donderdag 2 april 2020

Ik wens jou lichtpuntjes

Ik doe het dagelijks, naaien. Maar je genaaid voelen is weer iets heel anders. Ik naai hem er even uit. Gelukkig mag ik een rondje om voor een frisse neus. Even stoom uit m'n oren blazen. Goed dat ik nog lekker dicht op de bloemen en bloesem mag zitten. Ze ruiken echt heerlijk. Het lijkt ook wel alsof ik meer ruik nu het wat stiller is op straat.
Veel paardebloemen zijn ook al weer zo ver dat je de zaadjes weg kunt blazen. Klaar om wensen te doen. Ik heb er nog wel een paar voor jou en voor jou. Hier komen ze pffffffffffffffffff.
Ik maakte vandaag ook nog twee, de laatste twee, mondkapjes. Het is in m'n rug geschoten en de garen lusten aan alle kanten. Als het niet soepel loopt is dat een teken dat ik iets anders moet gaan doen. Wat, weet ik nog niet. Lekker dotteren langs de waterkant, zoals de dotterbloemen. Of heerlijk naar mijn spiegeling kijken als de narcis. Of sterk zijn als een madeliefje. Of bloesem maken en straks de vruchten plukken. Laat ik eens een voorbeeld nemen aan de natuur. Of toch nog niet. Als een paardebloem zaadjes met vleugels maken en ze wegblazen en een wens doen kan ik altijd nog wensen. Laat ik maar gaan doen.