dinsdag 14 januari 2020

Schijnen met een palm

Vandaag gewerkt aan twee late bestellingen uit de Schijnen in 2020 actie, miniatuur werken van 7 x 7cm gemaakt van gebruikt textiel en oud papier. Ik knipte in een prentenboek en genoot nog even van het invallende zonnetje.
Ow, nog nooit eerder viel het me op, want het, de rechterkant, is de lelijke kant van het uitzicht van mijn atelier. Achtertuinen met zonder groen en verderop huurhuizen met hele lelijke kleur geel als deur en raamkozijn. De woningbouwvereniging in Schagen heeft echt, wat mij betreft, een verschrikkelijke smaak voor kleur en kleurencombinaties. Dus die kant kijk ik niet op. Ik kijk liever naar de berken in onze tuin, of ander groen in onze tuin, of de vogels hoog in de boom, of de kat die lekker in de tuin is. Ik kijk eigenlijk zelden uit het raam. Toen ik het atelier beneden in de aanbouw gebruikte, deed ik dat eigenlijk veel meer. Daar had ik alleen maar mooi uitzicht, namelijk op onze eigen tuin en toen zaten er nog heel veel vogels, toen had de buurvrouw mij nog niet verzocht om te stoppen met het voeren van de vogels, want ze poepten op haar dure kussens. Wat een lang verhaal ineens en ik wilde het eigenlijk kort houden.
Het zit blijkbaar soms toch hoog, de vrede met je buren proberen te houden en dan je lievelingsding niet meer doen, kijken naar de vogels die komen eten in onze tuin. Nou, nu ben ik bij wat ik wilde schrijven. Ik heb op rechts dus uitzicht op een palm!
Toen ik nog een rondje met de hond ging had ik het weleens gezien en dacht aan mijn zus en haar gezin die er ook gek op zijn, op palmen en zonneschijn, en ze dus ook in hun tuin hebben staan. Vroeg me af wat voor gezin daar woont. Verder niets. Tot nu. Nu ik na de vakantie, en ons bezoek aan Teun in Costa Rica, waar het uitzicht op een palmboom klopt. Nu ik weer in mijn atelier werk. Nu zie ik het uitzicht op de palm een reminder aan een fantastisch land en mooie ontmoetingen met mens en dier.