De lichtpuntjes ving ik in de eieren en in mijn binnenste. Want ik maakte één van mijn favoriete miniaturen uit de serie 'Stofwisseling' nu ook op donkerblauwe reststof. Hij blijft aandoenlijk. Al meerdere keren maakte ik het, ook omdat ik het werk zelf zo graag wilde houden: de Zee-ezel. En ook een kleine putter, en vissen.
De donkerblauwe serie 'Schijnen in kwetsbaarheid' met knalgele garen maakt me blij. Blij dat ik weer heerlijk kan doorwerken. Eerst tijdens crisis last. Wilde zinnige dingen doen. Deed dat, vond ik. Naaide met Wilma, Teun en Amira tientallen mondkapjes voor de zorg. We kregen veel complimenten en ook heel veel commentaar.
De afgelopen week kan ik de rust vinden en het besef dat ik geen tequila ben. Ik hoef niet iedereen blij te maken. Wel zin in een gin-tonic nu. Ook dat dronk ik voor het eerst in Lissabon met mijn vriendin Yve. Na de crisis ga ik emigreren. Of al eerder als die corona-app verplicht wordt. Desnoods zwem ik weg net als mijn vissen. Vliegen kan ik helaas niet.
