Welkende tulpen

Kwetsbare vlinders en tulpen van twee weken oud. Nieuw werk uit de serie 'Schijnen in kwetsbaarheid' opgespannen.

Verwelkende tulpen

Vergankelijkheid, tja, skeletten aan zee of ergens anders langs mijn wandelroute, allemaal mooi. Tulpen die vergaan. Ook mooi. Bij m'n pa wil ik het niet zien. Dus hup doe het nog een tijdje.
Ik kreeg tien dagen terug een flinke bos tulpen en nu zijn ze op hun mooist. Of misschien morgen nog mooier. Ik spit wat in de tuin, app met m'n pa en werk in mijn atelier. Vanmorgen begon de dag super. Door het goede nieuws dat m'n pa zich beter voelt en dat de verpleging dat ook zag. Dat geeft hoop. En ineens dol op het gezegde 'Hoop doet leven'. In de tuin springt het ook. De rozenbottels lopen uit en de donkerpaarse krokussen staan er statig bij.

Spitten

Om m'n neus fris te maken nog even een aantal bomen van de Meer Bomen Nu hub planten. Daarna even werken en op bezoek.

Naar en raar

M'n ouders hebben al een aantal dagen corona. Ik werk met de telefoon in de buurt. Op de hoogte blijven van de toestand van m'n ouders. Dacht zelf nog weinig over covid na. Helemaal niet eigenlijk. Pas weer nadat ik na een feest de volgende dag een kriebel in mijn keel had. Dat het nogal onhandig was om zo vlak voor de opening van mijn expositie naar een groot feest te gaan. Gelukkig bleef het bij de kriebel. Een week later blijken mijn ouders besmet met corona. Bah. Beide naar ziekenhuis, met ambulance. M'n ma vorige week vrijdag, zij is goed opgeknapt, m'n pa vanavond.
We gingen mee met onze pa.
Vele onderzoeken volgden. Het was niet best met hem.
Gelukkig ging het na de zorg, zuurstof, medicijnen en infuus, in het ziekenhuis al snel beter. Hij mocht blijven. Loop maar mee naar zijn kamer hoor. Wij mee naar z'n kamer. Stonden we ineens in een zaal met mensen met corona. Dat was gek en fijn. "We laten ze niet alleen" zei een vriendelijke verpleegkundige, nadat ik verbaasd op het visitekaartje van de afdeling naar de drie bezoekuren keek. Gelukkig is hij sterk als een beer. Die repareren ze wel weer.

Opening natuur

Vanmiddag was ik aanwezig bij de opening van expositie 'Between Art & Nature' in Klein Zwitserland, in Schoorl. Een expositie van Maartje Blans, Gigja Reynisdóttir en Karen Winnubst.
De galerie zit tijdelijk in een voormalig pension. Boven en beneden zijn er kleine kamers. Nu ingericht als expositieruimtes. Beneden is naast de expositie van de drie vrouwen ook ander werk te zien. Al eerder zag ik de kleine schilderijen van Erik-Jan Vaandering. Vandaag was ik weer dol op dat kleine werk. Boven trof ik een aantrekkelijk werk met geel van Mauricio Escobar. Het werk op de foto ernaast is van Gigja Reynisdóttir.
Thuis in m'n atelier nog een aantal miniatuur werken gemaakt uit de serie Rare vogels.

Aardig wat bomen

Vandaag mocht ik bomen halen voor onze nieuwe tuin. Via Meer bomen nu nam ik bomen, struiken en druivenranken mee. Er waren vrijwilligers die mij aardig hielpen. Ik werd er zelf ook aardig van zag ik terug in de auto. Heel blij mee. Wel even niet nagedacht over het spitwerk na het gratis ophalen. Dat ophalen was nog het gemakkelijkste. Alhoewel. Ik deed er wel wat moeite voor om me in te schrijven als plant locatie. Maar gelukt. Al een aantal bomen plek gegeven. Zand afgegraven en vervangen door aarde en compost. De ranken staan tot hun vierde oksels in het water. Die mogen binnenkort de grond in. Lekker tegen de warme muur. Ik zie ze nu al groeien.
Een paar miniaturen uit de serie Rare vogels gemaakt en gewandeld aan zee met mijn nicht Marieken en Steven.

Tienen taart en rare vogels

Teun heeft voor haar eerste toets van haar opleiding een tien gehaald, medisch rekenen. Dan krijg ik taart zei ze. Gelijk heeft ze. Je kunt het leven maar beter direct vieren. Dus maakte ik een hazelnotentorte, van het recept van Jamie. Beetje ongeduldig, want m'n zus kwam meteen mee vieren. Dus de chocolade is gesmolten op de nog warme taart, in plaats van 'droog' er op. Warm ook heerlijk.
Begonnen aan nieuwe miniaturen uit de serie Rare vogels. Ze vliegen, uit allerlei winkels, de deur uit. Heel blij mee. Dus snel nieuwe maken.

IJsvlinder

Vlinders in m'n atelier

Of het nu komt door Valentijnsdag of niet. Vandaag maakte ik vlinders in de serie 'Schijnen in kwetsbaarheid'. Zaterdag kwam ik onaf werk tegen tijdens het opruimen van mijn atelier. Ergens onder gestopt en vandaag wist ik nog te herinneren waar en maakte het werk af. Liefde commercieel of niet, is mooi. Heb lief, met name jezelf. Dan kun je het delen.
Teun en ik kregen allebei tulpen op zondag. Ze lenen zich altijd goed voor de foto.

Vreugde sprongetjes

Of het nu komt door de opvliegende vogels of door m'n goede stemming. Misschien wel het besef van leven. En dood. Ik ervaar enorm geluk lopend over het strand. Geniet van de stilte en de schatten in het zand. Er liggen bloemblaadjes. Wat is hier gebeurd? Zo vlak voor Valentijnsdag gaat m'n hoofd aan de haal met romantische verhalen over die bloemblaadjes op het strand.
Ook de verbazing over de schoonheid van skeletten op het strand. Daar kijk ik altijd graag naar. Bizar. Dode dieren hebben een schoonheid. Ook een mooie veer met wit rondje. Een roofvogel op het strand? Nog niet opgezocht wie die heeft verloren. Vast een bonte kiekenarend. Ik doe nog even een huppeltje met de meeuwen. Geniet nu.
En ohja ook nog gewoon gewerkt. Het is immers gewoon ook maandag. De dag wel heerlijk begonnen met een overgebleven stuk hazelnoottorte, naar het recept van Jamie, en een heerlijke strandwandeling met sprongetjes.

Teun 22 jaar

Een heerlijke verjaardag was het! Ons eerste feest in Callantsoog.

Chocolade dadels, toum en Teun

Morgen is Teun jarig en voor haar verjaardagsfeest zijn we druk aan het voorbereiden. Ik heb dadels in de pure chocolade gedipt. Voor bij de Karma kebab voor de gasten morgen maak ik toum. Dat is een soort knoflook mayonaise. De spruiten gaan er zelfs uit. Want dat zegt ze op youtube. Dat dat uitmaakt voor de smaak van toum. Het is even een werkje. Ik vind het verrukkelijk. Ook drie kilo appels geschild en bestrooid met kaneel. Dan kan die morgen gebakken en is de kaneel er goed ingetrokken, ook hmmmm.
Blij ook dat Teun haar verjaardag thuis viert. Ze is net terug uit Costa Rica. Lekker 11 weken genoten van de natuur en de zon. Al drie jaar op rij is ze in het buitenland. Gezellig samen vieren. Zin in morgen.

Set van 10 kaarten

Nieuw toegevoegd aan mijn webwinkel zijn deze kaarten in een set van tien. Te bestellen bij Op.

Lekker potje loskomen

Na de opening van de expositie gistermiddag is er nu ruimte voor ruimte. Al die vragen en twijfels komen tot een eind als de opening achter de rug is. Zo veel geluk! Mooie vrienden, studiegenoten en collega's die gisteren kwamen op de opening en dan nu gewoon naar zee lopen. Wat mooi! Dichterbij emoties als je knetterhard hebt gewerkt naar een expositie opening toe. Alles komt los. Hoeveel geluk ik heb. Zo veel warmte kunnen ervaren en ervaar ik nu. Een dweil. Alles is er en dat is goed. Geniet van het moment. Want zoals Goldband in het werkproces vaak in m'n atelier zong, iedereen gaat dood. De zee is prachtig verlicht. De meeuwen maken hun heerlijke geluiden. De algen maken zee-psop. Ach wat een huilebalk ben ik. Ik huppel en huil van geluk. Kan me niet schelen of er iemand kijkt. Als je openlijk kan klagen over de dingen mag je ook je huppeltje laten zien. Mijn huppeltje de duinen op en af. Liefde.

Opening expositie

Vanmiddag is om 15:00 uur de opening van mijn expositie 'Wonderschoon en de stilte van eenzaamheid' bij galerie Zône in het centrum van Leiden.