Het woord van Inktober van 7 oktober is Starfish. Ik raap wat zwerfvuil, loop naar de vuilcontainer en kijk in een poeltje of er toevallig een zeester in zit. Ja. Snel een foto voor mijn tekening. Wandelen werd blikjes van het strand rapen. De storm heeft naast blik ook sterren op het strand geworpen. Afschuwelijk veel zeesterren, echt verdrietig om te zien. In dubio wat te doen. De zeesterren houden zich vast aan het blik en zitten ook in de aangespoelde plastic flessen. Hun planten zijn door de storm losgerukt, dan maar pakken wat je pakken kunt lijken ze te hebben bedacht. Maar het blik is slecht om achter te laten. Straks bezeert een meeuw of ander dier zich er aan. Dus schud ik ze uit de flessen en de kapotte blikjes. Het voelt rot als ze zich vastklemmen en ik ze los probeer te poeren met een stokje. Toch doe ik het. Want het blik is scherp en waardeloos als het achterblijft in de branding.
Terwijl ik duizenden aangespoelde zeesterren zie en honderden meeuwen aan een feestmaal zie, bedenk ik dat ik helemaal geen zeester ga tekenen. Ik ga Merijn van Berlo tekenen. Hij kreeg gister met Choux een Michelin ster. Moet ik het nog verantwoorden met een tekst?
Choux op de een of andere manier aan zee verbinden. Nee, het is toch mijn tekenblok. Ik doe mee aan Inktober, volg de richtlijnen, en soms wijk ik iets af. Ahoy kapiteintje!
Vanavond had ik weer online tekenles van Mariëtte Ciggaar!
