Uit de oven en een wringende voorstelling

De keramiek-oven kon na een glazuurstook open, met nieuwe kleuren, geïnspireerd op de kleuren van de kust van Callantsoog, in de kop van Noord-Holland. Gewerkt in atelier aan meeuw en uil. 's Avonds naar Theater de Vest in Alkmaar voor de voorstelling Wild, barbaars en bloeddorstig van Sezgin Güleç. Een ongemakkelijke avond. Na de show ging ik weg en had een raar gevoel bij de voorstelling. Weet niet precies of ik het nu leuk vond en dat hoeft ook niet. Het was als een bokswedstrijd, sommige betalen er graag voor of blijven er 's nachts voor op. Ik ben nog aan het onderzoeken of ik zo een persoon ben. Ook angst hebben om in het publiek te zitten vind ik naar. Gespannen hopen dat de acteur zichzelf aanpakt in plaats van iemand uit het publiek. Ben dan alleen maar bezig met hoe ik terug kan boksen, in plaats van de voorstelling te volgen. Ik wil spiegelen, aanvallen zelfs en sowieso verdedigen wat vrouw is. Want dat weet ik wel zeker. De zwartgallige seks grappen gingen wat mij betreft te vaak over de rug van de vrouw. Pannenkoek of niet, daar heb ik een kankerhekel aan. Ik pas mijn taalgebruik direct aan. Level ik toch nog een beetje met een jonge man uit Rotterdam zuid. Zo niet. Ver van mijn bed, de discriminatie en ellende in zijn leven die hij beschrijft. Dat ga ik niet snappen. Een show om over na te denken.