Heerlijk die regen

Teun zou op de Parade werken, in de keuken van Merijn en Bas. Dat hoefde niet. Dus ging ze hier de keuken in en maakte ze voor ons een heerlijke caesarsalade.
Ook de tuin en ik, de verzorger van de tuin, zijn blij met de regen. Alles knalt de grond uit. Normaal loop ik elke dag een rondje met de gieter. Nu giet het en groeit het. Fijn. De regenton weer vol en het gras weer groen. De jonge bomen schieten weer in het blad en de bloemen vormen knoppen. Zelfs de munt staat in bloei. Nooit eerder lukte het me om munt te houden in onze tuin. Hier wel. Heerlijk. Wel moeilijk scherpe foto's maken van bloemen in Callantsoog. Ze zwiepen. Het waait er nogal vaak. Vind ik ook al geen punt. Het neemt ook al mijn sores mee. Hup zo het duin over naar zee.

Samen aan kop

Onze installatie 'Samen aan kop' hebben we vanmiddag terug gehaald uit Galerie Zône in Leiden. Onze expositie daar, heel de maand juli, is al weer om. Er is ook wat verkocht. Das helemaal fijn.
Stagiair Jet Vlegels en ik exposeren nog een keer met onze installatie tijdens Open Monumentendag op 9 en 10 september. In het Kerkje van Haringhuizen.

Los van Op Schoorl

Vandaag is mijn webwinkel opschoorl.nl gesloten. Toen ik mijn winkel voor kunst in Schoorl begon vond ik 'Op' een geschikte naam. Er konden allerlei grappige woorden mee worden gemaakt. Zoals ophoepelen, ik maakte in die tijd hoelahoeps. Of opzouten, ik verkocht keramische zoutvaatjes van Nanda Smits. Plus het associeerde lekker met de hoge klimduin in het centrum van Schoorl. Ook was in 2015 mijn vriendin Mieke overleden en kon mijn levende leven wel wat beter dan dat het was. Ik leefde immers. Pluk de dag. Zo iets.
Eigenlijk was de naam niet eens Op Schoorl. Die kwam toen ik een webshop begon. www.op.nl was al weg. Dus werd het al snel opschoorl.nl want die was wel vrij. In Schoorl zat ik anderhalf jaar. Toen ging ik met mijn winkel naar Schagen. De naam was dus eigenlijk in 2017 al achterhaald. Maar ja, zeiden sommige, wat doet de naam? Laat het zo. Dat deed ik.
Tot nu. Weg met Schoorl. Nu onderzoeken of ik nog een webwinkel wil. Hoe groot wil ik die? Heb ik een webwinkel nodig? Nou ja, vragen die nog op antwoord wachten.

Juut, ga je mee zeilen?

Ja! Spontane actie. Femke appte of ik mee ging zeilen met Alda en IJsbrand. Even wat omzetten en ja ik kon mee.
Het was heerlijk. Wind, regen, wijn, bier, verse croissantjes, knapperig gebakken risotto, twee honden aan boord, douchen in het badhuis in de haven. Paarden, vogels, runderen en genieten van alles en iedereen. De wolkenlandschappen waren waanzinnig. De stilte tijdens het zeilen op de fok, door de wateren van Friesland en Groningen, fijn. Bijzonder om dat mee te maken. Als ik het anderen zie doen ziet dat er altijd zo koel uit. Nu mocht ik het zelf ervaren. Zeilen door smalle stroken water in het groene landschap. Leeuwarden, Dokkum, Zoutkamp, Lauwersoog en Leeuwarden.

Platte blijheid

De vijf nieuwe miniaturen uit de serie 'Rare vogels' zijn gestreken en een dag geperst onder een stapel boeken. Klaar voor foto's om in de webwinkel te zetten. Kat Pip vindt het prima. Twee keer een nat pak vandaag, nu even tukken en suffen in mijn atelier. Gezellig.

Stage cadeau

De stageperiode is voorbij, we gaan nog wel samen met onze installatie exposeren. In het kerkje in Haringhuizen tijdens de open monumentendag in september. Via de post kreeg ik van Jet drie afdrukken cadeau. Eéntje direct een plekje in mijn atelier gegeven. Past mooi tussen het werk van Maarje van den Noort, Edith Brouwer, Monique de Leeuw en Judith van Lierop.
Met Jet hebben we ook een serie gemaakt voor Pakje Kunst. Ik drukte rode kool af, op papier. Daarna drukte ik ook nog een aantal keren op tweedehands textiel, damast. Die liggen te wachten om verwerkt te worden.

Drie van de vijf

De behoefte aan vrij zijn. Vrij in mijn hoofd. Herhaling, daar ben ik ook best wel van. Ook in mijn werk. Drie keer blije, huppelende, rennende en vrije vogels gemaakt. Een kindertekening als inspiratiebron. Daarna nog twee andere miniaturen uit de serie 'Rare vogels'. Meestal gebruik ik zwarte garen. Omdat ik samen met stagiair Jet Vlegels accentkleur oranje gebruikte ben ik daar nog even in blijven hangen.
Eind van de dag nog even naar zee. Hoge golven en mooie kleur tijdens de zonsondergang.

Barmsijs, de fotogenieke dood en het plastic

Met dank aan mijn goede gehoor zag ik een nieuw, voor mij, vogeltje. Na het werk een wandeling. De duin op en ik hoorde verschillende nieuwe klanken. Bovenop de takken van de rozenbottels zaten twee kleine vogels, goed zichtbaar en niet zoals de distelvink (putter) wispelturig, vlug en druk. Ik kon er een foto van nemen en thuis uitzoeken wat ik zag. Het blijkt een grote Barmsijs. Leuk.
Een raar soort afwijking is dat ik graag dode dieren en vissen op de foto zet. Vandaag ook weer. Nog zo'n rare afwijking is dat ik plastic in het wild fotogeniek vind. Ik ruim wel eens wat op, eerst op de foto.

Voorlinden Parade

Gasten wegbrengen naar Schiphol, museum Voorlinden en theaterfestival De Parade. Vieze plaatjes en gore tekst van Rogier Roeters, nog nooit hoorde ik zo veel mensen hard lachen in een museum. Heerlijk. Neonbuizen installatie van François Morellet. Klok van Guido Geelen en veel tijd van Maarten Baas. Wel leuk dat precies vandaag Maarten Baas zelf aanwezig was om de tijd aan te geven. Perfecte timing. Kwetsbare krijttekeningen van Tacita Dean en er was een man die de wolken aan het opmeten was, gouden idee Jan Fabre.
Na bezoek aan museum naar Den Haag. Een rondje in de zweef en gegeten bij La Cantine. Teun stond daar vandaag in de keuken te helpen. Zo knap die dochter van ons. Kan ze gewoon.
Ondertussen hadden we op de oprit nieuwe gasten. Gezellig met camper. De eerste opritgasten sinds we in Callantsoog wonen. Het voelt alsof ook wij een dag met hun op vakantie waren.

Dubbel op in Pakje Kunst

Vandaag het lino druk tweeluik van stagiair Jet Vlegels en mij in de bibliotheek centrum Alkmaar afgegeven. Dus vanaf nu zijn ze te trekken uit de (voorheen sigaretten) automaat van Pakje Kunst Alkmaar. Voor slecht twee keer twee euromunten (4 euro) heb je twee originele werken van Jet en mij. Super toch?
Vrienden uit Portugal opgehaald, niet uit Portugal overigens, gewoon Amsterdam. Direct ook alle drie een Pakje uit de automaat getrokken. Veel te leuk om het te laten. Nu we er toch zijn ook even de expositie in de Grote Kerk van Alkmaar van Folkert de Jong meegenomen. Onze cultuur toer afgemaakt met een frietje van Bello in Bergen.


Beeldend kunstenaar Judith Koning werkt drie maanden met Jet Vlegels, stagiair illustratie aan de HKU. Voor Pakje Kunst maakten ze een lino druk tweeluik. Judith wilde een abstract werk maken. Is ze dol op. Dus greep ze voor dit tweeluik haar kans. De eerst druk is van een rode kool. Tweede is een lino druk van cirkels. Jet is geïnspireerd door de dood. Ze is ook in de leer bij een taxidermist. De dood is namelijk niet eng, maar kan juist mooi zijn. Beide maakte ze een dubbel druk. Elk werk is uniek. Dubbel leuk om twee miniatuur werken te trekken uit de automaat.

Druk voor Pakje Kunst

Met stagiair Jet doen we alles wat ik op dit moment ook doe. Daar hoort ook deelname aan Pakje Kunst bij. We mogen een serie maken.
Al weken ligt het in de week en vandaag was daar de deadline. Want stageperiode is bijna om. En soms is de druk van tijd handig om knopen door te hakken. We gingen aan de slag met potlood, lino gutsen en inkt.
Voor dit project lag er al een paar weken een kool in de koelkast. Die lag net als het idee voor mijn werk, ook in de week. Begon te stinken. Dus naar buiten verplaatst. Vandaag er mee aan de slag en in stukken en plakken gesneden. Op textiel, voor later, en papier gedrukt. Daarna met linodruk eroverheen. Ik had witte inkt en de vorm was een soort ei. Dat idee drukte niet door.
In de avond, na werkdag met Jet, ging ik door. Want zo ben ik. Grenzeloos als ik het naar m'n zin heb. Of, grenzeloos mijn zin doordrukken.
De bijdrage aan Pakje Kunst Alkmaar wordt een tweeluik linodruk. Dit is mijn helft. De eivormen werden rondjes. Gedrukt met zwarte inkt. Twintig stuks gaan binnenkort naar de automaat in de bibliotheek van Alkmaar.

Jutten met Jet en Juut

Na de storm de werkdag met stagiair Jet, beginnen met een wandeling over het strand. Om voor ons project 'Samen aan kop' wat wits te zoeken, vinden en verzamelen. Vreemd genoeg was het strand schoon. Misschien door de windrichting of het tijdstip. Het strand was vrij van aangespoelde schatten. Wij waren tevreden met schatten die er eigenlijk altijd te vinden zijn. Schelpen en skeletten.

De storm is gaan liggen

Na de storm en de lucht kleurt mooi. Ik moet nog even naar het strand.

Leeg halen

Zo eenvoudig om je hoofd te ontspannen hier om de hoek van de strandopgang. Gewoon de deur uitlopen, duin over en leef. Das een leuke vertieping. Ik laat het staan.

Samen op één visitekaartje

Natuurlijk is het werk pas af als er ook een visitekaartje is. Samen met mijn stagiair doorlopen we alle stappen van een kunst installatie maken, contact leggen, exposeren en alles wat er nog meer bij komt kijken tijdens een werkproces. Naast een mooi zelf bestempeld en gezeefdrukt doosje moest het afgemaakt met een visitekaartje. Net te laat klaar. De installatie van Jet Vlegels en mij is donderdag naar galerie Zône gegaan. De visitekaartjes heb ik op de bus gedaan, richting de galerie.

Uit m'n dak

Gisteren hoorde ik door het badkamerraam een brul. Ik herkende de brul. Dit was iemand die werd aangevallen door een dier. Een klein dier, zoals een kat of vogel. Daarna de voordeur open en ja hoor. Twee meeuwen waren voorbijgangers aan het verjagen. Er zat vast een jong. Ook zo.
Van een voorbijrijdende buurman leerde ik dat dakdekkers het nest van het dak hadden geknikkerd. Zo bruut. Strafbaar zelfs en dat heb ik niet eens zelf bedacht. Volgens de Vogelbescherming is het een economisch delict.
De ouders en de jonge meeuw volg ik en geef de ouders voer. Ze herkennen me en accepteren mij, want ik voer. Dat verlicht de frustratie van de dakdekkers actie.
Koolzaad groeit hier als kool. Daarom de stengels met zaden binnen gehaald, om te drogen en elders te verspreiden. Of gewoon om te genieten van het drogende bosje.