Paaspop Schijndel 2024

Vrijdag, zaterdag en zondag was het één groot feest op het festival terrein van Paaspop in Schijndel. Het begon goed met optreden van Sophie Straat in de Phoenix tent. Daarna volgden er nog vele fijne optredens van onder andere Anouk, Diøn, Sophie Ellis Bexter, Ray Fuego, Die Antwoord, Bokoesam, De Jeugd van Tegenwoordig en Elmer. Met als hoogtepunten Editors en Wende. Wat een feest van geluk, licht, show, theater, vuurwerk en muziek was het.

Cirkels van bloemen

Vorig jaar kreeg ik een hele stapel prachtige cirkels van hout. Honderd stuks wilde ik gaan gebruiken. Een mooi project. Ooit zag ik in New York een expositie met een hele wand vol petrischaaltjes met felle kleuren, geïnspireerd op schimmels. Heel mooi en daarom blijft dat beeld al een jaar of twaalf in mijn hoofd zitten. Wat ga ik maken in cirkels? Wat maak ik graag honderd keer? Wat houd ik honderd keer vol? Geen idee. Ja, wel kleine, vage ideeën. In september tijdens festival Into the great wide Open dacht ik te weten wat ik wilde doen. Me laten inspireren door muziek. Honderd favoriete liedje vertalen in beeld. Prima idee. Enthousiast ging ik van Vlieland af. Dat ging ik maken. Dit kan ik honderd keer.
Het kwam niet van de grond. Dus sudderen. Nu ben ik begonnen en misschien worden het er maar twee. Thema is bloemen die voorkomen in sprookjes, mythen of sagen. Oude verhalen op tweedehands damast met bloemmotief.
Dit werk is geïnspireerd op de tulp. Die de oorsprong heeft in Turkije en de naam komt waarschijnlijk van tulband. Lekker. Of zou het dat ding op het hoofd zijn? De tulp lijkt natuurlijk daar op.
Voor Blauwdruck in Zwolle maakte ik een postpakket met Enjoy the little things slingers. Klein geluk blijven vieren.

Glazuren in de schaduw

Vandaag buitenshuis bekers glazuren, want mijn keramiek oven geeft twee foutmeldingen. Daarna taart eten bij mijn ouders, want mijn pa is jarig. Een mooie schaduw met hond viel na het eten op hun muur.

Bleek het mijn ergernis te zijn

Gisteren dronken we koffie in de tuin. Het stonk ineens. Bleek. Huh? Buiten bleek gebruiken? De juf in mij wil dan de wereld redden en de buren leren dat het door de RIVM verboden is om bleek buiten te gebruiken. Dat alles dood gaat en het bleek ook nog eens in het grondwater komt. Ik zucht, ga met mijn koffie binnen zitten en zucht nog maar eens en ga mijn atelier in.
Vandaag rook ik het weer. Dan maar even uitwaaien aan zee. Want frustratie nam mijn inspiratie over. Loop langs. Loop verder. Loop toch terug. Hij wist het niet, werkt wel, maar ik wist het niet.
Op het strand is het druk. Ook in de duinen. Daar begint de juf in mij weer te grommen. Hoezo ga je door de duinen rennen met je kinderen en loslopende honden? De duinen beschermen ons en is een (broed)gebied voor vele vogels, hazen, konijnen, insecten en vossen. Heel de wereld is van de mens, laat het duingebied met rust. Gefrustreerd richt ik me op al het vuil dat is aangespoeld. Enorme aantallen kapot gespoelde bier- en frisdrank blikjes liggen in de vloedlijn. Ik loop meerdere keren naar de vuilcontainer. Zie dat andere mensen dit doen, daar word ik gelukkig van. Ook van de skeletten tussen de houtjes, schelpen en krabben. Ik blijf me generen omdat ik dol ben op skeletten. Zie dan dat kleine kopje, een mix van een spitsmuis en een olifant. Of dat stuk schedel met twee tanden er nog in. Prachtig vind ik dat er uit zien.

Spekkie voor mijn bekkie

Die kinder zoeternij, is dat een woord zoeternij? Best een gek woord. Het zal wel lekkernij zijn. Goed, die kinder zoeternij zit er bij mij in gebakken. Bij roze en geel denk ik altijd aan ruit spekkies. Van de week weer toen ik langs de bollenvelden reed. Vanmiddag even een foto gemaakt. Het was de bedoeling om wat meer foto's te nemen, maar de auto had ik op de oprit gezet en met een vaart kwam de enorme trekker aangereden, met gif. Dus stapte snel in voor ik er onder zat. Onder de trekker. Want die ging zelf ook weg van dat gif.
Verderop nog even gestopt bij blauw geel, das ook een mooie combinatie. Een overvloed aan geur. Niet normaal. Soms hebben mensen twee of drie hyacinten in een pot in huis staan, dan denk ik al, wat een geur. Nou dit dus keer twintig duizend. Beetje gesnoven, want toch wel lekker. Na de koffie, in het zonnetje, aan het werk. Kippen naaien. Hahaaa. I fok chicken....... Die uitspraak van Luns toch.

Altijd een liedje in m'n hoofd

Nu is het 'Four seasons in one day' van Crowded House. Heb ik best vaak in mijn hoofd. Wind, hagel, regen, zon, kat in atelier, dan krijg je dat. Wat de kat er mee te maken heeft weet ik niet. Ik moet denken aan 'Raining cats and dogs', zware regen en storm. Maar geen hond te zien, tja behalve ik, een Chinese. Zelfs op mijn wandeling zag ik er maar eentje. Die zijn vandaag allemaal thuis gebleven. Morgen doe ik een poging om met meer licht foto's te nemen van de bollenvelden. Oh en die witte bloesem rook heerlijk. Neem ik morgen ook nog een snuif van.

Doornroosje werkt altijd

Voor een expositie met het thema bloemen was ik wat (lees enorm) aan het worstelen. Ik was ongevraagd in een tulpen project gesprongen en had er daarna toch nee tegen gezegd. Tulpen taboe ontstond, ook ineens op alle bloemen. Dat springen en beseffen dat het ongemakkelijk was zat me enorm dwars. Er kwam geen bloem meer uit mijn vingers. Duizend bloemen uit prentenboeken geknipt. Gaan zitten, schuiven, wandelen, zitten, schuiven. Maar er werd geblokt.
Tot ik ineens dacht aan Doornroosje. Bij sprookjes ga ik altijd aan. Dit is mijn werk geworden. De proppen gaan nog weg. Dat is voor nu, om het in de lijst te laten passen. De expositie is inmiddels gestart, met zonder mijn werk. En dat is oké. Kan ik even wennen aan de vorm en ik vind het fijn werk, dus blijft het nog even hier.

Kiiiiiep kiep kiep kiep kiep

Hoe komt het dat wij dit allemaal doen? Dat als wij kippen zien of roepen, wij dit geluid willen produceren? Zit gewoon in de genen van de kip, die roept er om. Dat wij die oer geluiden gaan maken. Van Silvie leerde ik dat kippen dino roots hebben. Das toch koel. Ik zat al in mijn kippen periode, nu voelt dat ook nog een intelligent. De lijven van kippen liggen me wel. Ze komen gemakkelijk uit mijn vinger. Naaimachine, vingers en voet eigenlijk. Misschien ook omdat ik bij de vogels echt alleen nog maar olifantenkoppen bleef maken en zien. Even afstand nemen door nu kippen en papegaaiduikers maken.
Wandelen en werken. Vloed en mul zand dus terug via het fietspad van Groote Keeten naar huis. Even snel een foto van de bollenvelden. Ik neem me steeds voor om even de tijd te nemen voor de kleurrijke velden. Komt vast van de week.

Kippen periode

Ik zit in mijn kippen periode. Heel fijn die lijven naaien. Maar ook de papegaaiduiker, puffin, zo een gezellige naam in het Engels, heeft een leuk lijf.
Weer werd er aangebeld door één van de dames van Vrouwen van Nu en kreeg dit keer een prachtig damast tafelkleed met bloemen. Zo leuk, en het atelier bezoek was al zo goed. Heeft gewoon een vervolg in fijnheid.

Kauw je ogen zijn licht blauw

Mijn favoriete vogel is de kauw. Overal waar ik woon zie ik ze. Vroeger thuis bij mijn ouders, in Amsterdam, in Schagen en in Callantsoog. Ook bij mijn atelier/winkel in Schoorl. Zo jammer dat andere ze vaak weren of commentaar leveren wanneer ze ze in onze tuin zien. De meeste mensen die ik spreek hebben een voorkeur voor kleine vogels. Ik niet. Ik vind dat ze leuke geluiden maken, slim zijn, sterk, grappig, mooi en met name hun loopje is mijn favoriet, alsof ze op hakken lopen. Niet dat ik dol ben op hakken, tegenovergesteld van dat zelfs. De kauwen hebben geen hakjes nodig om als Prince te lopen.
Ik maak ze ook graag. Deze keer als miniatuur uit mijn serie Rare vogel.

Thuis en Laksa

Mars en Teun zijn weer thuis van hun reis. Om dat te vieren maak ik Laksa, want dat hebben ze in Azië ook gegeten en ik kreeg een fijn recept van Mariëtte. Iete kwam langs en was in Lissabon geïnspireerd geraakt in Belem. Ze bakte Pasteis de Iete voor ons. Verrukkelijk om te eten met al die reizigers.
's Morgens ontbijt ik overigens met de kauwen en geniet van de verdroogde blaadjes van de Oxalis Triangularis.

Ma jarig

Wandelen aan zee en taart eten bij mijn ouders. Vandaag vier ik zondag en doe verder niets.

Honderd roeken kunst

Vandaag was de laatste dag van de expositie Honderd vierkante cm kunst in Deventer, georganiseerd door Eline Boon. Omdat ik in Dieren was, dus in de buurt, ging ik langs om de expositie te bekijken. Ik stap uit de auto. Hoor vogels. Maar herken het geluid niet. Soort van schorre kraaien. Het licht is precies zo dat ik de zwarte vogels niet goed kan bekijken. Stilletjes hoop ik op tientallen raven.
Binnen interview ik meteen iedereen over de vogels en ja, natuurlijk, aan deze kant van het land daar zijn roeken. De meeste tijd besteed ik in Deventer naar het luisteren, kijken en op de foto zetten van de roeken. Ook nog even gestopt bij een soort fabriek met een waanzinnig mooie bloesem voor het gebouw.
Na een fijne ontmoeting met Giny Jans, die ik ken via Pakje Kunst, Eline en een glas sparkling mocktail bubbels neem ik na afloop mijn werk direct mee terug naar huis. Een mooie rit langs hoge bomen, veel bomen en heuvels en groen. Hier is het ook mooi. Toch geef ik nog even gas, want de zee roept.

Samenwerking in Dieren

Een nieuwe samenwerking met Simone Carree in Dieren. Al eerder organiseerde ze een expositie met mijn werk tijdens Open Monumentendag. Voor deze nieuwe samenwerking heb ik nieuw werk gemaakt. Speciaal met dieren uit de bosrijke omgeving. Samen hebben we werk uitgezocht voor de expositie in Dieren. Dat is toch een goede plek voor mijn werk. Om dat te vieren mocht ik logeren in de B&B Villa Elize. Heerlijk in de watten gelegd door Simone.
Op mijn kamer stond ook een platenspeler. Nieuwsgierig wat de vorige gast had gedraaid liep ik er op af. Ja hoor... David Bowie zijn LP Space Oddity lag er op. Das toch toevallig. Mijn favoriet. Plus wat ook leuk was, gaan slapen en wakker worden met een kunstwerk van mij boven het bed.
Bij vertrek keek ik nog even om en zag het hoofd van een ridder vanuit het huis naar beneden kijken. Hoe bijzonder is dat! Dol op ridders, komt vast omdat ik in de (ridder) Magnusstraat geboren ben. Top detail.

Goede zelf zorg

Vanwege atelier bezoek van Vrouwen van Nu had ik verse koemelk in huis. Voor in hun koffie. Best veel over en ik drink geen melk. Mars op reis, dus wat doe ik er mee? Ik kook nog steeds voor teveel personen, dus ook rijst over. Rijstepap met koemelk dat lust ik graag. Dus twee ochtenden eet ik rijstepap met rozijnen en kaneel als ontbijt. Hard werken voor nieuwe expositie en goed voor mezelf zorgen. Dus ik geef gebakjes in de vorm van eten cadeau aan mezelf, hmmmmmmm.

Tekenworkshop bij Mariëtte Ciggaar

Omdat ik graag goed wil kunnen tekenen en er niet zoals altijd kapot moe van word ging ik op les bij Mariëtte. Ze gaf zes opdrachten. Je kunt aardig zien waar mijn interesse licht, denk ik. Bij de konijnen. De opdracht om een strook met vier zelfportretten te tekenen zoals op een trits van pasfoto's kon mij niet zo boeien. Al vind ik die uiteindelijk de meest grappige en daar ben ik dol op. Als ik er om kan lachen. Serieus genoeg al toch.
In de pauze deed ik nog een soort Tupperware Party met mijn werk uit de serie Rare vogel. Ik zit er op de laatste tijd, op spreekbeurten geven over mijn werk. Elke week wel één tegenwoordig.