: biscuit stook. Das een stook die gaat tot 960 graden. Daar ben ik nu. Nog even drogen en dan gaat de deur dicht en mag die morgenavond laat weer open voor stap 6: het glazuren. Daarop volgt stap 7: één dag drogen van de glazuur en dan stap 8: de glazuurstook van 1060 of 1130 of hoger.
Als je zoals ik voor deze klus nog een keramiek-transfer hebt dan is er nog stap 8, het aanbrengen van de transfer, stap 9: dag drogen en stoken op 800 graden als laatste. 10 stappen plan.
Ben ik bij stap 10, kom ik er achter dat ik ook nog een stap 0 heb, want ik ga niet alle getallen veranderen. Stap 0 is het maken van de gietmal. 11 stappen dus. Het lijkt wel gekkenwerk. Hahahaaa en ik hou er van. Vroeger al, daar kom ik steeds weer vaker achter. Ik hou wel van gekken of mislukkingen, ook in de vorm van mensen. De imperfecte persoon is waar ik op val of waar ik graag contact mee heb. Hahahahahaaaa, dus vrienden van mij, jullie weten het nu, waar onze vriendschap op is gebaseerd. De aantrekkingskracht van het imperfecte.
