Stille zee en zingend Kooibosch

Het is zo fijn rustig. Het valt gewoon op. Heel de herfst en winter heeft het behoorlijk veel en hard gewaaid. Voor mij ook logisch, aan zee waait het altijd. Nu is het weer en de zee zo rustig. Echt bewust van die lange windstille periode. Twee wandelingen en twee werken gemaakt. Eén wandeling alleen aan zee en eentje door het Kooibosch met Tinus. Niet mijn nieuwe vriend, wel een nieuwe naam. Eén van zijn doopnamen. Ook wel eens leuk om met Tinus op pad te gaan en natuurlijk met Merlin Bird ID app. Zoveel vogels, niet normaal wat een feest voor de oren. De zwartkoppen doen alsof ze een nachtegaal zijn en zingen samen met de vink, tjiftjaf, fitis, zanglijster en roodborst uit volle borst.

Koningsdag aan zee

Toen we in Amsterdam woonde ging ik tijdens Koninginnedag vaak de stad uit. Als het kon ging ik naar zee, mij veel te druk in de stad. Nu hoef ik alleen maar een paar honderd meter te lopen en ik ben al aan zee. Dat deed ik dus ook vandaag. Heerlijk rustig.
Wel heel grappig dat in Callantsoog, precies door onze straat alle dorpsactiviteiten gaan. Zo ook de optocht van Koningsdag. Kinderen verkleed en Neptunus opent op Koningsdag direct ook het badseizoen. Natuurlijk valt de kleur oranje op in alles wat ik doe. Zo ook bij het koken.

Hanen

Op verzoek maak ik uit mijn serie Rare vogels een haan. Omdat ik het zelf fijn vind dat er wat te kiezen valt maak ik er meer dan één. Vier is nu eenmaal mijn lievelingsgetal, toevallig heb ik er vier gemaakt. Over vieren gesproken, 's avonds naar Amsterdam voor een Koninklijke (ver)bouw borrel bij vrienden. Wat is het toch fijn om in Amsterdam te zijn, zelfs met de oranje gekte van Koningsnacht.

Vogels aanvullen bij museum Kranenburgh

Zo fijn dat het beeld van Pauline Eecen, staand voor het museum Kranenburgh, altijd uitbeeld hoe ik me voel na een bezoek aan museum Kranenburgh. Blij. Zeker omdat ik weer werk mocht brengen voor in de museumwinkel. Tien werken uit mijn serie Rare vogels. Gemaakt op de naaimachine, kop geknipt uit tweedehands prentenboek.
Alles staat in het teken van vogels. Vanmorgen aan zee zag ik zelfs een steen met een duckface. Grappig. Plus werd ik blij van het achtergelaten zandkasteel. Kijk dan naar die torens en al die details van schelp. Die hebben lekker met zand gespeeld. Ook blij werd ik van het wollige insect met bontjas die in de duinen op zoek is naar nectar en stuifmeel.

Tekenen tijdens schilderles

Mars heeft, voor zijn verjaardag, schilderles gekregen en ik breng hem. Doe gelijk ook mee, niet met olieverf, maar tekenen met potlood. Leraar Rob de vries had speciaal voor mij potloden meegenomen. Absurd hoe een verschil in tekenen. Ik pak, als ik al teken, een pen. Want die heb ik altijd bij de hand. Voor de tekenlessen had ik Teun haar potloden meegenomen. Van die mooie in een blok van hout met gaatjes. Die te mooi waren om te gebruiken, dacht ik. Want in twintig jaar tijd zijn ze niet veel korter geworden. Maar ze tekenen gewoon voor geen meter. Alsof je met een stuk plastic of kauwgum tekent. Wist ik veel. Nu wil ik dus ook die potloden zoals die van Rob. Wat fijn om mee te tekenen. Zo soepel, als een krijtje, maar dan anders. Ik oefen nog maar even op de narcis met drie knoppen.

Zelf Schijnen in kwetsbaarheid

De serie Schijnen in kwetsbaarheid ontstond na een periode van veel atelier verhuizingen. Een zware periode. Geïnspireerd door het werk met vlinders van Anne ten Donkelaar, waar ze gebroken vlinders repareert, niet naar hun oorsprong, maar met het accent op de kwetsbaarheid. Al weken heb ik oorpijn, keelpijn en sinds vandaag een ontstoken keel. Lekker dan. Rustig aan, weinig afspraken, verjaardagen en feestjes en een beetje aan het werk. Dan kom ik uit op mijn serie Schijnen in kwetsbaarheid.
Vanavond weer fijne online art journal les van Mariëtte Ciggaar.

Tulpen oren

De bos tulpen die ik vorige week kreeg beginnen nu flink hun bloembladeren te verliezen, heel dramatisch en fotogeniek. Vanwege de paasdagen, of vanwege mijn hoofd, kan ook, zie ik er de oren van een haas in, de oren van een paashaas. Grappig genoeg zag ik dit weekend best veel mensen met 'verkleed' oren rondlopen. Ik ben bezig met werk uit mijn serie Schijnen in kwetsbaarheid.

Werk voorbereiding

Voorbereiding om op verzoek uit mijn serie Rare vogels een kip en roodborstje te naaien.

Olieverf schilderles twee

Mars kreeg van Teun en mij voor zijn verjaardag olieverf schilderles bij Rob de Vries in Oostzaan. Het cadeau is inclusief dat ik hem breng. Daarom doe ik ook mee, ik krijg tekenles. De vlinderredder in mij wil aandacht voor de brandnetel. Dus teken ik het. Zonder brandnetels kunnen een flink aantal vlindersoorten zich niet voortplanten. De dagpauwoog, mijn voor altijd favoriete vlinder, de kleine vos, het landkaartje, de gehakkelde aurelia en de atalanta zijn afhankelijk van deze waardplant. Ze leggen hun eitjes alleen op de brandnetel en de rupsen eten dat en alleen maar dat. Zit vol eiwitten, zodat de rupsen ook snel groot groeien. Beetje saai, maar tja, als je dan zo een prachtige vlinder wordt, dan zou ik het ook gaan eten. Ik eet overigens wel eens de zaadjes van de brandnetel als ik ze tijdens het wandelen tegenkom. Heel heilzaam.
Vanmiddag zag ik tijdens een wandeling voor het eerst dit jaar een zwaluw vliegen. Het schepte water uit de sloot. Te snel voor een foto. Een andere vogel bleef wel stil zitten in het land (volgens mij) een graspieper.

Knip en sprinkhaanzanger

Gisteravond liep ik, ook vanwege mijn oorpijn en volle hoofd, voor het slapen nog even een stuk langs het strand. Terug over de duinen hoorde ik een raar vogel geluid. Merlin Bird ID app zei sprinkhaanzanger. Dus vandaag gluurde ik de duinen in, om de vogel ook te zien. Eentje zat ook te gluren, maar dan naar mij. Of het de sprinkhaanzanger is weet ik niet zeker. Ik vind van wel.
Verder knipte ik nog wat in oude prentenboeken en 's avonds art journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Is het van mij?

Vandaag administratie dag. Want de volgende expositie komt er al weer aan. Dit keer exposeer ik met Inge Koetzier van Hooff samen in de grote open ruimte van Oldskoel, in Burgerbrug. Inge haar werk en dat van mij zijn anders en hebben volgens mij ook overeenkomsten. Leuk om weer met Inge te exposeren. Drie jaar terug exposeerden we allebei ook tijdens een zomer-expositie bij Kunstuitleen Alkmaar. Verder exposeren Freya Boekel, Sonja Doevendans, Tineke Koks, Iet Kortschot, Marit Laan, Cees van Nieuwburg, Michiel Ruigrok, Jan Schelhaas, Marijke van de Velde, Jan Bekker, Marianne Berenschot, Tineke Henselmans,Evelien Linschoten en Helma Kuiper hun werk er tijdens het Kunstweekend van 5 en 6 juli.
Voor deze expositie laat ik me inspireren door mijn middelbare schooltijd, door water, pissebedden, exacte vakken, heldentroost en draadkracht. Een ode aan de natuur, natuurwetten, exacte berekeningen en logica. Biologie, wiskunde, natuurkunde, aardrijkskunde en spelen met water. Vogels spotten. Serieus spotten met mezelf.
's Avonds toch nog een wandeling langs het strand. Met als cadeau op de terugweg een bijzonder vogelgeluid. Het klonk als een nest jonge spechten, en het geluid van krekels of sprinkhanen. De Merlin Bird ID app aan en die zei: Sprinkhaanzanger. De vogel zat in de duinbegroeiing en helaas heb ik geen telescoop ogen. Dat zou toch leuk zijn, voor mij. Ach het geluid was ook al een feest. Focus op het kleine geluk. Ik zeg het nog even. Want ohww, wat maakte ik me toch weer druk om toeristen in de kwetsbare duinen, die verboden zijn om te betreden. Is het mijn probleem? Nee, niet echt. Laat het dan los. Neeeee, lukt niet. Oké, een beetje loslaten. Doorlopen en de mensen hun balspel laten spelen in het kwetsbare duingebied. Er van af rollen is toch ook heerlijk... grom, grom. Dus gelukkig was er een mooie zonsondergang en als toetje op weg naar huis hoor ik het geluid van een Sprinkhaanzanger. Ik maak een klein sprongetje.

Rustdag op één oor

Het zet niet echt door, maar al twee weken kriebel in mijn keel en één oor zit dicht. Vermoeiend is het, dus ik doe het rustig aan. Beetje laatste dingen afwerken, wandelen, uit oude prentenboeken knippen, genieten van de natuur, tulpen in het veld en de mooie bos die ik kreeg.

Nijntje in mijn gemberthee

Last van mijn lijf. Oorpijn, kriebel in mijn keel en moe. Dus rustig aan en veel kopjes gemberthee en wandelen in de natuur. Genieten van het licht, de volle maan, het plakje gember in de vorm van Nijntje bij strandtent Struin.

Tulpen aan tafel

Voor een verjaardag kreeg ik een mooie opdracht, om een tafelloper met tulpen te maken. Vandaag laatste details genaaid, de oplosbare vlieseline in water opgelost, werk gestreken en ingepakt. Mooie timing nu ook de bollenvelden weer vol komen te staan met tulpen. De omgeving van Callantsoog staat niet alleen vol bloeiende tulpen, het staat hier ook vol met de bloemen van de bloesems van de krentenbomen op de Nollen in het Kooibosch.
Bij het ophalen van het werk met tulpen kreeg ik ook nog een mooie bos tulpen cadeau.

Wolken aan zee

Ze zijn er weer, wolken. Er is nog geen spatje uitgevallen. Maar ze zijn er alvast.
Pip doet altijd dezelfde truc. Ze miauwt voor de deur, ik sta op, doe open, zij komt binnen en voor ik de deur van mijn atelier weer dicht heb zit ze op mijn stoel. Haha, en dan zo naar mij kijken. Komisch beest.

Tulpen en tekenen

Op verzoek naai ik tulpen. Ik gebruik daarvoor nieuw naaigaren en tweedehands damast, door mijn moeder meegenomen uit de kringloopwinkel. De tulpen komen ook op in de bollenvelden rond Callantsoog. Tijdens mijn wandelingen zie ik ze gewoon groeien.
In de avond teken ik, tijdens een les bij Rob de Vries in de Zaanstreek, drie koppige narcissen.

Teken draad

Aan het werk in mijn atelier, een wandeling aan zee en vanavond had ik weer online Art journal workshop van Mariëtte Ciggaar. Ze heeft mij een lettertype doen leren schrijven. Dat heb ik mooi al een aantal keren kunnen oefenen. Dat ontbrak me enorm in mijn leven, een goed lettertype. Nu heb ik het bijna onder de knie.

Veel zeeën meest

Ik kan er geen genoeg van krijgen, van die strak blauwe lucht met meeuwen en de duinen schitterend als goud. De volle maan nadert. Dus de strak blauwe lucht kan zomaar voorbij zijn. Ook wel goed voor de natuur, een flinke plens regen. Want nooit eerder stonden er zo vroeg in het jaar al borden met opgepast voor natuurbrand. Roken en open vuur verboden. Onze regenton is ook al leeg. Dat regenwater hebben de muurbloempjes in de bakken gekregen.