Zo voel ik me en de zee doet mee, een gesprek in de ochtend. Verwerken van een verlies. Alles van dertig jaar terug tot nu komt even langs. De Parade verbindt, er is een band, een rood lint, als een rode draad door mijn leven. Dan doet het pijn als er weer iemand wordt weggetrokken. Dag Erik.
's Avonds een fijne online tekenles van Mariëtte.
dinsdag 6 mei 2025
Woest en waterig
Labels:
damast,
De Parade,
draad,
dubbel,
festival,
liefde,
naaimachine,
rood,
Schijnen in kwetsbaarheid,
Strand,
tekening,
vogel,
water,
work in progress,
zee