Op een mooie Pinksterdag

Het was een hele mooie Pinksterdag. Ik heb ze vaker. Met twee van die mooie van Pinxteren in de house, in het Koningshuis.

Mondknapjes

De laatste bestelling mondkapjes. Ik zet het laatste kusje in de vorm van een X. Alle bestelde mondkapjes zijn af. Alle deadlines zijn gehaald en de deur uit. Wat een fantastische naaimachine, die Lewenstein van mij, echt knap wat die naait.
Morgen maak ik nieuwe mondkapjes, zonder op bestelling. Voor de verkoop via mijn webwinkel opschoorl.nl

Catwalk en dierenprint

Romantiek in de gemeente bloembak naast ons huis. De bloembak zoemt weer enorm. Dat geroezemoes doet mij altijd goed. De bak trekt bijen en insecten. Terwijl ik op zoek ga naar een mooie dikke bevangt mij het gevoel van trouwen en romantiek. Ineens zie ik bruidsboeketten in de bloembak in onze steeg.
Vandaag een groot aantal bestellingen op de post gedaan. Gelukkig had ik hulp van Teun. Het schiet altijd enorm op. Zij knipt dan de losse draadjes en doet de elastieken door de tunnels.
Mondkapjes afmaken zodat ze voor 1 juni in huis zijn. Zo ook eentje met dierenprint. Ik streek over m'n hart. Want voor mijn nicht. Zij werd enthousiast van het mondkapje met dierenprint. Even over de drempel en ik naaide gewoon nog een modetrend. Ik moest lopend richting de brievenbus aan de Catwalk denken. Doe je dan de Catwalk als je rondloopt met zo'n mondkapje?
Onze kat kwam in ieder geval even gezellig om aandacht vragen terwijl ik op de terugweg romantiek in de bloembak vond.

Stofwisseling op je mondkap

Het zijn rare tijden. Haha, nu al een cliché. Zo raar dat ik rondliep met het idee om een werk op een mondkapje te maken. Raar al dat ik uberhaupt al vanaf 23 maart dagelijks mondkapjes naai.
Toen kwam het verzoek. Precies dat waar ik al een tijdje mee in m'n hoofd zat. Een kunstwerk op een mondkapje. Ik ging malen. Ineens was het op verzoek. En voelde het alsof ik op commando gezellig moest gaan doen, of iets leuks vertellen op commando. Ik weet nog dat ik afwasser was bij Peetoom, m'n eerste vaste baantje. Op een drukke zondag zei een collega, die ook met m'n moeder werkte: vertel eens iets leuks. Dat doe je moeder ook altijd. Die is zo gezellig tijdens het werk...... pffffff.... Nou. Concurreren met m'n moeder. Dat lukte natuurlijk niet. Nog ongemakkelijker als sommige gesprekken als bij het tv-programma 'First dates'. Ik hou van stiltes, maar kromme tenen bij ongemakkelijke stiltes.
Dus. Wat ga ik op dat mondkapje zetten? Zucht. Denk. Bedenk. Dan maar fietsen, afwassen, wandelen, bewegen. Hoe dan ook bewegen. Nog wat mondkapjes naaien. Want gaan zitten en het bedenken, dat werkt niet voor mij. Uit de serie Stofwisseling was ook een verzoek.
Er kwam iets. Er moest verbinding zijn, van de ene kant naar de andere kant. Ik tekende op een mooie tweedehands servet het patroon van het mondkapje en ging gisteravond aan het werk. Hij kreeg gele laarzen. Want waar die naartoe ging, daar was al een kunstwerk met een gele trui.
Toen m'n werk door de midden knippen. Slik. Dat voelde best raar. Terwijl ik dat al best wel wist. Dat van dat door de midden knippen.
Vandaag naaide ik het mondkapje in elkaar, en ondanks de kinderziektes van een eerste versie mondkapje met kunstwerk is het een nieuwe stap, een andere stap. De mondkapjes brengen me veel. Zo stond ik nooit eerder zo in verbinding. Meer contact dan ooit. Terwijl ik nergens heen mag. Gewoon via via. Mooi hoor.
Ik naaide vandaag ook nog tussendoor een grijs mondkapje. Ging ook naar Amsterdam. Wel zo mooi. Dubbel. Hou ik van. Twee mondkapjes naar twee vrienden van De Parade van vroeger. Gouden tijden herleven in de mondkapjes. Ik zei het al, rare tijden. Cliché olé!

Friese bries

Buiten om, op de fiets en aan de andere kant van mijn kant van Schagen. Even tussen het mondkapjes maken door. Ook hier is het mooi en met (west) Friese paarden.

De bloemetjes buiten

Soms kom ik niet veel verder dan m'n atelier, onze tuin en het pad van de brievenbus. Waar de bestellingen mondkapjes in gaan. Ik neem m'n camera mee. Want kijk eens wat een mooi pad. Simpele schoonheid heel dichtbij.

Hemeltje Vio J.

Dat waren er veel. Eigenlijk heb ik m'n eigen mondkapjes dealer, hier in Schagen. Eentje met een enorme vriendengroep, veel collega's, kennissen en een grote familie. Heel het Hemelvaart weekend werkte ik aan een nieuwe bestelling van Vio. Tof, dat zij ze heeft. Als je ze zelf niet in van die enorme getale hebt voelt het dan ook alsof ze een beetje van mij zijn.
Ook maakte ik een zwart mondkapje voor een knappe dochter van een ander. Eigenlijk maakte ik er twee. Want ik kon het niet laten om er ook eentje van fluweel zwart te maken, lekker sjiek, voor die mooie dochter.

Another marvelous mondkapje en een kleine terts op de mat

Of de Marvel mondkapjes nog te bestellen waren, was de vraag. Gelukkig had ik nog precies genoeg t-shirt stof over om nog één mondkapje te maken voor een groot Marvel fan.
Nog een Parade medewerker-ster bestelling en dan kun je Terts thuis op je deurmat verwachten. Of in ieder geval een stukje poster van de voorstelling van afgelopen zomer.

Schijnen in het stof

Frames op maat gezaagd voor nieuwe werken uit de series 'Stofwisseling' en 'Schijnen in kwetsbaarheid' en opgespannen. De werken zijn gemaakt van papier uit tweedehands prentenboeken en blauwe textiel met knalgele garen.

Happende kapjes

Of het nu komt dat ik in Het Jeugdjournaal een item zag over het veertig jarig bestaan van Pac-Man, of niet, vandaag zie ik Pac-Man in de stapeltjes mondkapjes.
Deze gingen vandaag de deur uit.

Intelligente vissen

Weer een speciale. Het lijkt wel alsof ze allemaal speciaal op de persoon zijn gemaakt, die mondkapjes van mij. En dat is ook zo. Van de week zag ik een filmpje, en ik zag er al meerdere, een filmpje van hoe je snel mondkapjes in elkaar kunt jassen. Nou das nou net waar het me helder werd, daar waar ik voor sta in de dingen die ik maak. Hoe simpel kunnen de lessen soms zijn. Sinds 23 maart maak ik mondkapjes. Vriendin Wilma kwam met het verzoek of ik kwam helpen om mondkapjes te maken voor de kraamzorg. Sindsdien ben ik niet meer gestopt. De verzoeken volgden elkaar op. Ik vraag me wel eens af, wat ik heb gewenst.
Omdat het zo'n eenvoudig werk is is er tijd voor muziek en ook veel gedachtes. Want mijn hoofd heb ik (bijna) niet meer nodig met het knippen en in elkaar naaien. Ik zeg bijna, want gister knipte ik voor het eerst een gat in een mondkapje. Er zou iemand langskomen en daar zat ik bij met mijn hoofd. Dat werkt dus niet. De stofschaar is scherp.
Maar goed. Omdat er ruimte is voor overdenking. Kom ik er achter, weer eens, dat aandacht, geven, verbinden en liefde mijn ding is. Ik schreef het al vele malen. Ooit zei een medeleerling op de Media Academie dat ik traag bloed heb. Dat heb ik ook. Aandacht, rust, gemak. Daar sta ik voor. Mooi toch. Mondkapjes filosofie.
Deze maakte ik voor iemand die ik ook ken van theaterfestival De Parade, een cadeau. Hij is dol op vissen en altijd als ik een patroon met vissen zie denk ik aan hem. Gek genoeg heb ik dat nooit als ik geld zie. Terwijl hij daar van is.
Natuurlijk opgestuurd in een envelop gemaakt van een Parade poster, met de kop van Terts, de directeur die vorig jaar officieel afscheid nam als directeur. Hij kijkt er bij alsof hij wist dat dat niet goed zou komen zonder hem. Wist hij al dat we intelligent onder gingen?

Fancy facemask

In de Volkskrant stond een stuk over mondkapjes. Mars liet het me lezen en daar stond iets over mondkapjes van een beroemde ontwerper. Ik weet niet eens of de foto er toen al bij stond, wel de prijs $100.
Toen het verzoek was: 'heb je ook dierenprint?' Lachte ik me vlak onder tafel. Ik??? Ik gruwel van die modegril die me net iets te lang duurt.
Na het zien van de foto van de mondkapjes van Collina Strada had ik ineens reuze zin om mezelf op de catwalk te fantaseren, met zo'n panterprint mondkapje van mij.
Zo gemakkelijk was het niet. Ik had het natuurlijk niet in mijn atelier. Ik maak immers bijna alle mondkapjes van reststukjes textiel uit mijn kast. Dus op pad. Eerst maar eens naar de kringloopwinkel, want dat doe ik eigenlijk het liefst, recyclen van textiel en papier. Niet te doen. Ook niet in de stoffenzaak. Want katoen moest het natuurlijk zijn. Zelfs de koopjeshoek van de HEMA bezocht. Behalve een roze zebraprint op een kindershirt was er niet iets geschikt.
Uiteindelijk vond Teun een wikkelrok in de kringloopwinkel in Heerhugowaard en ik een veel te duur stukje dierenprint in Schagen. Maar kijk eens hoe ik sta te shinen met m'n fancy facemask!

Hoffelijk paars

Paars hoort wel een beetje bij Prince, vind ik. Maar bij mijn ouders hoort het ook, zeker nu. Een knots van een rododendron staat in bloei. Zo is een tuinbezoek alsof je in het hof van de Koning bent. Ha! Dat was ik natuurlijk ook, want tja, pa en ma Koning x
Er gingen twee kleurrijke mondkapjes naar Amsterdam. . . ik durf het woord amper nog op te schrijven... speciaal..... met een geel elastiek. Want zij is dol op iepenzaadjes en daar hoort bij mij de kleur geel bij.