Toch voelt het als een soort van compensatie voor alles waar ik me aan moet houden zodra ik de poort uit ben. Als ik die poort al uit ga. Want jeetje, wat bleven die kasteelpoorten aan het Doornenhof vaak dicht. Wel werkte ik me thuis drie keer in de rondte in m'n torenkamer. Ook wel bekent als atelier. Koninklijke plek. Nu voel ik wel weer de behoefte om wat draken te verslaan in die rare tijden buitenwereld. Voor nu geniet ik als vijftig jarige Koning van de oudroze bloemen in onze paleistuinen.
