Jan van Gent aan zee

Blauwe reiger

Dag Jacob

Met een Italiaans ontbijt geniet ik van het begin van de dag. Koffie met appeltaart, was over van mijn verjaardag van gisteren. Daarna namen we met een volle zaal afscheid van Jacob. Een prachtige vent, met luide stem, grappig met een kleine treiter humor in de achtergrond, een gouden hart, voor altijd een kind. Voor hem was ik dan ook altijd 'de moeder van Teun'. Mijn naam of verdere rol was onbelangrijk. Hij was dol op kinderen, alle kinderen. Hij was ook dol op het leven, spelend, soms vervelend, een heerlijk mens en jammer dat ik zijn laatste optreden heb gezien zonder het te weten. De spreekstalmeester van de zweefwedstrijd op De Parade, een enthousiaste man. Jacob met zijn koe Helena.
Het is nu de tijd van de Sint-Jacobsvlinder rupsen en ik probeer een brug te slaan, lukt niet. Dag Jacob. Genoten van een groot mens.

Jarig met vlinder en vogels

Ik bak appeltaart, maak Maleise laksa soep, met de kruidenpasta van Mariëtte. Krijg vooral allemaal boeken van visite die spontaan komen. Over en met vogels, en een vlinder gemaakt door Floortje. Groene Adidas schoenen van Teun. Mooi om je verjaardag niet te vieren en dan toch heel de dag jarig zijn met dierbare mensen, die gewoon (achterom) komen, met en zonder cadeaus, taart, soep en bier.

Fazant met open raam

Grutto met ezelsoor

Nu Yve weer terug is naar Lissabon en ik weer in m'n atelier werk maak ik direct maar een grutto. Gisteren gingen we hier in Callantsoog nog op zoek naar een grutto. Wel kluten, kemphanen en sterns gezien. Het leek me zo leuk voor ons, omdat ze ook in langsgaan in Lissabon. Ze eten daar, vlakbij het vliegveld, om daarna hun tocht te vervolgen, onder andere naar Nederland.

Aalscholver

Als ik ze dan toch zo vaak zie paalscholven, kanaalscholven en zeescholven, ze zie overvliegen als ik naar boven kijk. Dan kan het niet anders, wellus, dan dat ik er eentje maak, een aalscholver.
Verder doe ik elke dag een rondje door de tuin. Wat ben ik blij met de klaprozen, vandaag eerste witte bloem van stokroos (foto mislukt) en slaapbollen.

Vliegerfestival en Project de Nollen

Twee uiterste vandaag bezocht met Yve, of toch niet. Beide was het een feest. Hier in Callantsoog is dit weekend het vliegerfestival. Gisteren toen ik Yve ging ophalen uit Amsterdam was het boven de duinen al een feest. Harry Potter achtige taferelen. Vandaag gingen we even kijken. Genoten. Daarna (ging ik weer) naar Project de Nollen van kunstenaar Ruud van de Windt, als verrassing voor Yve. Want ik had kort geleden zo genoten van mijn bezoek daar. Was weer het geval. Wat een inspirerende omgeving en indrukwekkend project.

Lucebert in Stedelijk museum Alkmaar

Met Yve naar Lucebert expositie in het Stedelijk museum van Alkmaar. Daarna een frietje bij Bello in Bergen. Dat hoort bij onze traditie, een logeerpartij met bier, kunst en friet van Bello. Een prima combinatie wat ons betreft.

Rondom gelukkig

Daar is de zon. Mijn vriendin uit Portugal komt logeren. Dan ga je toch anders naar je huis kijken. Zo ook naar de mand van Pip. Die was veel te klein. Dus verlengen. Door de midden geknipt en wat vilt, viltwerk, stuk van een wollen deken en schapenwol toegevoegd. Heerlijk onder de bomen in het gras zitten werken. Het witte met groene vilt was een een vilt cirkel gevilt tijdens een 'Live changing workshop' bij Claudy Jongstra. Dat ging om de ervaring, niet om het resultaat. Dus die lag te niksen in mijn atelier. Mocht best verknipt. Het beige vilt is van één van de schapen van het ECN die Teun mocht scheren. Kan ze ook al, schapen scheren.
Op de tafel is te zien hoe ik werk, en misschien ook hoe en wie ik ben. De mand van de kat is een ovaal en zo maak ik dus een mal van die ovaal. Ik scheur, plak en knip een ovaal vorm van karton. Verder zie je gewoon alles eigenlijk, in m'n blote kont op tafel, zou je kunnen zeggen. Koffie drink ik uit een grote mok. De tuin is wild, insect- en vogel vriendelijk en (wordt geheel) inheems. Ik ben dol op buiten zijn, maar dan wel in het gras in de schaduw. Met een beetje wind, heerlijk. Zwaluwen vliegen boven mijn hoofd af en aan. Ekster is aan mij gewend en komt zelfs om rozijnen of pinda's vragen. Altijd bij dit soort dagen begrijp ik dat je je huis een naam als 'Rondom gelukkig' wilt geven.

Fijne wolkies

Kluut, klaprozen en een kneu met nieuwe kleuren.

Met handen verbonden

Ik werk in mijn eentje, maar nooit alleen. Omdat ik vandaag veel verschillende kleuren naaigaren gebruikte dacht ik aan hoeveel mensen er bij me in gedachte komen tijdens het werk. Maartje Jaquet vandaag. Jaren terug zei ze, over de naaimachine, dat ze draad inrijgen irritant vindt. Misschien inmiddels achterhaald. De zin in mijn hoofd niet. Gisteren en vandaag twee kleurrijke kieviten genaaid, veel garen wisselen en inrijgen. Ik doe het zo automatisch, en met gemak.
Bij werk keren denk ik aan Elzina Juffermans. Ze heeft het mij ooit geleerd. We gingen ooit eens kleding voor onze meiden maken, schoolreis outfits waarschijnlijk. Toen gaf ze een prima tip van het keren van je werk. Je naald in de stof te laten staan. Dat keert goed. Nou, ik keer mijn werk nogal eens. Dus denk ik ook vaak aan Elzina.
Als ik garen pak kom ik de mooie oude houten klosjes van mijn overleden tante Jo tegen. Dan is die in mijn gedachte tijdens het werk, lieve tante Jo. Zij deed ook veel met textiel. Ook mijn moeder, volle nicht van tante Jo. Als kind zat ik achter aan tafel te kijken hoe mijn moeder zat te naaien. Toen ik een jaar of vijftien was begon ik mijn eigen kleding te naaien. Daarna de bekleding van mijn eend en installaties op de Rietveld Academie.
Ik heb er wel eens over gelezen. Dat handwerken doorgeven aan je familie, kinderen, leerlingen, dierbaren een mooie bijkomstigheid heeft, dat je dan aan de persoon denkt tijdens die handwerk handelingen. Bij mij is dat echt zo. Verbonden met draad en naald.
Van de klaprozen in onze tuin blijf ik genieten. Helemaal nu er wat zon was vandaag.

Blauwe reiger, mus, ekster

Een blauwe reiger uit mijn serie Schijnen in kwetsbaarheid. Een ekster en mus uit de serie Rare vogel heb ik afgewerkt, door te strijken, te pletten en daarna op een karton plakken. En een aalscholver vloog over zee.

Zilverreiger

De papaver is het gewoon, nou ja gewoon... absurd ongewoon eigenlijk, blijven doen in de opvangbak voor regenwater. Groeit naar het licht toe. Wat is de natuur toch knap.
Ik maak vandaag een zilverreiger. Die zijn ook al zo knap. Ze vliegen zo leuk met hun voeten. Elke keer word ik daar blij van als ik ze zie overvliegen. Pip is ook knap. De kat is ook met regen altijd buiten. Haar vacht stoot het af of zo, weet niet precies hoe het werkt. Maar ze is totaal anders dan onze bull terriërs, die wij hadden. Die gingen met regen echt de deur niet uit. Zelfs niet bij een paar spetters.

Van voor naar achter

Van links naar rechts. Dat muziekje krijg ik van het contrast van licht en wolken in m'n hoofd. Aan de ene kant stralen door het dikke wolkendek en aan de andere kant heldere lucht. Dat kan met die windkracht snel anders zijn. Dat die wolken mijn ineens inhalen en ik een vette bui op m'n kop krijg. Ik loop snel een stuk over het strand en ga dan met de wind in mijn rug weg van de dikke donkere wolken terug naar huis.
In mijn atelier zijn de nieuwe werken uit mijn serie Rare vogels geplet, gestreken en op karton geplakt. Voor museum De Wieger heb ik weer wat werk op tweedehands damast gemaakt en het bevalt me. Zeker ook met gouden garen.

Rondje rood

Ook paars, lila en roze. Rondje langs de klaprozen. Zo veel regen, dus op zoek naar wat lichtpuntjes. Gemakkelijk gevonden, de deur uit en daar is het licht. Haha, alsof ik door de hemelpoort stap, zo lijkt het, hoe ik het schrijf. Nou gewoon de massief houten achterdeur uit, niks niet poort. De deur naar ons hof, dat wel. Want wat hebben we nu een fijne tuin. De papaver die maandag om ging geeft gewoon bloemen terwijl het in de water-van-het-balkon opvangbak ligt. Das toch fijn. In mijn atelier knip ik uit oude prentenboeken. Even de rust en inspiratie vinden om er nieuw werk mee te maken. Knippen kan altijd. Gewoon in beweging blijven, blijven maken, dan komt er vanzelf meer beweging.

Feestelijk ontbijt

Gisteren vergeten de gebakjes op te eten die Mars bij de bakker had gekocht. Dus stond ik op met de gebakjes in mijn hoofd. Weer eens wat anders dan een liedje. Dus koffie met gebak werd mijn ontbijt. Verrukkelijk Italiaans ontbijt. Term heb ik eens bij mijn vriendin in Lissabon bedacht, toen we verse cake als ontbijt aten.
Drie werken uit mijn serie Rare vogels gemaakt. Ik deed een poging om een nat geregende huismus te maken. Met veren door de war van water en wind. Want wat een regen. En las ik ook nog eens dat de jongen er onder lijden. Door koude sterven, vanwege niet helemaal kunnen opdrogen en dus steeds minder gaan bewegen en dan gaan de ouders ervan uit dat ze genoeg te eten hebben gehad. Zielig.
Mijn nicht op Aruba is vandaag jarig. Dus was het eigenlijk een prima idee om vandaag de gebakjes te eten. Twee halfjes, één halve slagroomschnitt en een halve kardinaal. Want ik wil nooit kiezen. Dubbel op.