dinsdag 31 december 2019

Las Palmas

Oud en nieuw vieren we in Las Palmas, met een zwembad en een enorme tuin. Ik deed een rondje op m'n slippers. Ik liep wat rond, maakte foto's van de bloemen. Foto's van vlinders is echt niet te doen. Er zitten er hier in de tuin wel duizend, maar wat zijn ze snel. Eentje is gelukt, een gele vlinder zat even stil genoeg voor een foto. Liep ook langs de ganzen en de pauwen.
Toen ik terug liep stond er een groepje te kijken op het scherm van een telefoon. Er was zojuist een foto genomen van een gifslang, in die zelfde tuin waar ik net met m'n slippers door heen was gelopen.... Freek Vonk zei het nog. Doe hoge schoenen aan. Ik ging niet meer met m'n slippers van het pad en eigenlijk vond ik het met hoge schoenen ineens ook niet meer zo lekker lopen door het iets te hoge groene gras van de tuin.
Er waren pooltafels. We doen af en toe een spelletje. Zwemmen in het zwembad en verder genieten we van de rust, de natuur en van elkaar, met name van Teun. Morgen nieuwjaar en dan gaan we met de veerpont nog dichterbij waar Teun zal gaan werken en waar wij dan na een paar dagen terug naar Nederland zullen gaan.
Eerst een heel ontspannen oud en nieuw vieren hier in Esparza. Waar we weer zien hoe aardig, vrolijk en royaal de Costaricanen zijn. Zo loop ik naar een auto met sinaasappelen, die mooi geschild worden. Ik vraag me af of dat een oudejaars traditie is. Teun laat ik het vragen. Het blijkt gewoon veel handiger eten van de sinaasappel te zijn. Direct wordt er eentje door de midden gesneden en krijgen Teun en ik een helft. Heerlijk is die. Een auto die gestopt is bij de sinaasappel auto ziet ons staan genieten en pakt een meloen uit zijn bak. Laat Teun eraan ruiken. Daarna krijgen we allemaal een stuk van een heerlijke meloen. Ik zeg: fijne jaarwisseling!











zondag 29 december 2019

Valle Escondido Preserve

Vandaag gaan we weer verder richting waar Teun gaat werken, Alouatta bij Playa Coyote. Eerst nog een klein park bezoeken, Valle Escondido Preserve. Al weer een heel rustig park, qua bezoekers. Weer overal geluiden, volgens ons vandaag met name het overheersende geluid van krekels. Toch kunnen we het één en ander onderscheiden. We zien onder andere een zwerm parkieten, een roedel neusberen, eekhoorntjes en vele bloemen, bomen, vogels, met name fel gekleurde, en vlinders. Ja! ! ook de Monarch vlinder, waar mijn installatie 'Traveling North' met 350 vlinders van papier op geïnspireerd is en de Blauwe Morpho, heb ik geborduurd en een glasvlinder. Heerlijk. We logeren vannacht in hostel Las Palmas in Esparza, alleen de naam is al goed.








zaterdag 28 december 2019

Reserva Curicancha Monteverde

Rond acht uur worden we opgehaald om naar het nevelwoud te gaan. Als we er aankomen, tien minuten later, blijkt dat dit park dicht is gegaan, te veel bezoekers. Over een paar uur weer open.
Gelukkig voor ons, zijn de mensen in dit busje niet van plan om terug te keren en is het alternatief een super plan. De chauffeur brengt ons naar een andere plek. Het park is misschien iets kleiner, het aantal bezoekers enorm minder. Super fijn. We lopen hele stukken zonder iemand tegen te komen. Zelf zo weinig dat op het moment dat er iemand loopt Mars zich een hoedje schrikt.
Ik wil hier blijven. Wat voel ik me hier gelukkig. Het is groen, veel bloemen, vlinders, dieren, vogels, rust en al die geluiden maken mij zo nieuwsgierig. Ik weet niet waar ik het eerst moet kijken. Het nevelt een beetje, das bijzonder hebben we gister op de nachttoer gehoord. Het komt maar op een paar plekken voor. Het licht aan de ligging, de wind en de hoge bergen aan de kust. Door dat is het ook mijn favoriete temperatuur, namelijk rond de 21 graden.
Als toetje op de wandeling komen we bij een open plek waar silo's met gezoet water zijn opgehangen en het wemelt er van de kolibries, vele soorten en maten. Ook hier kan ik uren, weken, misschien wel jaren blijven kijken en genieten.
Later, in een volgend beroep, kom ik nog wel terug om te werken als bioloog, of observator, of vlinderteller, of voetpad egalisator, of welk soort mos zit er op de boom kijker.









vrijdag 27 december 2019

Goed toeren

Vandaag gaan we naar Monteverde, naar het regenwoud, of eigenlijk is het een nevelwoud. Een mooie toer. Wat een enorme bomen en zo veel groen. Onze taxi heeft onderweg een lekke band. De wegen hebben veel hobbels en kuilen. Dus gebeurd regelmatig blijkbaar. Ze verwisseld de band in een tijd waar menig Formule 1 rijder jaloers op kan zijn.
Tegen de avond komen we aan en doen dan toch direct een nachttoer in het donker. Ja iets anders verwacht je niet van een nachttoer. Behalve dan dat het gewoon op de avond is, om zes uur 's avonds worden we al verwacht. Het is immers rond vijf uur donker. Niet met schemer. Hier lijkt de wereld vierkant. Want je kunt aan het eind van de middag de zon onder die gaan. Opletten als je de zonsondergang wilt zien, want als je één tel omkijkt is de zon onder, floep.
Ik had gedacht dat ik bang zou zijn in een regenwoud, maar dat is niet zo. Misschien ook omdat het eerste dier wat we zien een slang is, die onmogelijk in je scheenbeen kan bijten, want die zit zo'n meter of zes hoog, opgerold te slapen. Bijna niet met blote oog te zien.
Verder zien we een vogelspin, die er volgend de gids al 20 jaar woont en een vaste slaapplek heeft en die is thuis. Dus die zien we ook. Tot nu toe niet heel moeilijk zoeken naar een slang en een vogelspin. Toch leuk om ze te zien.
Verder zien we nog wat slapende vlinders en vogels en vliegen er vleermuizen rond. Ohja en we horen heel veel geluiden. Met name van de andere honderd bezoekers, die ook een nachttoer met gids doen.





donderdag 26 december 2019

Howdy cowboy and girls Tope Nacional

De mensen in Costa Rica zijn super aardig. Ik had het thuis al gelezen, en het is echt waar. Heel behulpzaam en geduldig. Onderling zie ik ze grapjes maken, zelfs de politie kijkt vriendelijk naar ons en als ik een foto maak van een groepje cowboys die straks te paard door de straten zullen gaan, maken een aantal toeschouwers grappige geluiden en gebaren dat ze ook op de foto willen en enthousiast gaan ze dan ook op de foto.
Vandaag is het Tope Nacional in San José. Een paarden festival. Vanaf begin december tot 1 januari zijn er jaarlijks dagelijks feesten in de straten van San José. Er komen vandaag duizenden cowboys met luxe paarden door de straten. Indrukwekkend veel cowboys.
Ook een beetje zielig. Zo druk en er is veel lawaai, dat ik zelfs overweeg om m'n oordoppen in te doen. Voor de paarden is dat al helemaal een kabaal. Wat zijn paarden toch knap zeg. Met duizenden door de straten en ze doen het gewoon. De foto van de auto met de enorme speakers achterin rijdt dus gewoon mee in de optocht. De paarden lopen er soort van rustig voor en achter, echt knap. Ze doen hun naam eer aan. Een echt edeldier.
De cowboys zijn overigens ook nergens bang voor. Onverschrokken rijden ze zonder cap en zelfs met jonge kinderen voorop het zadel mee in de optocht. De cowboys zijn overigens niet allemaal edel. Gelukkig vele cowboys, of cowgirls wel, die rijden zonder bit en sporen, vind ik heel vriendelijk. Met prachtige kleding en hoeden. De cowgirls rijden soms in sierlijke jurken met trots en stoer te paard.
Gelukkig is het dicht bewolkt, want het zweet gutst er bij sommige nu al uit. Het meisje van de receptie van ons hostel vertelde, na mijn relaas over mijn gemengde gevoelens, dat zij niet meer gaat kijken. Soms vallen er zelfs paarden om van de oververhitting, met name als de zon strak aan de hemel staat, vertelde ze.
Tot slot: Kijk eens naar het geld. De colones hier hebben ze de meest mooie kleuren en dieren op het briefgeld staan. Te mooi om in je portemonnee te houden.








woensdag 25 december 2019

Inspirerende Kerst in San José.

We blijven nog even in San José omdat Teun morgen nog naar school moet. Laatste dag, ze vieren hier geen tweede kerstdag. Het is eerste kerstdag en we lopen rond in de straten en bezoeken een aantal parken. Ik ben razend enthousiast over de vlinders en met name de nieuwe vogelgeluiden en ook overal bloemen. Niet normaal! Ook in de bomen. Ik weet niet waar ik het eerst moet kijken. Ze hebben ook alle kleuren van de regenboog. Ik zag ook al een knalrode en een gele vogel. Er is één soort waarvan ik de naam (nog) niet weet en die lijkt op een merel en die heeft echt een heel scala aan zang en fluitgeluiden. Knetter hard ook. Goede stembanden.








dinsdag 24 december 2019

Op weg naar Teun

Mars en ik gaan Teun bezoeken in Costa Rica! Ze gaat al drie weken elke dag naar school. Ze is nu Spaans aan het leren, privéles, en logeert bij een gastgezin in een dorp naast San José.
Met z'n drieën gaan we vakantie vieren. Aan het eind van de vakantie reizen we mee tot aan Teun haar nieuwe verblijf bij Playa Coyote, hostel Alouatta. Gerund door Teun haar Parade-collega Yen en Micha. Teun gaat daar vrijwilligerswerk doen, vandaar dat ze Spaans aan het leren is.
Een lange reis, maar met een vliegtuig vol met kerstversiering opgetuigde KLM stewards en stewardessen, ik dorst helaas geen foto's van ze te nemen, goed vooruitzicht en soms prachtig uitzicht en met een reeks mooie films op het scherm voor mijn neus, waaronder Circus Noël met een heerlijke rol van Rein Hofman, kennen we ook al van de Parade, was de vliegreis een goed begin.