Ik ben vannacht tot half 2 bezig geweest voor de
Fair voor Loek. Ik heb alles uit de kast getrokken, alle prullen en knutsels en viltsels, niets nieuws maken, maar samenstellen met wat ik allemaal al heb. Ineens werden het colliers van gevilte stukjes. Die moeten natuurlijk er mooi bij liggen, want ja zo doen Japanners dat ook, eigenlijk is de verpakking belangrijken dan het geschenk. Dus op zoek naar een bedrijf die dozen levert. Dat viel mee, maar ja dan moet je er meteen 100 aanschaffen. Hm, dat valt tegen. Dus nog maar eens zoeken, ook op marktplaats. Nee, te veel om te investeren voor de fair. Dus karton uit de kast en dan maar zelf maken. Ik zet mijn schaar in het karton en baal al direct, grrrr dat knipt voor geen meter, snijden heb ik geen zin in, dat precies uitmeten en concentreren met een altijd te bot stanleymes. "Lampje" (ik was zojuist ook het oefen-naaizakje van Teun tegen gekomen, zie eerste foto) ik maak de verpakking van een oude deken. En zo kwam het dat ik een prachtig product heb en een hobby, want wat heb ik een plezier en hoe anders voelt dit dan echt werk maken. Zo zou het echte werk ook kunnen voelen, maar ja dan ben ik wel direct weer mijn hobby kwijt, dus dat doen we nu dan nog even niet.
En om het te vieren aten Teun en ik tussen de middag lekker pannenkoeken.
 |
| 150 |
 |
| 150 |
 |
| 150 |
