Puzzelen en mallen maken

Nieuwe gietmallen gemaakt voor bekers en biscuitstook oven ingepakt en aangezet. Dat puzzelen in Corona tijd blijft er goed inzitten. Om zoveel mogelijk borden in de oven zien te krijgen was ik aardig aan het puzzelen. Allerlei bouwstreken haalde ik uit en het is gelukt.

Omdat de voor mij zeer essentieel winkels nog altijd alleen op afspraak open zijn haalde ik alles uit de kast om de mallen voor bekers te kunnen maken. Zelfs de kleurige foam stickers die al jaren in de knutselkast liggen en de tape die ik jaren terug gebruikte voor de hoelahoeps die ik maakte kwamen nu te pas.

Bloesem post

Rondje bloesem tijdens bestelling webshop op de post doen. Ook even de mooie lage iep (een soort haag) opzoeken. Elk jaar weer prachtig hoe de zaden met een paarse gloed uit de takken knallen. Over knallen gesproken. Zie die putter daar eens tussen de takken uit knallen met z'n vel rode kop (zoekplaatje eerste linker foto).

Vanavond even rondje over de camping, ook wel volkstuin genoemd. Het voelde zo lekker camping. Was ik gewoon even op vakantie met Monique.

Monoprint borden fabriek

Engobe monoprinten op natte klei en daarvan borden maken. De zon schijnt, dus mijn werkruimte is vergroot tot in de tuin.

Monoprinten op natte klei

Verslavend voor mij. Als ik een wens kan doen, dan zou ik wensen om alleen maar werk van klei te maken. Misschien wat overdreven. Het was immers volle maan en kon ik echt niet de rem vinden.

Vandaag mocht het weer werken met klei. Want Blauwdruck Zwolle heeft nu ook keramiek van mij in de verkoop genomen. Zooo blij mee! Nu mag ik weer nieuwe ontbijt borden maken.

De techniek leerde ik kennen op een keramiek markt. Olga de Ruiter demonstreerde het daar. Ik ging direct bij haar op les. Het is als monoprinten, maar dan met engobe. Vond ik op de academie ook heel leuk om te doen. Ik liet er nog al eens een theorieles voor schieten. Bleef ik fijn bij Lies, werkplaats assistent, aan het werk in het grafieklokaal.

Collages maken

Door dat gepuzzel aan het begin van de Corona crisis leek het maken van de collages vandaag op puzzelen. Lekker werken.

Blauw en bloesem

Blauw, zelfs als ik naar de bloesem omhoog kijk, is het blauw. Werk opnieuw opgespannen.

Blij met een dooie vis

Dus fietste ik er vandaag nog een keer langs. Plus pannekoeken als ontbijt. We weten toch niet meer welke dag het is. Dus doen we alsof het zondag is. Of dat het pannekoekendag is. Hebben we dat alvast gehad. Kunnen we even afrekenen.... Toren C zit in het collectief geheugen: betalen pannenkoek.

L eerzaam

De schoonheid blijven zoeken en vinden. Leerzame dag. Hoe kan het dat ik schoonheid zie in een dode vis, op z'n kop in de vijver? Soms hoef ik de antwoorden niet te weten. Soms is het moeilijk. Waarom. Dat maakt ook niet uit. Sterren genoeg. Schouders recht, kop omhoog en daar staan ze. Daar waar ik zo van hou. Realisatie. Die kleine stipjes in het donker. Die er altijd zijn. Diep in mijn hart. Heel groot en stralend. Blijven kijken naar dat wat er toe doet. Omhoog, recht vooruit en soms naar beneden. Diep, een afgrond in. Of was het de macht die uit de hoogte kwam vallen. Dat was geen vraag. Zeker van wat belangrijk is en de rest is relatief achterlijk.

Tulp maan mal

Tulpen zijn uitgebloeid en nu op z'n mooist. De bloesem is van de rode beuk van de buren. De maan is van niemand. Die kreeg ik er bij.

Vandaag druk geweest met mallen maken. Eentje is er af. Ik herkende de werkwijze van mijn pa erin en dat vond ik leuk. Ik vond het zelf namelijk nogal goed dat ik steeds weer opnieuw probeerde om de mal precies zo te maken zoals ik voor ogen had. Niet de mal. Wel het eindresultaat. M'n pa is echt knap in het verzinnen van handige dingen met handige kneepjes. Daar dacht ik van de week over na toen ik op het IJsselmeer kitesurfers bezig zag. Mijn pa houdt van zeilen en andere jongensdingen. Vaak gingen we na schooltijd surfen of zeilen. Mijn vader knutselt graag hele inventieve dingen. Dat heb ik niet, dacht ik vrijdag nog. Vandaag herkende ik toch wat van mijn pa. In ieder geval doorzetten tot er een oplossing is.

Eén spreeuw, twee keer

Laura Zwaneveld volg ik op Instagram via Blauwdruck Zwolle, ons verkooppunt. Ik word ook steeds enthousiast door haar aanstekelijke enthousiasme voor zwermen spreeuwen. Vrijdagochtend tijdens het inpakken van mijn nieuwe werk voor Blauwdruck zag ik een spreeuw in onze tuin. Nooit zitten er spreeuwen in onze tuin en ik vind het zo mooi en klinken zo leuk. Daar moest even tussendoor een foto van gemaakt worden.

Bij Blauwdruck maak ik een rondje door de winkel, nog een rondje. Zoveel mooie spullen daar, ik moest wel iets kopen. Drie rondjes. Ik kan niet kiezen. Tot Jorien mij koffie aanbied en ik het van de toonbank pak. Daar staat ie! Die ene spreeuw! Ik kan niet anders. Ik kan echt niet een zwerm van Laura Zwaneveld kiezen nu. Ik ben gevallen voor deze.

Nieuw servies afgewassen. We hebben volgens Marcel nu een zondagsservies. Zaterdag kocht ik bij Rataplan drie borden met gele roos. Thuis had ik direct verlangen om heel het servies te kopen. Dat deed ik dan ook.

Vanmiddag gaf ik het werk van Laura een plek in mijn atelier en ineens kwam het moment van vrijdagmorgen terug. Die ene spreeuw. Wat een toeval en de vrijdag was al zo goed. Daarom ook nog even een dubbele foto. Die was ik vrijdag vergeten te posten. Gouden randjes in Kampen, wolken en één vogel in de lucht.

Liefdevol met een traan

Werkproces van een bijzondere opdracht. Dit oma, moeders, zussen, baby erfstuk vermaken tot een kunstwerk. Hou ik de vorm in de soort van hoefijzer? Eerst wel. Toch de schaar er in. Poeh, dat doen voelt nog moeilijker dan het knippen in iemands arm. Kijken, verstellen, kijken en naaien. Nog niet tevreden. Weer terug in de vorm van die halve cirkel. Ja zo? Nee. Even nachtje over slapen. Even iets anders doen. Later weer kijken wat ik wil met de vorm.

De kant rand los gehaald en gaan werken met rechte lijnen. Klaar om op te spannen. Frame van hout zagen. Opspannen, blijkt er een knoest van het frame af te breken. Nog een latje zagen en weer vast nieten en weer opspannen. Het bleek een acht stappen proces. Soms is vierkant rond.

Het was een eer om dit te mogen doen. Ik voelde het door heel het proces heen. Liefdevol met een traan.

Administratie en damast in mijn kast

Naar de kringloopwinkels. Eigenlijk de damast nog niet in mijn kast. Dat ligt altijd even in beeld. Maar damast en kast dat liep zo lekker. Ik leek wel jarig. Of nee, ik werd uitgenodigd voor het kringloopfeest. Eerst had Mars een afspraak voor twee gemaakt bij Dorcas en daarna Monique bij Kringloopwinkel Hollands Kroon en Rataplan. Oude prentenboeken en gebruikt damast. 

Werk terug uit Zwolle. Nieuw werk bij Blauwdruck achtergelaten. Nu tijd voor administratie, maandag nieuw werk maken van dat mooie damast.

Blauw blauw blauw, geniet de dag met jou

Werkbezoek bij Blauwdruck Zwolle. Wat een feest was dat. Een festival was er niks bij. We reden langs Biddinghuizen, vandaar de associatie festival in mijn kop. Linda en ik gingen samen op pad. Via Hoorn, Zwolle, Kampen en de Poepende man op de Houtsnipdijk, nee, dat is niet de naam, maar wel iets met hout en zo kom ik op die naam. Dat gaat zo in mijn hoofd en uit mijn hoofd. Over de Enkhuizen Lelystad dijk weer terug naar Hoorn en naar huis.

Wat een mooie dag. Prachtig met vele favorieten. Oud, water, goud, vogels, wind, autorijden, kletsen, koffie, wandelen, kunst en wolken. En een appeltje voor de dorst. Die hadden we nodig. Want in Zwolle hadden we de beste friet, volgen het AD. Nou dat klopte volgens ons ook. In Kampen mocht ik ooit exposeren in de Grote Kerk. Groot feest om weer even door Kampen te lopen. Maar een drankje op een terras of een take away van drankjes, dat miste we. Wel zo heerlijk om 's avonds thuis te genieten van een pot verse thee. Dat brengt me bij René Froger. Want hij en zijn gezin bracht ons indirect bij de Poepende man. Vanuit de auto had ik het kunstwerk al eens gezien. Op tv ging Froger er naartoe met zijn auto. Dat deden Linda en ik vandaag dus ook. Wel blauw van de kou, over de dijk teruglopen met een stevige wind ijskracht 6. Dat maakt het rondje compleet. Via Blauwdruck naar blauw van de kou. geniet de dag met jou.

Ik zie een patroon

Meditatiekussens aan het naaien. Vrijdag ga ik naar Blauwdruck om nieuw werk te brengen, zo ook nieuwe kussens. Mijn moeder en Dieke zijn jarig. Mijn moeder belde ik even. Voor haar geen punt dat minimale bezoekersaantal. Zij viert haar verjaardag toch liever op een ander moment. Ik ken haar niet anders dan dat zij zelf wel bepaalt wanneer er een feestje is.

Dieke is jong en ik denk dat je dan wel graag wat aandacht en cadeaus wilt. Dus knoopte ik wat ballonnen aan elkaar en fietste ik bij hem even de tuin in. Binnen hingen de slingers, precies in diezelfde kleurencombinatie als de ballonen en nu ik de foto's terug kijk zie ik ook die kleurencombinatie terug in het meditatiekussen.

Past prima bij de kleur van het rode rondje op het stembiljet bij Eva van Esch, die stond vandaag op zes. Rijmt lekker. Eva van Esch op zes. Nog een keer voor het fijne ritme in de zin.

Ik mag je kussen

Nog meer achterkanten van het werkproces. Een heel mooi, spannend en liefdevol project met een dierbaar kussen. Wat ik met de beste intenties uitvoer.