vrijdag 3 januari 2020

Arca de Angelo

Strand, zee, dieren, natuur, genieten en rust. Nou ja rust. Rond het hotel Arca de Noe leven nogal wat brulapen. Het is een goed verzonnen naam. Ze brullen. Of eigenlijk blaffen. Want het volume van de blaf van de grootste Deense Dog is er lafjes bij. Ik dacht dus ook dat het enorme apen zouden zijn. Tot we vanmorgen op aanwijzing van Angelo het pad van de buren op liepen om nog niet gespotte vroege vogels te spotten. Een groep van ongeveer vijftien brulapen zaten in de bomen boven het pad. Ze zagen er eigenlijk best vriendelijk en handzaam uit. Teun wist te vertellen dat bij bedreiging ze met uitwerpselen kunnen gaan gooien. Daar gingen wij niet op wachten. Snel er onderdoor op zoek naar de vroege vogels.
Het was goed bij Angelo en zijn vriendin te gast te zijn. Hele lieve mensen. Zelfs toen de keuken eigenlijk dicht was ging de moeder, die op visite was en vroeger heel lang een restaurant had gehad, de keuken in om voor ons heerlijk te koken.
Na het bezoek aan het pad van de buren bracht Angelo ons naar Teun haar Parade collega Yen en Micha. Daar gaat ze vrijwilligerswerk doen in hun hostel. Het is vlakbij. Wel is het de leukste reis tot nu toe. Teun voorin en Mars en ik achterin de auto van hoteleigenaar Arca de Noe. Met een emmer vol padden en kikkers, door Angelo gered uit het zwembad, over een zand/kiezelweg, die bij de rivier eruit worden gezet. Een heerlijke trip. Alleen maar lieve mensen in Costa Rica.