zaterdag 28 februari 2015

Pierewaaien met blije vogels

Pierewaaien aan zee Callantsoog met oud buurjongetje, in de zin van dat we elkaar al zo'n 40 jaar kennen. De Strandloper, ze zijn er niet altijd, maar als ze er dan zijn is dat zo'n geluksmomentje. Wat zijn ze grappig en rennen ze leuk. Verder ben ik aan het werk met serie 'Stofwisseling' waar ik plaatjes combineer tot rare en grappige taferelen, geïnspireerd op maffe werk 'Het Antonius - drieluik' van Jeroen Bosch.
Hond Daf is maf, kijk hem eens onhandig liggen in het zonnetje.


vrijdag 27 februari 2015

De Morel en de Vlindermuis

Work in progress met serie 'Stofwisseling', geïnspireerd op het maffe werk 'Antonius-drieluik' van Jeroen Bosch.



De Leeuw en Lucebert

Vandaag gingen we kijken naar de installatie van mijn buuf Monique de Leeuw. Ze exposeert nu met een installatie in museum Kranenburgh Bergen. Daar zag ik ook werk van Rob de Vries. Leuke herinnering aan Salon-diner bij Wegert & Sadocco, met blauwe pudding met bladgoud en spug van zwaluw vogelnestjes soep. In mijn mond voelde het naar snot, dat was het natuurlijk ook, jak. Volgens Wilma was het wel heel gezond en goed voor de potentie. Heel trots op Rob en Monique hun expositie, ik vind Kranenburgh echt een goeie plek.
Natuurlijk keken we ook naar de expositie van Lucebert, we waren er toch. Doe mij dat atelier maar, wat daar is neergezet in de kelder van Kranenburgh. Inspirerende tekeningen van Lucebert gezien.



woensdag 25 februari 2015

De radijs en de draadjes

Het gevoel van kamperen door koffie opschenken en regen. Aangestoken door de tekeningen van Pittig Ding en eet al een week radijs, werkelijk overal op. Vandaag op roggebrood, ook lekker.
Ik werkte aan serie 'Stofwisseling', met weer hele mooie achterkantjes, kwam nog een stukje regen tegen en maakte nog een Purple rain van vandaag II. Tenslotte maakte ik van de kindertekening van Dieke een 'verstekeling'. Het is nog niet af, werkproces.




dinsdag 24 februari 2015

Mos en een stukje Westfriese omringdijk

Niets zo mooi als bomen. Tegen de natuur kan ik niet op schiet altijd door mijn hoofd wanneer ik al die groenen zie. Mos wat is het toch mooi.
De duiveltjesiep op een Amsterdamse gracht, waar ik vorige week verliefd op ben geworden en een installatie voor mag maken voor expositie Springsnow, heeft dat ook, zulk mooi mos op de stam. Natuurlijk groen juweel, fluweel, velvet, velours.




maandag 23 februari 2015

Greep naar wit

Vanmiddag toch weer een greep gedaan naar mijn oude verweerde witte lapjes. Instant geluk. De verzamelde lakens, kussenslopen, zakdoekjes, servetten, allemaal met of vlek, of het weer erin, losse draadjes, of het liefst zorgvuldig met de hand gestopte gaten. Mij maakt het gelukkig.
Nu is mijn atelier helemaal op mijn wensen gemaakt, met grote raampartijen met uitzicht op de vogels in de tuin, een lang bureau en een grote witte kastenwand, waar alles is opgeborgen zodat ik rustig en heerlijk kan werken. Toch wil ik iets anders. Dus als iemand nog iets weet voor mij, een leegstaand pand, een leeg tuinhuis of een mooi groot warm wit hoog licht atelier met uitzicht op groen, in de buurt van mijn huis, in Schagen, roep alsjeblieft. Dan ga ik het weer eens uitproberen, een atelier buitenshuis.



zondag 22 februari 2015

Yellow and a bit blue

Naast werkproces 'Stofwisseling' zit ik ook in een werkproces voor expositie Springsnow 2015, geïnspireerd op de wervelende iepenzaadjes die in de lente heel het centrum van Amsterdam versieren met iepenzaad-confetti. Ik was wat afwachtend met het tonen van mijn werk tijdens mijn proces omdat ik er niet uit ben hoe het precies gaat worden en omdat een tijdje terug Maartje vertelde niet altijd alles te delen op internet. Er moet voor de expositie nog een verrassing zijn. Ik denk dat er genoeg mensen zijn die naar de expositie komen die mijn blog niet volgen, dus wil ik het toch graag delen. Ook omdat het me helpt, het schept een kleine afstand. Ik ben dan de toeschouwer.  Ik had eerst mini's gemaakt en nu zijn ze allemaal losse lapjes (dit waarschijnlijk door mijn voorkeur nu en het werkproces van 'Stofwisseling'). Ik zag ook billen en gezichten in het werk. Daarom ook het werk los gehaald van de 10x10cm frames en er nog mee verder gewerkt. Het is een stoei proces. Wel ook wederom mooie achterkanten.
Daardoor realiseer ik dat ik vaak zo trots op mijzelf ben. Hoe gemakkelijk mij de dingen afgaan in mijn atelier. Ik kan me razend goed concentreren, dat kon ik vroeger als klein kind al. Ik kan me helemaal afsluiten. Zo heb ik nog wel eens de hoofdmeester pislink gemaakt omdat ik in mijn rekenschrift was verzonken en de les Engels begon en ik totaal niet doorhad dat de live radio uitzending van de les Engels zou beginnen. Hij greep me bij mijn schouders.......... Dat was niet zo mooi, want ik schrok me te pletter en schold hem pardoes uit voor 'klootzak'.......ai, ik was 11 jaar. Wat grappig dat ik dit verhaal opdiep.
Goed, tevredenheid over werkproces. Als ik dan hobbels tegen kom, dan ben ik me bewust van hoe gelukkig ik vaak ben in mijn atelier. Dat ik de flow zo makkelijk te pakken heb. Nu even niet. Dit heeft alles met concentratie te maken en het respect ervoor.
Ik heb ook last van dat ik me heb laten verleiden door het gebruik van de kleurencombinatie geel/blauw. Daarmee ben ik wat geforceerd aan het werk. Ik doe altijd maar wat, en nu heb ik een kleur beperking. Nu ja het is een proces. Stomme dingen maken is ook leuk. Dan geniet ik weer meer van het mooie. Want: 'zonder donker geen licht'. Las ik laatst ergens, vond het stom, maar wellicht waar. Wellicht. Ik hou van het woord wellicht, wel licht. Das toch mooi.








zaterdag 21 februari 2015

Stofwisselings werkproces

Mijn stofwisseling gaat gewoon door, ook al grom ik. In mijn atelier is er niets anders dan mijn werkproces. Ik ben sinds september bezig met project 'Stofwisseling', geinspireerd op 'Het Antonius drieluik' van Jeroen Bosch, gezien in Lissabon. En ook in dit proces ben ik dol op de achterkanten. Het is een project met vreemde vogels, papier, textiel, plezier, fantasie en draadjes.






vrijdag 20 februari 2015

Een stom verhaal

Ik geef het alvast maar aan, dan weet je wat er komt: Een stom verhaal.
Prachtig blauw. Ik hou van blauw. Ik haat woede en verdriet. Ik wil het niet meer. Steeds verrast worden met verdriet om Mieke. Ik wil een rouw-bedank-brief in envelop met rouwrandje, zodat ik niet me dood schrik wanneer ik hem open en daar weer geconfronteerd word met kaart, in blij blauw, en de dood van mooie Mieke.
Muziek is stom. Ik kan de radio niet aanzetten of er is iets wat me doet denken aan Mieke en aan een beter leven. Ik wil niet meer steeds huilen, me niet meer ongelukkig voelen. Niet meer boos zijn of boos worden. Ik wil begrip hebben. Ik heb nog tijd nodig om te rouwen. Ook de wil om betrokkenheid af dwingen vind ik stom.
En een blauwe ballon laten knallen vind ik ook stom! Ik zit te chatten over dat ik het stom vind allemaal en precies op dat moment knalt er een blauwe ballon. Eentje die er al 8 dagen hangt van Teun haar verjaardag.
De hond is ook stom. Die loopt alleen maar rondjes, en krabt zich suf van de jeuk. Al zoveel geprobeerd tegen zijn jeuk en het is heel zielig, maar hij moet stoppen met rondjes lopen en krabben. Gek word ik er van. En als hij dat dan niet doet dan zit hij in mijn blikveld heel depressief naar me te kijken.
Kappen met prachtig en krachtig. Mieke haar dood is kut. Niets prachtigs of krachtigs aan.
Het stomme is ook dat ik eigenlijk alleen maar leuke dingen wil doen en stomme dingen wil overslaan. Zo haat ik huishouden en koken en boodschappen doen als nooit te voren. Ik vind het maar onhandig dat verdriet. Ook schaam ik me. Ik heb het goed, ik leef in vrede, ben (op mijn frozen shoulder na) gezond, de kachel doet het en toch zit ik zo verdrietig te zijn. En ook nog eens vol haat en frustratie over hoe anderen omgaan met hun verdriet. Of wellicht geen verdriet hebben of tonen. Het ego is stom! en uitroeptekens op rouwkaarten ook. Stom!
Sorry voor mijn geraas en getier. Van de week hoorde ik dat woede niet verdwijnt door op een kussen te stompen. Nou rustig gaan zitten kijken voordat het voorbij is vind ik ook stom irritant. Laat staan mediteren, jak. Dit is nu even mijn stompkussen.
Bijgaande foto's zijn uit mijn 'licht' archief. Wellicht verlicht het.
(dubbele foto 3 is genomen op Vlieland itgwo 2014, werk Campsite van Bert Kramer en Marie-José Hamers)





woensdag 18 februari 2015

Grrrrrrrrrrrrrrr, het lukt niet

Work in progress, laat ik het daar op houden. Het was vandaag een stoeipartij.
Als ik een installatie of ander vrij werk maak doe ik eigenlijk altijd maar wat. Daar kom ik wederom pittig achter vandaag. Ik wil me eigenlijk heel slecht inleven en al helemaal geen concessies doen als het om vrij werk gaat. Ook bespreek ik het nooit zo vroeg in het proces, dat deed ik ook al en dat zit me in de weg. Stom, grom, stom. Wel soort van gewoon aan het werk gegaan. Laat ik dat morgen maar weer gaan doen. Hopelijk is het de maanstand, of die van de sterren, of van de wolken of de zon.
Aan het eind van de middag zag ik deze mooie zonsondergang, klein geluksmoment.


dinsdag 17 februari 2015

Gevallen voor een duiveltjes iep

Ik ben voor deze boom gevallen. Wat is hij mooi! Het mos, de boom, de breeduit horizontaal hangende takken. Het hart in de stam, de ent strook op anderhalve meter stamhoogte en de plek waar hij staat.
Op de gracht in Amsterdam, daar staat hij of zij of ie. Natuurlijk is het: daar staat ie. Daar staat ie, een prachtig exemplaar, de duiveltjes iep. De naam heeft ie te danken aan de blaadjes die de vorm hebben van duiveltjes oren.
Een ode aan de iep zal het worden. Een installatie voor en over de iepenzaadjes -sneeuw, -storm, -werveling, -overdaad, -explosie en -weelde. Natuurlijk zal ik er ook iets van sprookjes in stoppen, hou ik van, raak ik door geïnspireerd en met zo'n naam kan ik er niet omheen.
En toevallig kwam ik op mijn route langs een van mijn favoriete illegaal geplaatste kunstwerken: Mannetje met zaag in boom, vlak bij het Leidseplein.




maandag 16 februari 2015

De eenden en het iepenzaadje

Vandaag weer wat dingen uitgeprobeerd voor expositie Springsnow 2015. Ik borduur met de naaimachine iepenzaadjes met garen in zwart, groen, geel en blauw. Het is als een soort tekenen met de naaimachine. Voor nu laat ik alleen nog wat details van de achterkanten zien.
Tijdens het rondje met de hond Daf liepen de meeuwen over het water. Waar ken ik dat van? Ohwja, ook zo'n katholiek ritueel. Net als dat maffe carnaval. Ik zie veel blij en tevreden gezichten op foto's uit het zuiden. Das toch mooi. En ook mooi dat we mogen kiezen. Ik zat lekker rustig met de zon door de ruiten in mijn atelier te werken.



zaterdag 14 februari 2015

30ml inspiratie

Vandaag met Viktor op (inspiratie) pad geweest in Utrecht. Natuurlijk even langs gegaan bij 30ml voor het werk van Chalkboard, de overheerlijke worteltjestaart en een fijne kop koffie. Een goeie dag. We topten hem af met een fijne sushi.
Op de bushalte terug naar Zeist genoten we nog even van de zwoele zomeravond sfeer, en dat al op 14 februari, het voorjaar hangt al in de lucht.