Reünie Lutma

Vanavond hadden we een kleine reünie van de AHK. Bijna dertig jaar terug studeerden we met elkaar in de Lutmastraat en het voelde ook zo. Haha, nee, alsof het drie maanden terug was.

Samen aan kop - Haringhuizen

Bij deze nodigen we je uit voor de expositie van Jet en mij. De hele maand juli was onze installatie te zien in Galerie Zône in Leiden. Nu komt het werk naar het Kerkje van Haringhuizen. Te zien tijdens de Open Monumentendagen 2023. Zaterdag 9 en Zondag 10 september van 10:00 tot 17:00 uur. Op zondagmiddag van 15:00 tot 17:00 uur zijn wij aanwezig. Eventueel ook aanwezig op afspraak en verzoek. Kom kijken.

Wij zien de bui al hangen

Voor mijn verjaardag kreeg ik lunch, die aten we vandaag op. Fijn van die uitgesmeerde verjaardagen. Ik ben immers op 27 juni jarig.
Heerlijk was het met Monique in De Princen Keet. Daarna even wandelen aan zee. We waren er toch. De bui zagen we wel hangen. Namen er zelfs foto's van. Dat we daarna tot ons ondergoed nat waren hadden we dan gek genoeg niet door. Heerlijk onnozel dat verlaat verjaardagscadeau met Monique aan zee.

Nieuw snavel

Onze zeepdispensers kregen van Piet nieuwe snavels. Die snavel past Marcel en mij ook.

Bekers naar Blauwdruck

De mensen die bij Blauwdruck in Zwolle komen drinken veel. Of ze drinken groot. Ze houden van groot. De grote bekers mochten worden aangevuld. Fijn in blauwtinten. Leek mij toepasselijk. Andere kleuren, zoals die ik van de week uit de oven haalde, met paars, geel en oranje, ben ik ook voor Blauwdruck maken.

Het giet

Omdat de nieuwe bekers zo goed gelukt zijn en ik er zoveel plezier in had giet ik nog een keer. Het weer doet mee.
Speciaal voor het servies uit de serie Zeee heeft Floortje Bakker samen met mij labels gemaakt. Met grapjes, alsof het om textiel gaat. Daar hou ik van. Gelukkig vindt Floortje dat ook grappig en maakte we samen super leuke labels voor bij het servies geïnspireerd op de kust aan de Noordkop.

Een kaartje sturen naar Kunstuitleen Alkmaar

Vandaag bracht ik mijn nieuwe kaarten naar Kunstuitleen Alkmaar. Tien nieuwe kaarten, of eigenlijk tien soorten. Als je ze alle tien wilt, hoef je er maar acht te betalen. Das namelijk een actie van Kunstuitleen Alkmaar. Super hebberig word ik daar altijd van.
Natuurlijk ook even de expositie Ode aan Alkmaar bezocht. Nu dus verliefd op het Kaasmeisje van Cora Vries. De werken van Bas Witkamp en Bob de Mon spraken me ook. Sowieso genoten van de expositie, een soort speurtocht door hoofden, verlangens, herinneringen en bijzonder normale plekken uit het heden en het hoofd.

Zeeën van kleur

Na een jaar de glazuur weer uit de kast. Dan krijg je dus dit als resultaat. Kleur. Voor een vriendin had ik een tijd terug een saké-set gemaakt in geel en oranje tinten en voor een Sinterklaascadeau had ik paarse glazuur gemaakt. Naast mijn gebruikelijke groen en blauwtinten ging dit er allemaal op. Vast geïnspireerd door ons huis uit de jaren zestig. Die heeft namelijk ook geel, oranje, roze en groentinten gekregen.
Keramiek blijft voor mij magisch en inspirerend. Ik dook vanmiddag direct in de keramiekkast om bekers en bordjes uit mijn serie Zeee te herglazuren.

Bloeitijd

In de bloei van m'n leven. Ohneeee, hahaha. Terwijl de oven een glazuurstook van 1130 graden stookt loop ik rondjes om het huis. Heel de tijd. Een stook duurt meer dan één dag. Dus dat zijn veel rondjes. Tijdens één van die rondjes ontdek ik dat de peer, gekregen bij de bomenhubs van Meerbomen Nu, nog een keer in bloei staat en dat de hibiscus, waarvan de bomen determineer-app zei dat het een salamander was of een meidoorn, ook een bloem heeft. Nog een rondje.

Côte de glazuur

Biscuitstook is klaar. Warm werk uitpakken. Voor het eerst glazuren in ons huis in Callantsoog. Alles uit de kast. Wat had ik ook al weer allemaal? Ja allemaal! Ook geel, oranje en paars kwamen uit mijn glazuurkast. Want als je goed kijkt naar de kust, dan zie je meer dan alleen maar groen en blauwtinten. Die ik altijd gebruik voor mijn serie Zeee. Er zijn heel veel kleuren te zien. Zeker nu, in het zomerseizoen, in de vorm van zwemkleding en parasols. Plus ik had al een paar jaar terug het idee om meerdere kleur toe te voegen. Zaadje is ontkiemd. Dus vandaag extra kleuren toegevoegd aan mijn bekers uit de serie Zeee. Serie servies geïnspireerd op de kust van Callantsoog. Aan de Noordzee, in de kop van Noord-Holland.
Vandaag nog drogen. De zon helpt. Morgen glazuurstook op 1130 graden.

Afwerken bekers

De bekers zijn droog. Ze kunnen worden afgewerkt. Broos en breekbaar is het nu. Eerst snij ik met een mesje de gietresten weg. Daarna schuur ik ze met water, dienblad en een spons mooi glad. Eentje had een te grote ongelijkheid, naar mijn zin, die brak ik en maakte er een korte beker van.
Strak in de oven. Morgen stoken op 960 graden, de biscuitstook.

Vork door de wolken

Als kind vond ik dus toetjes waar met een vork een patroon doorheen was getrokken het allerleukste toetje. Nu loop ik de duinen op en zie ik dat je dit ook met wolken kunt doen. Een wolk waar een vork doorheen is gehaald is nu mijn favoriete wolk. Ook een soort toetje, zo aan het eind van de dag. Dag toetje.

Wee Wee, Zee zee

Werken en wandelen is soort van vast schema. Gisteren samen wandelen. Vandaag op repeat. Nog een keer! Nog een keer. Fijn twee dagen achter elkaar wandelend de dag bespreken. Dat doet goed.

Ruilen, mieren en klieren

Al een jaar of vijftien hebben we zeepdispensers in de vorm van een eend. Uit de snavel komt het vloeibare zeep. Snavels zijn inmiddels gaar. Gelukkig ken ik hele slimme vogels. Zaterdag kreeg ik nieuwe snavels. Heel blij mee.
In ruil voor nieuwe snavels naaide ik vandaag een Renkoekoek. Zonder papier, want dat was al maanden het verzoek.
Vandaag vlogen de mieren weer vliegend het nest uit. Voor de bruidsvlucht. Dat deden ze vorige week donderdag ook al. Meestal doen ze dat synchroon met andere nesten. Hier deden ze dat synchroon met nest op een halve meter afstand. Ze doen dit synchroon om incest te voorkomen. Tijdens deze bruidsvlucht slaat de Koningin voldoende sperma van verschillende mannetjes op voor de rest van haar leven. Ik las dat dit 23 jaar is. Indrukwekkend, is mijn gedachte. Om te paren met een andere kolonie is het zaak om tegelijkertijd uit te vliegen. De mannetjes die onhandig vliegend het hoogst komen mogen de Koningin sperma geven. Na de vlucht bijt de Koningin haar vleugels af. Zitten in de weg.
Net als bij bijen is de Koningin de enige vrouw die vruchtbaar is. De mannetjes hoeven de vleugels niet af te bijten. Ze sterven op de grond of in de snavel van een meeuw. De spin naast het nest heeft ook een fijn avondmaal. Het web trilt er van. Sowieso oppassen voor de vliegende mieren want zelfs de wolk lijkt zin in een hapje vliegende mieren te hebben. Ik zie in ieder geval een kop met open bek, en ogen, in de wolken.

Grappen en grollen in het Cobra museum

Wel serieuze grappen en grollen natuurlijk. We gingen de tentoonstelling 'Cobra 75, Grenzeloos en vrij' bezoeken en deden die van Picasso er voor het gemak ook bij. 'De andere Picasso'. Al het werk van Picasso was vast al jaren ondergebracht en gereserveerd, want 2023 is het vijftigste sterfjaar van Picasso. Dus rede om exposities te organiseren. Een slimme oplossing van Cobra om een geheel ander thema te kiezen. Namelijk zijn keramiek, kindertijd en decorbouw. Inspirerend en speels. Zelfs na het schokkende verhaal over de vrouwen in Picasso's leven, verteld door vriend Jan. Die daar een boek over aan het lezen is.
Boven is de tentoonstelling 75 jaar Cobra, over spelen gesproken. Fijn hoor. Wild, los, vrij, vrijer, speels, speelst. Grenzeloos en veel piemels. Oh nee dat was bij Picasso.
Werk op de foto's is van Pablo Picasso, Karel Appel, Corneille, Romuald Hazoumè, Jean Michel Basquiat en schaduw op de muur van Jan.

Gieten en zee

Bekers gieten, rondje tuin en wandelen aan zee. Eenvoudige ontspanning.

Knapperig en broos

Alsof het weer voorjaar is. De bloemen en bomen in de tuin schieten met groen. Niet alleen groen, ook bloem. Het is een feest. Das wel heel fijn, want klei gieten vergt tijd en geduld. Dus kan ik steeds in de giet pauzes rondjes doen door de tuin.
De gegoten bekers van gisteren staan in de keuken te drogen. Heel aantrekkelijk voor visite. De leraar in mij vind dat dan weer leuk, om uit te leggen hoe broos, licht en breekbaar de klei in dit stadium is.

Klei kruipt waar het niet gaan

We zijn nog lang niet toe aan mijn keramiek atelier. Maar na een jaar zonder moet ik vandaag klei gieten. Dus plekje vrij gemaakt. Heel voorzichtig en zeker uit de buurt van het gips blijven. Riskant, want gips in de klei kan tot explosie leiden op hoge temperatuur in de oven. Dan is alles om dat werk heen ook kapot. Maar het moet. Ik werk zo net, gips en gips-stofvrij mogelijk. Tuin is daarbij een extra werkruimte.
De bekers zijn twee bestellingen en voor Blauwdruck Zwolle. Eerst gieten, drogen, schuren, drogen, biscuitbakken, glazuren, drogen en glazuurstook.
Afwachten wat het wordt natuurlijk. Blijft ook een proces met toevalligheden en invloeden waar ik niet altijd invloed op heb. Het is een activiteit. Wel fijn. Helder werken met gietklei. Duidelijk volgens een vast schema. Lekker in de smurrie ook. De gietklei in de emmers was bezonken. Gietklei stond al een jaartje stil. Dus moest gemengd. Deed ik met boormachine. Even niet opletten en ik en heel de tuin zat onder de klei spetters. Lekker bezig.
Wel voor altijd gelukkig met klei.

Floreren bij Kunstuitleen Kranenburgh

Weer mocht ik werk brengen naar de Museumwinkel en Kunstuitleen van museum Kranenburgh. Hoera! Net zo blij als het beeld Flora van Pauline Eecen in de tuin voor het museum.