donderdag 16 januari 2025

Er is iemand in de stad

Ga je mee naar het café? Dat waren een van de vele mooie zinnen tijdens de ceremonie van dinsdag. Dag Job. De verhalen waren mooi. Deed me juist verlangen om met hem naar een café in Amsterdam te gaan. Dat gaat niet. De uitvaart van dinsdag laat me nog niet los.
Altijd een liedje in mijn hoofd. Vorige week was dat Poison arrow van ABC, omdat Job dat altijd gekscherend naar mij zong. 'Who broke my heart? Judith .. Judith...' Vandaag heb ik Niemand in de Stad van De Dijk in mijn hoofd. 'Iedereen gaat maar dood.' Altijd een liedje in mijn hoofd.
Ondertussen zit ik ook in een ander proces, die van werk maken voor expositie, die over een maand begint. Een expositie in galerie de Kapberg in Egmond aan den Hoef. Daar heb ik geen liedje van in mijn hoofd, wel een repeterend zinnetje 'Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd krijgt.' Weet niet of het nu enorm helpt, dat zinnetje. Ik ga gewoon maar door en grijp die zonnestralen.